Skessuhorn - 29.06.2016, Síða 24

MIÐVIKUDAGUR 29. JÚNÍ 201624
Birna Guðrún Konráðsdóttir á
Borgum í Stafholtstungum hefur
vermt formannssætið í Veiðifélagi
Norðurár frá árinu 2009 og verið í
stjórn félagsins frá 2005, þrátt fyr-
ir að vera ekki mikil veiðikona sjálf.
„Það er örugglega ágætt að ég sé
ekki með veiðidellu. Þá væri ég ef-
laust alltaf að freistast til að kom-
ast í veiði sjálf og um það snýst
þetta ekki, rekstur á einu veiði-
félagi,“ segir Birna. Nú er hún að
segja skilið við formannssætið og
segir það brjóta í bága við allar þær
venjur sem skapast hafa í kringum
formennsku í félaginu, en félagið
fagnaði 90 ára afmæli í vor. „Í fyrsta
lagi er ég kona og kem af neðsta
svæði árinnar, sem var nú aldrei tal-
ið fínt hér áður fyrr, hvað þá fyr-
ir formann,“ segir Birna og hlær.
„Svo sit ég stutt sem formaður, en
á þessum 90 árum hafa aðeins ver-
ið fimm formenn verið í félaginu að
mér meðtalinni. Það segir nú eitt-
hvað um hvað þessir karlar hafa set-
ið lengi,“ bætir hún við brosandi. Í
stuttu spjalli við Birnu kemur fram
að ýmislegt hefur á daga henn-
ar drifið að undanförnu. Hún hef-
ur undanfarin ár setið á skólabekk
og lært nútímafræði og stefnir á að
skrifa mastersritgerð eftir áramót-
in, helst úti á Ítalíu af því hún veit
að hún þarf hvort eð er að kúpla sig
frá öllu annríki dagsins á meðan á
ritsmíðinni stendur. En Birna hef-
ur fastar skoðanir. Hún gagnrýn-
ir harðlega það sem hún kallar af-
skiptaleysi þéttbýlisins gagnvart
dreifbýlinu. Telur sveitirnar algjör-
lega sitja eftir í fjarskiptamálum og
hefði talið eðlilegt að byrjað hefði
verið að ljósleiðaravæða þau svæði
sem eru nánast enn með gamla
sveitasímann. Ofan á allt hefur hún
verið að glíma við krabbamein og
dvaldi meðal annars á „grillhús-
inu,“ eins og hún sjálf kallar geisla-
meðferðina sem hún gekk í gegn-
um fyrr á þessu ári.
Sótt um þúsund
króna styrk
En fyrst að Veiðifélagi Norðurár
sem Birna hefur gegnt formennsku
í undandarin ár. Hún segir að ekki
séu til nákvæm gögn um það hvenær
Veiðifélagið við Norðurá var stofn-
að en öruggt er talið að það hafi í
síðasta lagið verið árið 1926, sem
gerir það að elsta starfandi veiði-
félag á landinu. „Við héldum upp á
90 ára afmæli félagsins í lok maí og
þá fundum við gamla umsókn til Al-
þingis sem landeigendur í Norðurá
sendu í mars 1926. Þar er óskað eftir
1000 króna styrk til að gera fossana
Laxfoss og Glanna laxgenga. Við
teljum að það gæti hafa verið hvat-
inn að stofnun félagsins. Væntan-
lega hafa menn tekið sig saman og
sótt um þennan styrk en 1000 kall
hefur trúlega verið mikill peningur
á þessum tíma,“ segir Birna.
Stækka veiðihúsið við
Norðurá
Birnu er annt um Norðurá og henn-
ar sögu, þrátt fyrir að vera ekki
veiðimanneskja sjálf. „Ég hef haft
þá sýn að landeigendur lyfti ánni
upp til fyrri vegsemdar. Hér áður
fyrr var það fína fólkið sem veiddi
í Norðurá, konungafólk og aðrir
fyrirmenn. Áin er góð og laxgefin
svo hún sjálf stendur enn alveg fyr-
ir sínu en við þurfum að gera um-
gjörð sem hæfir svona flottri á,“ seg-
ir Birna en hennar síðasta verk sem
formaður veiðifélagsins er að ráð-
ast í stækkun á veiðihúsinu. „Fyrsta
skrefið er að gera veiðihúsið þann-
ig að það sæmi því fólki sem hingað
kemur að veiða,“ segir Birna. „Við
ætlum að rífa tvo nyrstu hluta húss-
ins og byggja þar við. Eftir breyting-
ar verða 14 tveggja manna herbergi,
um 26 fermetrar hvert þeirra, með
sér baðherbergi. Auk þess verður
þvottahús í nýju byggingunni en það
hefur ekki verið áður. Þetta slagar í
1000 fermetra hús að loknum fram-
kvæmdum,“ bætir hún við. „Ég ætl-
aði að hætta í stjórn félagsins í vor
en ákvað að sitja þar til framkvæmd-
irnar væru komnar af stað en þær
eiga að hefjast í september og gert
er ráð fyrir að húsið verði tilbúið í
maí á næsta ári,“ segir hún og bæt-
ir því við að samningar við verktaka
séu á lokastigi.
Dreymir um að
skrifa á Ítalíu
„Maður á ekki að vera í starfi ef
maður hefur bara hálfan hugann
við það. Núna er hugur minn farinn
að hvarfla að öðru,“ segir Birna um
það hver sé ástæðan fyrir því hún sé
að hætta sem formaður veiðifélags-
ins. Birna hefur ekki verið þekkt
fyrir að hafa lítið að gera en þessa
dagana er það mastersnámið sem á
hug hennar allan, auk þess sem hún
er í sumarstarfi við Háskólann á Ak-
ureyri, forseti Rótarýklúbbs Borg-
arness og í ritnefnd Borgarbyggð-
ar, sem er að láta skrásetja 150 ára
sögu Borgarness. Birna lauk í fyrra
BA námi í Nútímafræðum við Há-
skólann á Akureyri og stefnir á að
ljúka MA námi, jafnvel næsta vor.
„Nútímafræði er mjög skemmtileg.
Þar erum við að skoða af hverju nú-
tíminn er svona og hver sé sagan
á bakvið þær breytingar sem hafa
orðið,“ segir Birna en þessa dagana
er hún að safna gögnum í 90 ein-
inga mastersverkefni. Hún á þann
draum að fara til Ítalíu í janúar og
skrifa ritgerðina sjálfa þar. „Ég veit
bara að ég þarf að fara eitthvert í
burtu að skrifa, annars verður mér
ekkert úr verki,“ segir hún og hlær.
„Ég ætla að safna saman gögnum í
sumar og haust og vonandi verð ég
komin með góða beinagrind í janú-
ar ef ég læt verða af því að fara til
Ítalíu,“ bætir hún við.
Lét krabbann ekki hafa
mikil áhrif á sig
Í fyrravor greindist Birna með
krabbamein í hálsi en hún hefur
ekki látið það halda aftur af sér. „Í
janúar í fyrra fann ég smá ber und-
ir húð á hálsinum og í apríl var það
orðið stærra svo ég fór að troða mér
í einhverjar skoðanir. Það voru nátt-
úrulega verkföll þá en með minni
landsfrægu ýtni tókst mér að fá allar
þær rannsóknir sem ég þurfti,“ seg-
ir Birna og hlær. „Ég var svo skor-
in 10. júní, þremur dögum fyrir út-
skriftina mína. Ég hef sem fullorð-
in aldrei komist í eigin útskriftir og
því ætlaði ég að komast í þessa. Það
gerðist hins vegar eitthvað í þessari
aðgerð sem gerði mig eins og Ho-
mer Simpsons í framan. Ég hugsaði
með mér að ég gæti ekki farið svona
í útskriftina svo ég reyndi með köld-
um bökstrum að laga á mér andlitið
og þetta slapp til og ég mætti í út-
skriftina, 13. júní,“ segir Birna. Það
kom í ljós eftir aðgerðina að í kýl-
inu hafði verið komið krabbamein
svo ákveðið var að senda hana í svo-
kallað Pet-skann. „Hann Kári var
ekki búinn að gefa okkur tækið þá
svo ég varð að fara til Köben og þá
fundust breytingar í tveimur frum-
um svo það var ákveðið að grilla
það, þ.e. senda mig í geislameð-
ferð. Mér var sagt að bragðskynið
gæti breyst og ég gæti misst nokk-
ur kíló og fengið smá roða undan
geislanum. Ég var bara mjög ánægð
með það. Ég er náttúrulega aðeins
þétt á velli og þétt í lund eins og
sumir Íslendingar,“ segir Birna kát.
„Þetta var því bara eins og að fara
í megrun á kostnað ríkisins,“ bæt-
ir hún við og hlær. „En bragðskyn-
ið breyttist ekkert og ég léttist bara
um 100 grömm en ég brann hins
vegar eins og kjúklingur á grilli.“
Brunameðferðin gerði þó sitt gagn
og Birna er að öllum líkindum
laus við krabbameinið „Hjúkkurn-
ar á grillhúsinu hafa nú alltaf verið
að skamma mig fyrir að slaka ekki
nægilega vel á en það er líklega all-
ur krabbi farinn. Ég heimtaði nú
samt að fara aftur í sneiðmynda-
töku til öryggis. Geislalækninum
mínum þótti það óþarfi en ég lét
ekki segjast og ætlaði að fara, þó ég
þyrfti að borga það allt sjálf. Ég hef
verið í eftirlitli hjá Hannesi Hjart-
arsyni háls,- nef og eyrnalækni, sem
skar mig og hann var sammála og
pantaði fyrir mig tíma 18. júlí. Ég
verð að fara aftur til Köben þar sem
ekki er búið að byggja undir hann
Kára hér heima,“ segir Birna. „En
ég vil bara vera örugg um að allur
krabbi sé dauður því maður leikur
sér ekkert að þessum eldi.“
Líður eins og dreifbýlið
sé annars flokks
Borgarfjörðurinn er Birnu mjög
kær og segist hún vera Borgfirðing-
ur með stóru B-i. Hún hefur miklar
áhyggjur af þeirri stöðu sem komin
er upp þar í dreifbýlinu. „Ég held
að Borgarbyggð eða Borgarfjörður
líði ansi oft fyrir það að vera þetta
nálægt höfuðborginni. Það er eins
og fólk haldi að nálægðin geri allt
jafn gott hér eins og þar. Mér finnst
sem dæmi alveg fáheyrt hvað Ríkis-
útvarpið sinnir okkur illa. Það eru
nánast engar fréttir af þessu svæði.
Ef við hefðum ekki svona öflugan
héraðsfréttamiðil eins Skessuhorn
er, myndum við lítið vita hvað ná-
grannarnir eru að aðhafast. Og það
sem meira er; fólk er hætt að reyna
að láta RÚV vita ef eitthvað er í
gangi, því sá miðill er ekki að sinna
okkur hvort sem er. Þetta er ekki
síst úldið í ljósi þess að við, lands-
menn, borgum öll það sama til þess-
arar stofnunar. En einnig er mikill
skortur á grunnþjónustu hjá okk-
ur í Borgarbyggð, þá sérstaklega í
dreifbýlinu. Það er nú þekktur ríg-
urinn á milli höfuðborgarsvæðisins
og landsbyggðarinnar. Ég upplifi
oft að svoleiðis rígur sé líka í Borg-
arbyggð nema bara á milli Borgar-
ness og sveitarinnar,“ segir Birna.
Hefði átt að byrja á
ljósleiðaravæðingu
þar sem þurfti
Hún segir dreifbýlið í Borgar-
byggð vera mjög afskipt og að íbú-
ar í sveitinni finni lítið fyrir stuðn-
ingi frá sveitarfélaginu. „Nú hefur
t.d. verulega verið dregið úr póst-
þjónustu í dreifbýli og við fáum
stundum póst bara einu sinni í
viku. Af hverju stendur sveitarfé-
lagið ekki upp og beitir sér gegn
þessu og af hverju gera t.d. sam-
tök sveitarfélaga ekkert í þessu?
Við sitjum bara ekki við sama hlut
og aðrir og ég efast um að það
sé löglegt að mismuna fólki með
þessum hætti eftir búsetu. Það er
samt ekkert aðhafst. Svo var far-
ið af stað með að ljósleiðaravæða
Borgarnes og Andakíl en á sama
tíma erum við hér í sveitinni bara
á sveifinni. Það var þó nothæft int-
ernet í Borgarnesi og á Hvanneyri
en það er varla hægt að segja um
internetið hér. Ég get mest sent
10 MB tölvupósta, annars stífl-
ast hólfið mitt bara. Af hverju var
ekki byrjað á því að leggja ljós-
leiðara til þeirra sem hafa lélegar
nettengingar í stað þess að byrja á
þeim sem höfðu alveg þokkalega
tengingu fyrir? Þetta er bara svona
Borgfirðingur með stóru B-i og telur dreifbýlið sitja eftir
Rætt við Birnu G Konráðsdóttur nútímafræðing og félagsmálamanneskju
Birna G Konráðsdóttir á útskriftardaginn sinn við Háskólann á Akureyri. Það stóð tæpt að hún sjálf kæmist í útskriftina vegna
krabbameinsmeðferðarinnar.
Birnu þykir afar vænt um Norðurá og hefur verið formaður Veiðifélags Norðurár frá 2009 en lætur af formennsku um næstu
áramót.