Skessuhorn - 17.01.2018, Blaðsíða 12

MIÐVIKUDAGUR 17. jANúAR 201812
Árið 2014 fór Hermann jóhannsson
í Borgarnesi að kenna verkja í hnjá-
liðum. Hann var þá kominn yfir sjö-
tugt en að öðru leyti við góða heilsu
og stundaði vinnu við akstur. Her-
mann starfaði lengst af sínum starfs-
aldri við akstur sjúkrabíla og hús-
vörslu í Heilsugæslustöðinni í Borg-
arnesi. Hann segir sjálfur að slit í
hnjáliðum sé líklegur fylgifiskur
starfsins og bílstjórar verði oft fyrir,
ekki síst sjúkrabílsstjórar sem þá fóru
oft einir í útköll og þurftu að takast
á við erfið og krefjandi verkefni. Við
slíkar aðstæður hafi oft reynt ótæpi-
lega á liðamótin. En hvað um það,
fyrir fjórum árum ákveður Her-
mann að láta rannsaka ástand hnjá-
liðanna og í ljós kom að þeir voru
báðir slitnir og því þyrfti að skipta
þeim út. Hann fer á biðlista 2015 til
að fá nýtt vinstra hné sem var verra
en það hægra. Nú leið og beið og
ekki bólaði á aðgerð þrátt fyrir að
Hermann hafi verið settur á biðl-
ista til liðskipta bæði á Heilbrigðis-
stofnun Vesturlands á Akranesi og á
Landspítalanum í Reykjavík. „Vorið
2017 þrýtur mér svo þolinmæðin að
bíða eftir að komast að hjá þessum
ríkisstofnunum enda gat ég ómögu-
lega fengið upp gefið hvenær röð-
in yrði komin að mér. Ég pantaði
því aðgerð á Klíníkinni í Reykja-
vík, einkarekinni skurðstofu, þar
sem sjúklingar greiða fullt verð fyr-
ir alla þjónustu sem þeir fá. Það var
mitt mat á þessum tímapunkti að ég
vildi frekar borga fyrir aðgerð en fá í
staðinn betri heilsu og geta átt lengri
starfsævi. Ég vildi ekki halda áfram
að vera með verkjum og horfa jafn-
vel fram á að þurfa að hætta að vinna
af þessum sökum. Þar var skipt um
hné í Klínikinni og allt gekk ljóm-
andi vel. Í framhaldinu hélt ég áfram
keyrslu eins og ég hafði gert.“
Ekki á biðlista eftir
„hægra“ hné!
Enn líður og bíður og áfram er
Hermann á biðlista eftir hnjáskipt-
um, enda einungis búið að skipta
út öðru veika hnénu. „Ég fékk síð-
an hringingu 4. desember síðast-
liðinn og mér tjáð að ég væri kom-
inn að á biðlista og gat fengið tíma
á Akranesi til liðskipta 12. desemb-
er. Mæti svo 8. desember í viðtöl,
myndatöku, blóðprufur og annað
sem fylgir undirbúningi. Bæklunar-
læknirinn á Akranesi hringir síðan í
mig eftir að ég er kominn heim aft-
ur þennan dag og tilkynnir mér að
ég sé ekki á biðlista hjá honum með
„hægra“ hné, heldur einungis það
„vinstra“. Ég tjái lækninum að skipt
hafi verið um það hné 6. apríl þá um
vorið, sem hann hefði mátt lesa ef
hann hefði kynnt sér læknaskýrslur
um mig. Hins vegar sagði ég hon-
um að enn ætti eftir að endurnýja
liðinn í hægra hnénu og því upplagt
að drífa þetta af. Læknirinn sagði
mér þá að hann skæri aldrei upp eft-
ir myndum og þyrfti að skoða mig.
Þá segi ég honum að ég geti verið
mættur eftir hálftíma. Hann tók því
fálega og sagðist sjálfur vera að fara
í nokkurra mánaða frí og ég væri
einfaldlega ekki á biðlista hjá hon-
um lengur. Hann biður mig ekkert
afsökunar eða neitt slíkt, t.d. fyrir
að vera búinn að segja upp vinnu,
greiða kostnað við undirbúning að-
gerðar og annað sem þessu fylgdi.
Hann hreinlega henti mér út af
biðlista eingöngu vegna þess að ekki
var búið að bóka mig á biðlista með
„hægra“ hné. Fólki til upplýsing-
ar þá eru þessir liðir eins og hverj-
ir aðrir varahlutir t.d. í bíla, sem eru
geymdir uppi í hillu og bíða þess að
vera notaðir. Þarna finnst mér ég
hafa hlotið snautlega meðferð hjá
þessum bæklunarlækni. Mér fyndist
að ég hefði átt annað og betra skilið,
hef meðal annars starfað hjá þessari
stofnun í hátt í þrjá áratugi.“
Tók til sinna ráða
Hermann ákveður á þessum tíma-
punkti í desember síðastliðnum,
þegar búið var að henda honum
út af biðlista, að hann mæti heilsu
sína og líðan með þeim hætti að ef
hann fengi ekki bót meina sinna
yrði hann að hætta vinnu, en það
hafi hann síst kosið. „Ég ákveð því
að leita að nýju til Klíníkunarinnar
og fá seinni hnjáskiptin þar. jafnvel
þótt slík aðgerð kosti á aðra millj-
ón króna með öllum kostnaði. Ég
fer síðan í hnjáskipti þar 9. janú-
ar síðastliðinn. Fer í aðgerðina þar
klukkan 16 og er útskrifaður á há-
degi daginn eftir. Allt gekk eins og í
sögu og þjónusta var sem fyrr öll til
fyrirmyndar.“
Hermann segist í framhaldi þess-
arar reynslu sinnar hafa ákveðið að
láta fólk í sínu nærumhverfi vita af
þessum valkosti sem fólk hefur og
vekja athygli á því sem hann kall-
ar argasta óréttlæti. Meðal ann-
ars finnst honum stórfurðulegt að
Sjúkratryggingar Íslands sem hafa
samning við spítala á Norðurlönd-
unum greiða allan kostnað sjúklinga
við aðgerðir ef farið er þangað, en
ekki við Klíníkina í Ármúla sem þó
er að hans mati flottasta sjúkrahús
á landinu. jafnvel eru dæmi um að
sömu læknar og starfa á Klíníkinni,
fari með sjúklinga sína til Svíþjóð-
ar og geri sömu aðgerðir þar, en ís-
lenska ríkið borgar allan kostnað af
því samningur er við viðkomandi
heilbrigðisstofnun. Þetta er nátt-
úrlega hrein vitleysa,“ segir Her-
mann.
Skilvirkni kerfisins
ábótavant
„Mér finnst að fólk eins og ég eigi
ekki að þurfa að dúsa á biðlistum
svo árum skiptir vegna duttlunga
kerfisins og óskilvirkni. Við Íslend-
ingar erum betur staddir en svo að
slíkt eigi að viðgangast átölulaust.
Skilvirni kerfisins er heldur ekki
nægjanlega mikil, eins og glöggt
sést í mínu tilfelli. Það er þjóð-
félaginu ekki til framdráttar að fólk
liggi heima hjá sér bryðjandi pill-
ur, en gæti verið nýtir þegnar úti í
samfélaginu ef heilbrigðisþjónust-
an væri skilvirkari. Við sjáum best
muninn að í Klínikinni, einkareknu
heilbrigðisfyrirtæki, er hægt að af-
greiða fjögur hnjáskipti á dag. Sjálf
aðgerðin tekur rúman klukkutíma
en sjúklingnum er ekki haldið leng-
ur inni en þörf krefur, ólíkt því sem
tíðkast sums staðar annars staðar!
Ég er í það minnsta mjög ánægð-
ur með þá þjónustu sem ég hef í
tvígang fengið hjá þessari einka-
reknu sjúkrastofnun og leyfi mér að
mæla með henni. Að sama skapi er
ég hryggur yfir þeirri óskilvirkni og
reyndar snautlegu framkomu sem
ég tel mig hafa fengið hjá bæklun-
arlækninum á Akranesi,“ segir Her-
mann að endingu. mm
Finnst kerfið hafa brugðist sér og sótti þjónustu á einkarekna skurðstofu:
Allt betra en liggja heima bryðjandi pillur
Hermann Jóhannsson hleypur nú um keikur með nýja hnjáliði.
Nú eru í gangi framkvæmdir fyrir
opnun nýs veitingastaðar í Ólafs-
vík í gamla húsnæði Sparisjóðs
Ólafsvíkur. Veitingastaðurinn mun
fá nafnið Sker. Skessuhorn hafði
samband við Arnar Laxdal sem er
einn af eigendum veitingastaðar-
ins ásamt fjölskyldu sinni. „Þessa
dagana erum við að hreinsa út og
svo tekur uppbyggingin við, en við
stefnum á að opna í maí ef allt geng-
ur upp,“ segir Arnar. „Hugmyndin
hjá okkur er að setja hér upp fjöl-
skylduvænan veitingastað sem býð-
ur mat á hagstæðu verði. Við gerum
ráð fyrir að verða með sæti fyrir 70
til 100 manns.“
Arnar kveðst bjartsýnn á að
ferðamenn staldri lengur við í bæj-
arfélaginu og vonar að þeim muni
fjölga á landinu. „Allavega er ég
bjartsýnn á vöxt ferðaþjónustunnar,
annars værum við ekki að þessu,“
segir Arnar.
Í húsnæði gamla Sparisjóðsins
verður einnig hannyrðaverslunin
Rifssaumur sem hefur rekið verslun
í Rifi til fjölda ára. Arnar bætir við
að margir iðnarmenn sem komi að
verkinu séu úr Snæfellsbæ og það
sé einnig stefnan að verða með hrá-
efni úr héraði við eldamennskuna.
Systir hans, Lilja Hrund jóhanns-
dóttir sem er nýútskrifuð sem mat-
reiðslumaður, verður yfirkokkur á
Skerinu.
af
Unnið að opnun veitinga-
staðarins Skers í Ólafsvík
Feðgarnir Jóhann Rúnar Kristinsson og Arnar Laxdal til hægri ásamt þeim Stefáni
Svanssyni og Ingva Rafn Aðalseinssyni.
Peningageymslan í gamla Sparisjóðnum var býsna rammgerð og hefði ekki verið
áhlaupaverk að brjótast inn í hana.
Arnar Laxdal kátur inn í gamla sparisjóðsstjóraherberginu, en þar er áætlað að
Rifssaumur verði með starfsemi sína.