Hlynur - 15.12.1986, Blaðsíða 16

KPA
land. Tengslín víð Island vilja
þeír efla enn frekar, ekki ein-
göngu vegna þess að við erum
lítli bróðir, heldur telja þeír okk-
ur hafa það mikla sérstöðu í
tungumáli og menningu sem
þó sé af hinní norrænu rót, að
hinum norðurlöndunum sé
raunveruleg nauðsyn að hafa
okkur með.
Samskíptaörðugleíkar
Menn verða alltaf ríkari af sam-
skíptum víð fólk og það er mjög
auðgandi að kynnast fólki frá
öðru landi þar sem sjóndeíldar-
hríngurinn er annar. Norður-
löndín eru hvert með sínum
hætti þótt að ýmsu leytí þekki
maður aftur sömu atriðin þegar
farið er á mílli landanna. Þar
erum víð sér á báti með annað
veðurlag og gróður. Við erum
líka á sama bátí og flestir finnar,
að þurfa að læra annað mál til
þess að geta tjáð okkur að gagní
við hina. En vandamálin eru
auðvitað fleíri. Allír eíga erfitt
með að skilja dönsku, danír
heyra svo engan mun á norsku
og sænsku og þurfa að sperra
eyrun tíl þess að fýlgjast með.
Og finnar eiga dálítið erfitt með
að skílja norsku.
Þanníg eru tungumálin ekkert
einfalt. En ef menn eru stað-
ráðnir í því að skilja og láta skílja
sig gengur þetta ágætlega og
æfmgin skapar meístarann á
þessu sviðí eins og annarsstað-
ar. Sumir hafa ferðast býsna
Iangt með Iítla málakunnáttu í
farangrinum og samt ekki lent í
vandræðum. Samskíptaörðug-
leikarnír eru því ekkí það óyfir-
stíganlega vandamál sem
margur hyggur.
Hvaða samskíptí
ættum við að eiga?
Vináttuvikumar á Íslandí hafa
verið góður grunnur og síðan
aðrar slíkar vikur í hinum
löndunum. Hjólreíðaferðír
skapa mikíl tengsi og jafnvel leitt
tíl hjónabands. Skíðavikur og
gönguferðir um óbyggðir draga
marga að. Eíns eru svo ýmis
samskiptí á íþróttasviðínu.
Knattspyrna er allsstaðar stund-
uð en auk þess er tennis, hnít og
keíla víða i hávegum höfð. Skák
og brids hafa margir gaman af.
Væri t. d. ekki vel til fundið að
koma á bréfaskák?
Vinnuskíptí vekja líka áhuga
margra og má í því sambandi
getaþess að samvinnuhreyfing-
in á hinum norðurlöndunum á
ekkí aðild að „nordjobb" en þau
samskipti mætti vel notfæra sér
og hefur raunar þegar verið gert.
Vel mætti hugsa sér vina-
starfsmannafélög ekki ósvipað
og vínabæir eru. Gætu þá kom-
íst á ýmis tengsl á því sviði. En
eflaust yrði að byrja þau sam-
skipti ofan frá með starfsmanni
KPA ef til hans kemur og síðan
með aðstoð stjórna og starfs-
manna í hveiju Iandi fyrir síg.
Sumir álíta allt norrænt sam-
starf gagnslítið og víð ættum
frekar að auka samskiptin hér
innanlands. Þetta em oft sömu
menn og finnst Iítið koma til
samskipta millí starfsmannafé-
laga innanlands.
Auðvítað eígum við að efla
okkar starf hér heima og sam-
skípti starfsmannafélaganna
með öllum ráðum. En um leið
getur haldíst í hendur samstarf
við hin norðurlöndin. Af því höf-
um víð bæði gaman og ekki síð-
ur gagn. Þeír vilja líka tengjast
okkur og þótt skoðanir séu á
stundum skiptar em málin leyst
í samvínnu. Landkynníngín
sem felst í KPA samstarfinu er
líka ómæld og getur skílað sér á
margvíslegan hátt.
Landssamband ísl. samvinnustarfsmanna
og Hlynur senda öllum
samvínnustarfsmönnum bestu jóla-
og nýárskveðjur
16 HLYNUR