Hlynur - 15.12.1986, Blaðsíða 9

hangikjöt
Hér eru þeír
reykhússtarfsmenn
að taka upp úr
pækilkörunum. Á
myndinni eru frá
vinstri Guðni
Óskarsson, Gylfi
Guðmundsson og
Sigurður Álfsson.
Míkið borðað af hangíkjötí
Sala á hangikjöti er talsverð allt
árið, enda finnst mörgum gott
að sjóað hangikjötsbita i ferða-
nestið. Frá Reykhúsínu einu
fara 15—20 tonn á mánuðí en í
nóvember og desember er
áætluð sala um 100 tonn, og þá
ótalið allt norðan hangíkjötíð. Er
þá æríð mikið að gera. Fyrir
nokkrum árum var aðallega selt
reykt kjöt afveturgömlu fé en nú
er það ekkí lengur keypt heldur
dilkakjöt. Heldur fannst Sígurði
allt tal um feítt kjöt vera farið að
ganga út í öfgar, enda væri
sannast sagna að erfitt væri að
framleíða fitulaust kindakjöt og
þar að aukí væri það bragðdauf-
ara. En það þýðír víst lítið að
deíla víð tískuna.
Herramannsmatur,
jafnvel hrátt
Hangíkjöt hefur alltaf veríð talíð
hátíðafæða og þrátt fýrir breytt
mataræði er ennþá varla það
heímilishald til, þar sem hangi-
kjöt er ekki á jólamatseðlínum.
Hílmar Jónsson, rítstjórí Gest-
gjafans, hefur mjög unníð að
kynningu hangikjötsins og þá
því kjöti sem unnið er með
„samvínnuaðferðinni." Hann er
jafnan matreíðslumaður í ferð-
um Vígdísar forseta og notar þá
tíðum hrátt hangíkjöt sem
forrétt. Já, hrátt, því skorið í
næfurþunnar sneíðar er hrátt
hangíkjöt veislumatur sem jafn-
vel Kjétkrókur myndi éta yfir síg
af.
Hér koma myndir frá þrem
reykhúsum samvínnumanna
og sjáum við þar nokkuð af því
fólkí sem vínnur við framleíðslu
þessa indælis matar.
En frá KÞ, KEA eða Sam-
bandínu? Er ekkí víssara að
kaupa sítt lærið frá hverjum?
Allar þessar kjötiðnaðarstöðvar
framleiða úrvals hangíkjöt.
Steínunn
Harðardóttir er að
vonum brosleít með
þingeyska
hangíkjötíð.
HLYNUR 9