Fréttablaðið - 16.12.2015, Blaðsíða 54

Fréttablaðið - 16.12.2015, Blaðsíða 54
Mozart við kertaljós Styrkt af Tónlistarsjóði Menntamálaráðuneytisins, Reykjvíkurborg, Hafnarfjarðarbæ, Kópavogsbæ og Garðabæ Miðasala við innganginn, miðaverð kr. 2.500 / 1.500 Camerarctica Mozart by candlelight Kammertónlist á aðventu 2015 Hafnarfjarðarkirkju laugardag 19. des. kl 21.00 Kópavogskirkju sunnudag 20. des. kl 21.00 Garðakirkju mánudag 21. des. kl 21.00. Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudag 22. des. kl 21.00 Óvenjulegt og ævintýralegt lífs- hlaup hefur ósjaldan ratað í ævi- sögur. Oftar en ekki er þó um að ræða frásögur þekktra stórmenna, karlanna sem skrifa söguna, en Munaðarleysinginn, örlagasaga Matthíasar Bergssonar, er ekki þannig saga. Matthías er alþýðu- maður með þunga og erfiða æsku án baklands og móðurástar á sínum mótunarárum og það var meðal þess sem heillaði Sigmund Erni Rúnarsson sem skráði sögu Matthíasar. Venjulegur alþýðumaður í óvenjulegum aðstæðum Munaðarleysinginn, örlagasaga Matthíasar Bergssonar, var skráð af Sigmundi Erni Rúnarssyni og hann segir Matthías eiginlega vera Forrest Gump Íslands enda á hann að baki fádæma litríkt lífshlaup. Móðurástin Sigmundur segist hafa frétt af þess- um manni og ekki trúað hálfu af því sem hann hafi sagt. „Í raun ekki fyrr en hann leiddi okkur sjálfur í allan sannleika um hvernig ævi hann hefði lifað. Matthías kom hingað til lands fyrir þremur árum eftir fjöru- tíu og fimm ára rússíbanareið um allan heim, hafandi verið í Ástralíu, Japan, Havaí og um þver og endilöng Bandaríkin þar sem hann var meðal annars í bandaríska hernum og lenti í ótal ævintýrum. En það sem heillaði mig mest var þessi dramatíski hluti ævisögunnar. Þetta er eiginlega samfelldur óður til móðurástarinnar sem mér sýndist eftir að ég var búinn að skrifa bók- ina að sé kannski sterkasta kenndin í okkur. Ef maður tapar móður sinni á unga aldri þá reynir maður að finna hana í öllum konum sem verða á vegi manns. Það var raunin hjá Matthíasi því hann sá ekki mömmu sína í tíu ár, frá því var hann sjö til sautján ára, þessi mótunarár sem eru einhver viðkvæmasti aldur lífsins. Þannig að þessi bók er annars vegar gríðarleg dramatík og hins vegar ótrúlegt ævintýri. Og ég held að þessi bók standi undir nafni með að þarna sé Forrest Gump Íslands á ferð. Einlægni og heiðarleiki Matthías var einhvern veginn alltaf á réttum stað á réttum tíma innan um frægasta fólkið. Og fylgir í raun mannkyns- og Íslandssögunni með fremur augljósum hætti. Hann jafn- vel lendir í því þegar hann lendir í Keflavík, í eitt af þessum örfáu skipt- um sem hann kom hingað á þessum útvistarárum, að eitt það fyrsta sem hann gerir eftir að hann er kominn út í bíl er að bílnum er ekið yfir á hægri akrein. Þannig að hann hitti á daginn þegar við vorum að breyta umferðinni. Þetta er á einhvern hátt alveg dæmigert fyrir kallinn. En svo þar sem mér þykir svo vænt um hann þá vil ég segja að þetta er þessi venjulegi alþýðu- maður sem lenti svo oft í óvenju- legum aðstæðum. Það eru að mörgu leyti skemmtilegustu ævisögurnar sem eru að verða til í dag. Þessi hefðbundna viðtalsbók við fræga manninn er soldið að fjara út því við vitum orðið allt um þann mann sem heldur alltaf ákveðnum fronti að okkur. En svona fólk, það þarf ekki að halda neinum fronti að okkur, það bara opnar hjarta sitt og segir sína sögu.“ Sigmundur Ernir segir að það leyni sér ekki á viðtökunum að það sé í seinni tíð miklu meiri áhugi á alþýðufólki. „Ég tók sérstaklega eftir því eftir hrun haustið 2008 þegar ég sendi frá mér bókina um Magneu, algjörlega óþekkta konu. Þessi bók seldist í bílförmum því fólk var kannski búið að fá nóg af þessari upphafningu og stærilæti. Vildi bara kynnast venjulegu fólki og þráði einlægni og heiðarleika.“ Kvennasaga og æskuástin Sigmundur Ernir hefur á orði að það hafi verið sérstakt og skemmti- legt ferli að skrifa bókina um Matthías. „Hann býr á Patreksfirði þar sem hann komst til manns eftir að hann fann pabba sinn. Þannig að ég fór vestur og það var dásam- legt að vera þar í þeim fjallasal og svo tók ég mig til og fór til Banda- ríkjanna til þess að skrifa því sagan gerist líka þar að miklu leyti. En það var bara svo gaman að skrifa þessa bók. Það er misjafnlega gaman að skrifa en þarna var maður bara slá- andi sér á lær og skellihlæjandi við skriftirnar. Það er líka svo gaman að skrifa sögu venjulega fóksins. Það kemur mörgum á óvart að þetta er mikil kvennasaga, en ég hef verið talsvert í því síðustu ár að skrásetja sögur kvenna, en það er vegna þess að Matthías er alltaf að leita að mömmu sinni í öllum konum. Mér finnst mjög gaman að færa þann hluta Íslandssögunnar til bókar því sú saga sem mín kyn- slóð lærði var bara mynd af kalli með yfirvaraskegg og bindi og hann réð alveg rosalega miklu. En það hefur alltaf gleymst að skrifa stærsta hluta Íslandssögunnar sem er drifinn áfram af konum. Konum sem sáu um samfélagið, uppeldi kennslu og heimilin og voru límið í samfélaginu. Þannig finnst mér Íslandssagan kolvitlaust skráð. Þannig var það líka kona, æsku- ástin, sem dró Matthías aftur hingað heim. Málið var að rétt í þann mund sem hann fann mömmu sína úti í Bandaríkjunum þá er hann búinn að kynnast æskuástinni og verður að velja á milli æskuástarinnar og móðurástarinnar. Hann var búinn að leita svo lengi að móðurástinni að hann valdi hana. Fjörutíu og fimm árum seinna þegar hann er búinn að fara um hæstu hæðir og dimmustu dali, er illa farinn af læknadópi, drykkju og neyslu og dóttir hans búin að taka hann heim til sín og reyna að koma honum aftur til manns, þá dregur enn til tíðinda. Hann sér á Face book, sem hann vissi ekki einu sinni að væri til, nafn Heiðu, konunnar sem hann hafði leitt um ástar lund fyrir tæplega hálfri öld. Þau byrja að tala saman og það kemur í ljós að hún er orðin ekkja og þau eru saman í dag. Þetta er magnað.“ Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is Sigmundur Ernir Rúnarsson rithöfundur hafði ákaflega gaman af því að skrásetja sögu Matthíasar Bergssonar. FRéttaBlaðið/StEFán Matthías í herþjálfun fyrir Víetnam 1969. Skipstjóri á humarveiðum við Havaí 1985. Matthías árið 2012, að byrja að fikra sig upp frá botninum í lífi sínu. 1 6 . d e s e m b e r 2 0 1 5 m I Ð V I K U d A G U r34 m e n n I n G ∙ F r É T T A b L A Ð I Ð menning
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.