Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1989, Síða 3

Við komum hvert öðru við
í samskiptum manna á milli
opnast okkur möguleikar, til að
við getum notið okkar og öðlast
lífsfyllingu. Þar birtumst við
sjálf, sem persónur frammi fyrir
hvert öðru.
Við sýnum ákveðnar hliðar af
okkur og yfirleitt vonumst við til
að okkur takist þokkalega upp.
í þeim tilgangi rcynum við oft að
fela aðrar hliðar, sem við viljum
ekki sýna á þeirri stundu.
Stundum er fólk svo hrættvið
að sýna sig, að það setur upp
ákveðnagrímu, semþaðfelursig
ábakvið. Sumireruþaðhræddir
að þeir einangra sig. Óttinn við
aðra og einangrunin getur verið
það alvarleg, að það trufli
verulega líf þeirra. Þegar fólk
ræður ekki við tilfinningalegt
álag, tölum við um geðrænt
vandamál.
Heimurinn er ekki svartur og
hvítur, það sama gildir um
okkur mannskepnumar. Allt
litrófið nægir ekki til að lýsa
manninum. Við emm tilfinn-
ingaverur og öll verðum við ein-
hvern tímann hrædd. Öll höf-
um við okkar takmarkanir og
enginn er það fullkominn að
ráða við alla hluti.
Þegar við skynjum og skilj-
um að fólk er margbreytilegt, þá
emm við fær um að setja okkur
i spor annarra. í framhaldi af því
tökum við afstöðu til þeirra sem
verða á vegi okkar. Við höfum
möguleika á að taka þá afstöðu
að aðrir komi okkur við og að við
getum lagt okkar að mörkum,
öðmm til velfamaðar. (Palli var
jú ekki einn í heiminum). Slík
afstaða getur gefið okkur
sjálfum lífsfyllingu.
Að einangra sig frá öðrum,
eða að vera í vöm gagnvart þeim,
er í andstöðu við þá möguleika,
sem opnast við gagnkvæm
samskipti. An þess að um sé að
ræðabeingeðrænvandamál, þá
tíðkast það ansi oft að fólk gefur
ekki kost á gagnkvæmum
samskiptum. Oft er það vegna
þess að þeim finnst það eiga nóg
með sig og það hefur ekki orku
til að gefa sig að öðrum. Með
gengdarlausri vinnu og álagi er
það stundum raunin. En
j afnframt gerir sá hinn sami sér
ekki grein fyrir að samskipti
geta gefið t.d. heilmikla gleði.
Maður er manns gaman.
Þá komum við að þeirri
hindrun sem við helst í hefð og
vana, þarsemviðsetjumlífokk-
ar í ákveðnar skorður og þær
skorður veita okkur öryggi. Við
Magnús Þorgrímsson
vitumaðhverjuviðgöngum. Ert
þú tilbúinn til að brjóta út frá
þeim vana og horfa í kringum
þig?
Öryrkjabandalag íslands
eru heildarsamtökfatlaðra. Við
sem erum félagar í aðildarfé-
lögum bandalagsins, komum
hvert öðru við og getum gert
heilmikið til að bæta hag hvers
annars. Tilgangurinn með veru
í heildarsamtökum er að vinna
að sameiginlegum hagsmun-
umogstyðjahvertannað. Éghef
fundið vissar efasemdir um að
hagsmunir okkar séu sameig-
inlegir og þá sérstaklega gegn
því að við eigum félagslega sam-
leið. Það sem erverst við slíkar
efasemdir er að þær koma
sjaldnast fram á yfirborðið,
þannig að hægt sé að ræða
alvarlega um þær.
Það hendir stundum fatlaða
og aðstandendur þeirra, eins og
marga aðra í þjóðfélaginu, að sýn
þeirra í málefnum annarra,
einskorðast við þröngan sjón-
deildarhring. Við getum tekið
sem dæmi foreldra fatlaðs barns,
finna til samstöðu með þeim for-
eldrum sem eiga barn sem er eins
fatlað. Það getur verið ansi stórt
skref, að finna til samstöðu með
foreldrum bama sem eru „öðru-
vísi fötluð". Sem betur fer tekst
mörgum að stíga það skref, en oft
þarf mjög ákveðið átak til að það
sé gert af fullri sannfæringu.
Það sama gildir um fatlaða
sjálfa, það er oft mikill léttir og
stuðningur að finna samstöðu
meðþeimsemeru fatlaðir á sama
hátt og viðkomandi.
Með samstöðu finnum við að
við eigum sem manneskjur
meira sameiginlegt en það sem
aðskilur okkur. Við getum deilt
persónulegri lífsreynslu með
öðrum. Við getum létt af hjarta
okkar og notið gleði með öðrum.
Allt þetta veitir okkur lífsfyll-
ingu.
Við finnum til samstöðu með
þeim sem hafa gengið í gegnum
svipaða hluti og við sjálf. Það
skiptir miklu máli að afmarka
þann hóp ekki um of.
Við viljum berjast á móti for-
dómum og niðurlægingu, sem
margir hafa þurft og þurfa í dag
að líða fyrir. Við viljum opna fötl-
uðum allar leiðir í samfélaginu.
Samhliða þeirri baráttu verðum
við að vera vakandi gagnvart
þeim fordómum sem við höfum
gagnvart hvert öðru. Það er
reyndar ekki nóg að viðurkenna
fordómana. Forsenda sameig-
inlegrarbaráttu er aðtakastávið
þá og opna sameiginlega leið.
Þannig verður styrkur samtaka
okkar hverri hindrun yfir-
sterkari.
Öryrkjabandalagið og
Landssamtökin Þroskahjálp
vinna í samvinnu að félagslegri
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
3