Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1989, Qupperneq 20

Carl Brand fulltrúi Samstarfsnefndar um ferlimál fatlaðra:
Ráðstefna í Helsinki og
ályktanir hennar
Dagana 18.-20. maí s.l. sat
ég ráðstefnu í Helsinki í Finn-
landi. Yfirskrift ráðstefnunnar
var „Borgin og hinn fatlaði“.
Samtök borga í Finnlandi
„Helsinkiborg“
Samband fatlaðra íFinnlandi
stóðu að þessari ráðstefnu.
Við opnun ráðstefnunnar
voru fluttar tvær ræður. Þær
voru fluttar af Raimo Ilaskivi
borgarstjóra og Heikki S. Von
Hertzen aðstoðarborgarstjóra.
Minnt var á að Sameinuðu þj óð-
imar hefðu gert áratuginn frá
1983-1992 að „áratug fatl-
aðra“. Reynt skyldi að breyta
viðhorfi almennings til fatlaðra
og bæta hag þeirra innan þjóð-
félagsins.
Bent var á að í dag væm um-
ferðarslys og önnur áföll, svo
sem veikindi, aðalorsakir fötl-
unar.
Samkvæmt lögum sem ný-
lega vom samþykkt í Finnlandi,
er skylt að veita fötluðum op-
inbera þjónustu. Skipuð hefur
verið nefnd, borginni til að-
stoðar og eiga fatlaðir sína full-
trúa í henni.
Samkvæmt gildandi lögum
um málefni fatlaðra, stendur
þeim fjárstyrkur til boða, til
endurbóta á íbúðarhúsnæði
sínu.
Mál er varða fatlaða og aldr-
aða, hafa verið tekin inn í skipu-
lag borganna. í Finnlandi em
aldraðir 14,4% af þjóðinni.
Umræður snemst síðan um
sjö þætti sem hér verða gerð
lausleg skil, en mismikil þó:
1. Borgin og lífsgæðin. Dr.
John Doling frá Birmingham í
Englandi sagði að vandamál
fatlaðra væm áberandi mest í
borgunum. Leysa verður þau á
Carl Brand.
félagslegan, hagfræðilegan og
pólitískan hátt. Borgimar hafa
völdin en oftast væm borgimar
of litlar til að leysa stóm málin
eða of stórar til að leysa litlu
málin.
Með bættum samgöngum og
tölvuvæðingu hefðu borgir
landsins og þar með þjóðir
heimsins, orðið háðar alþjóða
peninga- og markaðskerfum.
Við það hafa þjóðimar minna
vald á eigin málum og þar með
minni stjóm á hagfræðilegum
og pólitískum málum. Ræðu-
maður nefndi fólksflóttann til
borganna sem hófst upp úr
1945, og átti þar við allan hinn
vestræna heim. Nú væri svo
komið að í sumum löndum að-
greina menn ekki borgir og
sveitir heldur tala um bæi og
borgir og þar verða vandamál
framtíðarinnar leyst.
Hvaða lífsgæða vilja menn
njóta í framtíðinni? Meiri pen-
inga, fleiri bíla, sjónvörp, betri
heilsugæslu eða húsnæði.
Benti ræðumaðurinn á að
ekki væm öll lífsgæði efnisleg og
að andleg vellíðan skipti einnig
miklu máli. Einnig lagði hann
mikla áherslu á að öllum væri
þörf á að hafa atvinnu sem gæfi
viðkomandi sjálfsvirðingu og
tilgang í lífinu. Hlutverk borg-
arinnar væri að stunda ráðgjöf
og veita stuðning, frekar en að
ákveða hvað sé gott fyrir al-
menning og láta hann fjalla um
hvað sé gott eða slæmt.
Fyrirmyndarhandrið, upp og niður fyrir tröppur.
20