Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1997, Page 29

lagið) hyggst halda ráðstefnu um
ástandið í málefnum fatlaðra í
norrænu jaðarbyggðunum. Norska
heilbrigðis- og félagsmálaráðuneytið
mun styrkja þessaráðstefnu. Sænsku
og finnsku fulltrúarnir sögðu báðir að
málefni Sama hefðu ekki borið á
góma í þeirra samtökum en sænski
fulltrúinn sagðist myndi taka málið
upp í sínum samtökum. Grænlenski
fulltrúinn sagði Grænlendinga hafa
mikinn áhuga á þessu og vildu gjarnan
fá dagskrána tímanlega svo þeir gætu
undirbúið sig vel. Grænlenska heima-
stjórnin hefur verið jákvæð og lofað
stuðningi.
Þá var aftur rætt nokkuð um Inter-
netmál fatlaðra á Norðurlöndum og
tengsl þess við EU.
Að lokum voru svo rædd innan-
hússmál, fjárhagur, næstu fundir
sem verða í Kaupmannahöfn þar sem
fólki (nema kannski okkur) þótti dýrt
að fara til Færeyja.Næsta formennska
var lítillega rædd en það mál bíður
betri tíma enda verður núverandi for-
maðurtil 1999.
Þegar fundinum lauk uppgötvuð-
um við að komið var blíðasta og besta
veður og höfðum við þá mikla löngun
til að ganga heim á hótelið. Við lögð-
um því af stað niður brekkurnar og
það hefur ábyggilega verið dálítið
spaugileg sjón. Olöfhéltíbremsumar
á stólnum og undirrituð hékk í til þess
við færum nú ekki á hundrað niður.
Þetta var hin besta skemmtun og við
skoðuðum fallega garða við húsin og
niður komumst við án þess að slys
hlytist af.
Um kvöldið snæddum við kvöld-
verð í boði landsstjórnarinnar og var
félagsmálaráðherra Færeyja þar gest-
gjafinn. Sá kvöldverður var á nýju
hóteli. Hótel Föroyar er rétt utan og
ofan við bæinn og er afskaplega
fallegt útsýni yfir Þórshöfn og
nágrenni.
Við höfðum ákveðið að verja
einum degi til þess að skoða okkur urn
og daginn eftir sóttu okkur tvær ungar
konur frá samtökum foreldrafélags
barna með vöðvarýrnunarsjúkdóma
og óku okkar um alla Þórshöfn. Við
skoðuðum þar myndastyttur unnar af
Ríkarði Jónssyni, föður Olafar, en
hann dvaldi í Færeyjum í þeim til-
gangi að móta nokkra framámenn þar
á meðal Johannes Patursson, Hans
Djuurhus, Símon af Skarði o.fl. Síðan
skoðuðum við listasafnið, sem er
nýlegt og fallegt hús og þar var mikið
af fallegum málverkum og högg-
myndum mest eftir færeyska lista-
menn en þeir eiga marga góða lista-
menn. Síðan fóru þessar ágætu konur
með okkur að Kirkjubæ og ég fór þar
inn á safnið, sem því miður var ófært
fötluðum.
Yeðrið var okkur einna óhagstæð-
ast þennan dag. Veðurfar í Fær-
eyjum er óstöðugt eins og á Islandi
en þó er áreiðanlega meira um þoku
þar en hér a.m.k. sunnanlands. Eitt
korterið sástu kannski ekki yfir á
næstu húsaþök en svo eftir smástund
var glampandi sól og síðan þyngdi að
aftur. Það er áberandi hvað margir
Færeyingar höfðu verið á Islandi eða
áttu ættingja sína þar. Það voru eig-
inlega allir eins og þeir ættu í okkur
hvert bein.
Daginn eftir stóð til að halda heim
en örlögin höguðu því svo til að fyrir
allskonar misvísandi upplýsingar og
fjarlægð milli staða urðum við
strandaglópar og komumst við ekki
heim fyrr en á laugardag. Við dvöld-
um á hóteli nálægt flugvellinum og
var það hótel mjög vel aðgengilegt
fyrir fatlaða enda hittum við þar okkar
ágætu vinkonu frá deginum áður en
hún og fleiri foreldrar voru þar með
námskeið og voru með börn sín með
sér.
En allir komu þeir aftur og enginn
þeirra dó. Heim komumst við að lok-
um. Upp úr stendur fegurð eyjanna,
gestrisni íbúanna og ágætur stjórnar-
fundur HNR.
Ásgerður Ingimarsdóttir.
Minning:
BALDUR BRAGASON
Fallinn er svo skyndilega einn helzti forystumaður Sjálfsbjargar, bæði í
heimahéraði sem á landsvísu. Ekki er svo ýkja langt frá því kunnugleg
rödd hljómaði í símanum, spyrjandi frétta hversu fram gengi í sameiginlegum
baráttumálum. Hann hafði oft samband, hann Baldur Braga, og hann var ekki
bara að spyrja, hitt var oftar að hann reifaði hugmyndir sínar eða bæði mig
athuga nánar fyrir sig eitthvert mál, sem allrar athugunar
var vert.
Kynni okkar rek ég til sameiginlegs vinar, Þorbjöms
Magnússonar, sem fyrir margt löngu hringdi í mig á
þingfundartíma og bað mig heimsækja sig eftir fund upp
í Sjálfsbjargarheimili, það væri hjá sér Norðlendingur,
sem hann tryði að væri hollt fyrir mig að hitta.
Norðlendingurinn hans Þorbjarnar var Baldur Braga og
sameiginlega kynntu þeir fyrir mér hugmynd sína, sem
síðar varð svo að þingmáli, sem fékk farsæla afgreiðslu.
Baldur Braga var ætíð að hugsa um á hvern veg mætti
breyta lífskjörum fatlaðra til hins betra, bæta heildarhag
fatlaðs fólks á landi hér. Honum sviðu mjög atlögur síðustu ára að lífskjörum
fatlaðs fólks og vildi snúa vörn í sókn og sækja fram til nýrra sigra, ekkert
annað væri sæmandi. Honum var eðlilega falinn margs konar trúnaður, hann
var í forystu Sjálfsbjargar á Akureyri og stjórn Sjálfsbjargar - landssambands
og sat m.a. um skeið í svæðisstjórn um málefni fatlaðra á Norðurlandi eystra
fyrir Öryrkjabandalagið.
Hann var einstaklega duglegur að sækja fundi og ráðstefnur hingað suður,
lá ekki á liði sínu þar fremur en annars staðar, lagði þar jafnan gott til mála.
Hann var skýr í máli, glöggur á aðalatriði og gætinn í mikilli einurð sinni. Eg
sakna sannarlega hinna mörgu góðu og fræðandi samtala við Baldur.
Öryrkjabandalag Islands þakkar Baldri hans góðu störf að sameiginlegum
hugsjónamálum og hið ágætasta samstarf.
Genginn er góður drengur sem hvergi lét erfiða fötlun aftra sér til
ætlunarverka góðra. Að honum er sjónarsviptir.
Helgi Seljan
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
29