Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1997, Side 31

GÆGST í
GÖMUL SKJÖL
alls rúmar 155 millj. kr. Helgi lagði
til að rætt yrði við ráðuneyti félags-
mála um það hversu mikið misræmi
væri hér á ferð í öllum úthlutunum.
4. Styrkjaúthlutun bandalagsins
Hafliði Hjartarson kynnti tillögur
framkvæmdastjórnar um einstaka
styrki, en upplýsingar hér um höfðu
verið sendar með fundarboði. Tillög-
umar samþykktar samhljóða, en nánar
um það í síðasta blaði.
5. Bréfaskólinn
Ólafur H. Sigurjónsson greindi frá
hinstu örlögum Bréfaskólans, sem nú
hefði verið seldur einkaaðila. Form-
leg slit fóru fram á fulltrúaráðsfundi
11. apríl sl. Ólafur var sem fulltrúi
bandalagsins í stjórn skólans og sagði
að tekist hefði að tryggja hag nemenda
og koma fjármálum í unandi lag. Þar
með væri 57 ára farsælt starf á enda.
Ólafur greindi einnig frá starfi sínu
að heimasíðu Öryrkjabandalagsins á
alnetinu en frá því öllu greint hér
þegar í höfn er komið svo unnt sé að
benda okkar fólki á þennan handhæga
miðil - þeim sem hann hafa. I umræð-
um hér um kom fram mikil ánægja
fólks með framtak þetta.
6. Evrópumál
Helgi Hróðmarsson flutti afar
fróðlega skýrslu um mál þessi og kvað
ljóst að við hefðum mikið fram að
færa í þetta samstarf. Urðu líflegar
umræður um hina ýmsu þætti í starfi
Helga, sem sinnt hefur þessum málum
af einstakri elju og samviskusemi og
náð hinum ágætasta árangri fyrir
okkur. Skýrsla Helga var birt hér í
blaðinu.
7. Önnur mál
Talsverð umræða varð um kjara-
mál og væntanlega þörf aðgerða af
hálfu bandalagsins, ekki síst í ljósi
hugsanlegrar slæmrar niðurstöðu.
Sérstakan stjórnarfund þyrfti trúlega
hér um að halda. M.a. rætt um mál-
þingumkjaramálöryrkja. Ilokgóðra
umræðna var samþykkt að kjósa
þriggja manna kjaramálanefnd og í
henni: Garðar Sverrisson, Jóhannes
Ágústsson og Helgi Seljan. Ingólfur
H. Ingólfsson greindi stuttlega frá
fyrirhuguðu atvinnuleitarverkefni
Geðhjálpar. Fundi slitið kl. 19.40.
H.S.
Framkvæmdastjóri Öryrkja-
bandalags íslands frá upphafi
þess að það fór að hafa skrifstofu og
allt til dánardags var sá trausti og
vandaði hugsjónamaður Guðmundur
Löve. Hann vann að þessum málefn-
um af mikilli trúmennsku og einlægni
og skilaði afar góðum árangri. Guð-
mundur mótaði allt meginstarf hér og
mátti segja að hér væri honum ekkert
óviðkomandi.
Ritstjóri fékk um daginn í hendur
hið forvitnilegasta plagg, skýrslu
Guðmundar fyrir árið 1971. Ekkieru
höfð mörg orð um hlutina, en þeim
mun meira segja tölurnar okkur. Án
þess að gera neina tæmandi grein fyrir
skýrslu Guðmundar þá er hér til
fróðleiks gripið niður í nokkrar tölur.
1404 öryrkjar leituðu til skrifstofunn-
ar á árinu, það þýðir u.þ.b. 6 manns á
dag að meðaltali og er þá eingöngu
átt við stærri erindi. Þessi erindi voru
einkum í kringum atvinnumál, hús-
næðismál, trygginga- og fjármál.
Flestum er veitt aðstoð í mars 166, þá
í maí 141 en fæstir í júlí 8 (sumarleyfi
G.L.)ogoktóber86. Afþessum 1404
var 43 útveguð vinna og er það eitt út
af fyrir sig ekki lítið afrek. Guðmund-
ur flokkar gesti sína eftir eðli fötlunar
Hlerað í hornum
Vitni að morði var fyrir rétti og bar
að morðinginn hefði hleypt af tveim
skotum.
Hann var spurður að því hversu
nálægt hann hefði verið þegar fyrra
skotinu var hleypt af og sagðist hann
hafa verið svo sem tuttugu fet frá
morðingjanum. “En hvað varstu svo
langt í burtu, þegar síðara skotið reið
af?" “Það veit ég nú ekki, en ég var
ábyggilega kominn hundrað metra í
burtu”.
Maður einn var að lýsa því þegar kona
hans ók á bílnum þeirra út í skurð.
“Það gerðist svo sem ekki mikið nema
það að það skófst málningin af
báðum”.
eða sjúkdóms. Taugar og geð skipa
efsta sætið 24,5%, þá fatlaðir og
lamaðir 16,4% og í þriðja sæti er
berklaveiki og afleiðingar hennar
15,4%. Hann aldursgreinir þá sem
aðstoðar leita einnig og þá eru flestir
eða 22,5% á aldrinum fimmtugu -
sextugs, þá 18,5% milli þrítugs og
fertugs, 17,5% milli sextugs og sjö-
tugs.
Ekki er síður fróðlegt og skemmti-
legt að virða fyrir sér þau störf sem
tókst að útvega fólki. Þar ber léttan
iðnað hæst eða 20 - tæpur helmingur
allra sem sagt; í verslunar- og skrif-
stofustörf voru 7 ráðnir og svo 4 í
hótelstörf og 4 í létta verkamanna-
vinnu.
Eitt er alveg auðséð. Ekki hefur
aldeilis verið auðum höndum setið og
afrakstur eftir því.
Ritstjóri átti við Guðmund nokkur
erindi á sínum tíma og fékk þar
fyrirgreiðslu og upplýsingar sem voru
sannarlega fyrsta flokks svo ekki
þurfti lengra að leita.
Minning hans verðskuldar mikla
virðingu og þökk hér á bæ sem víðar
í samfélaginu.
H.S.
Gunna 7 ára var að spyrja jafnöldru
sína, hana Lísu, hvers vegna trúlofað
fólk héldist svona mikið í hendur.
Lísa svaraði eftir nokkra umhugsun:
“Veiztu, ég held að það sé að passa
að hringarnir detti ekki af, því þeir eru
víst svo dýrir”.
***
Maður einn var að sýna gömlum vini
íbúðina sína. Vininum varð starsýnt
á björgunarhring hangandi uppi á
vegg í stofunni og spurði hvers vegna
í ósköpunum þessi björgunarhringur
væri þarna. “Þetta er hreinn minja-
gripur. Hann er það síðasta sem konan
mín sáluga bað mig um”.
Einn maður byrjaði minningargrein
sína svo: “Mínir vinir fara fjöld,”
sagði skáldið, enda átti það víst afar
fáa vini.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
31