Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1997, Blaðsíða 46

r.
• I B RENNIDEPLI
Kjarasamningamir nú sem og
kjarasamningarnir 1995
rétta að sjálfsögðu nokkuð
hlut lífeyrisþega, en í báðum tilvikum
breikkaði þó bilið milli lífeyrisþega
og hinna lægstlaunuðu á vinnumark-
aðnum. 1995 var þetta bein afleiðing
þess að krónutöluhækkanir þeirra
samninga skiluðu sér langt í frá inn í
bótatölur trygginganna. Nú í vor var
samið um að engin laun yrðu undir
70 þús. kr. á mánuði frá og með næstu
áramótum, en svo varð vissulega ekki
um bótaupphæðirnar, sem verða
býsna langt þar frá. Með því að
aftengja á sínum tíma lögbundna
tengingu launa og bóta er ljóst að á
hverjum tíma geta stjórnvöld hagað
hækkunum bóta að vild óháð breyt-
ingum launa á almennum vinnumark-
aði. Það var hin einfalda en skýra
krafa Öryrkjabandalags íslands í
tengslum við kjarasamningana síð-
ustu að bætur fylgdu lágmarkslaun-
um, því sannleikurinn væri sá að ekki
væri unnt að fara fram á minna en það
lægsta í þessum efnum. Þetta þótti
heimtufrekja og óraunsæi og gott ef
slík óráðsía átti ekki að setja allt
efnahagslífið og stöðugleikann marg-
umtalaða úr skorðum. Niðurstaðan
var svo ríflega þó sú hækkun í pró-
sentum sem almennt var samið um á
vinnumarkaðnum, en þess þá getið
um leið að ótalin kjaraatriði samn-
inganna til hagsbóta fyrir
launafólk skiluðu sér
auðvitað á engan veg til
bótaþega.
efnahagslífsins að hækka bæturnar
um 21/2%. Þessari ákvörðun fögnuð-
um við, því um hvaðeina munar í
heimilisbókhaldi þeirra sem ekki hafa
úr meiru að spila en raun ber vitni.
Okkar meginkrafa í framhaldinu
verður sú að viðbótarhækkun bóta
fáist, ef veruleg hækkun launavísi-
tölunnar verður vegna launaskriðs eða
annarrar þróunar. Fyrir því þarf svo
til framtíðar að berjast að lögbundin
verði á ný ákveðin tengsl launa og
bóta svo a.m.k. sé tryggt að bótaþegar
búi ekki við lakari hlut en þeir sem
lægst hafa launin í landinu. Okkur
þykir þetta í raun lágmarkskrafa
mikillar sanngirni og hógværðar. Við
erum á þeirri skoðun að það muni
öðrum þykja einnig þ.á m. stjórn-
völdum og löggjafa.
Nú er að fara í gang hin formlega
undirbúningsvinna að því að
flytja málefni fatlaðra frá ríki til
sveitarfélaga en sá flutningur skal taka
gildi l.jan. 1999.
Ekki er því að neita að okkur hér á
bæ þykir sem hlutur fatlaðra sjálfra í
þessu starfi sé takmarkaður, þó á hafi
fengist nokkur lagfæring að tilhlutan
samtaka fatlaðra. Þannig er sérstök
verkefnisstjórn yfir öllu þessu starfi
til samræmingar vinnunni almennt og
lokafrágangs þá um leið. í henni er
enginn fulltrúi frá samtökum fatlaðra.
í þeim starfshópi er nefnist laga-
nefnd og í eru níu fulltrúar eiga tveir
fulltrúar samtakanna sæti, einn frá
Öryrkjabandalagi íslands og annar frá
Landssamtökunum Þroskahjálp.
I úttektarhópnum er aðeins einn
fulltrúi, sameiginlega tilnefndur af
Öryrkjabandalagi og Þroskahjálp.
Síðan eru landshlutanefndir þar
sem fulltrúi svæðisráðs í hverri nefnd
skal vera fulltrúi samtaka fatlaðra í
svæðisráðinu. Við hljótum að telja
það miður að ekki skuli fleiri fulltrúar
þeirra sem málið beinlínis varðar
koma að þessu vandasama verkefni,
en von okkar sú að á sjónarmið sam-
takanna verði vel hlustað og til þeirra
tekið sem best tillit. Hér þarf að
mörgu að gæta grannt, bæði í laga-
setningu sem fjármunatilfærslu og
tryggt þarf að vera að sjónarmið allra
fötlunarhópa fái sem best að njóta sín.
Þarfirnar eru margar og misjafnar og
enginn skyldi ímynda sér að unnt
verði að fella þær inn í eitthvert
staðlað form, sem allir skulu lúta,
hvers eðlis sem fötlunin er.
Hér er vandi Öryrkjabandalags
Islands mestur, þar sem innan
vébanda þess eru einmitt velflestir
fötlunarhópar hér á landi. A raddir
þeirra þarf vel að hlusta og tillit taka.
Hinn 1. sept. sl. gengu í gildi
nokkrar breytingar í trygginga-
kerfinu, sumt til bóta og
reyndar fleira þó, annað
miður gott. Það ánægju-
legasta fyrir okkur hér var
auðvitað það að nú skerð-
ir fjárhagsleg aðstoð
sveitarfélaga ekki lengur
bætur almannatrygginga
en einmitt það hefur lengi
verið baráttumál okkar,
enda oft orðið af hin
versta tekjuskerðing, svo
jafnvel að viðkomandi
hefur verið í bullandi
mínus eftir skerðingu og
skatttöku.
Nefndarstarf að okkar
tilstuðlan skilaði þessu
máli loks heilu í höfn og
hafa skulu allir sem að
Okkur hér á bæ þótti
vissulega naumt
skammtað, en stjórnvöld
létu á sér skilja að þau
hefðu í raun gert meira
en skyldan bauð. I kjöl-
far umdeilds úrskurðar
Kjaradóms og áskorana
Alþýðusambands Islands
í framhaldi af því um
hækkun bóta til viðbótar
því sem áður hafði verið
ákveðið varð niðurstaða
stjórnvalda sú að óhætt
myndi fyrir þanþol
Hluti þeirra sem fengu verðuga viðurkenningu
afmæli Geðdeildar Lsp. Sjá bls. 40.
46