Íþróttablaðið - 01.04.1991, Blaðsíða 31
„Það er mikil samkeppni á milli skíðamanna frá Akureyri og ég tel það vera af
hinu góða."
hámark að vera með 6 skíðamenn í
landsliðinu, ekki síst þegar fjár-
hagsstaða Skíðasambandsins er ekki
betri en raun ber vitni. Því minni sem
hópurinn er, því meira er hægt að
gera fyrir einstaka landsliðsmenn og
um leið er hægt að gera meiri kröfur
til þeirra. I dag eru nánast allir þeir
sem æfa af einhverju viti í landsliðs-
hópnum."
íslenskir skíðamenn í fremstu röð
æfa gífurlega mikið og eru að nánast
allt árið um kring. Að sögn Valde-
mars æfir hann sex daga vikunnar,
allt frá tveimur og upp í fjóra tíma f
senn.
Oft erfitt að samræma
æfingar og vinnu
Valdemar Valdemarsson hefur
verið í fremstu röð íslenskra
skíðamanna um árabil og unnið
til fjölmarga verðlauna. Helstu
afrek hans í skíðabrekkunum eru
þessi:
Tólf ára gamall sigraði hann í
stórsvigi á Andrésar Andar-leik-
unum. Valdemar varð tvöfaldur
unglingameistari og bikarmeist-
ari á eldra ári í flokki 13-14 ára og
þrefaldur unglingameistari og
bikarmeistari á yngra ári í flokki
15-16 ára.
Valdemar varð bikarmeistari
Skíðasambandsins bæði árið
1989 og 1990 í karlaflokki og
seinna árið varð hann einnig ís-
landsmeistari í stórsvigi og alpa-
tvíkeppni.
„Það fer mikill tími í æfingar og oft
er erfitt að samræma æfingar og
vinnu. Yfir sumartímann reyni ég að
vinna þetta 10-12 tíma, til þess að
eiga pening fyrir keppnisferðunum á
veturna. Þarna finnst mér að Skíða-
sambandið ætti að koma inn í og
hjálpa landsliðsmönnum sínum að
komast í góða vinnu, eins og t.d. er
gert í flestum öðrum íþróttum. Það er
orðið geysilega erfitt fyrir skíðamenn
að fá vinnu, þvíeins og í mínu tilfelli,
þar sem ég kannski vinn í hálfan
mánuð og er svo farinn í keppnisferð
erlendis í mánuð. Og það þarf mikla
velvild atvinnurekenda til þess að
hlutirnir gangi upp."
Valdemar hefur einnig farið í æf-
inga- og keppnisferðir erlendis á eig-
in vegum og hefur þá að mestu leyti
þurft að standa straum af kostnaði
þeirra ferða sjálfur. En hvað með
stuðning félagasamtaka og fyrirtækja
á Akureyri, hefur verið um slíkt að
ræða?
„Já ég hef fengið fjárstuðning hjá
fyrirtækjum á Akureyri og má í því
sambandi nefna Landsbankann, ís-
landsbanka, Kjarnafæði og Höldur.
Þá fékk ég 100 þús. króna styrk frá
íþrótta- og tómstundaráði Akureyrar-
bæjarnú íbyrjun ársinsog það bjarg-
aði geysilega miklu og einnig 50 þús.
króna styrkur sem ég fékk úr minn-
ingarsjóði Jónasar Sigurbjörnssonar."
Eins og fram kemur í viðtalinu við
Valdemar, er það enginn dans á rós-
um að vera landsliðsmaður á skíðum
á íslandi. Engu að síður er engan bil-
bug á honum að finna og íþróttaunn-
endur eiga örugglega eftir að heyra á
hann minnst í fjölmiðlum á næstu
misserum.
HVAÐA ÍÞRÓTTA-
GREIN HEILLAR
ÞIG MEST?
Helgi
Harðarson:
„Knattspyrnan er mest heill-
andi þótt ég sé meira fyrir hand-
boltann. Maður heyrir aldrei
130.000 manns hrópa „goal" í
handbolta. Það er þessi samba
„fílingur" í kringum fótboltann
sem er svo heillandi."
Ólafur
Sigmundsson:
„Handboltinn heillar mig
mest. í honum er mikill hraði og
spenna og mikið skorað af mörk-
um. Það er svo margt sem getur
gerst á stuttum tíma í hand-
bolta."
Nanna
Guðmundsdóttir:
„Hraðinn og spennan í hand-
boltanum er ástæða þess að hann
heillar mig mest. Svo er líka svo
mikið um óvænt úrslit í hand-
bolta."
Jónheiður
Steindórsdóttir:
„Fjálsíþróttir eru mest heill-
andi. Mér finnst miklu skemmti-
legra að horfa á einstaklinga
keppa í íþróttum en heilan hóp.
Hlaup og hástökk heilla mig mik-
ið."
31