Dagblaðið Vísir - DV - 17.07.2020, Page 18

18 FRÉTTIR 17. JÚLÍ 2020 DV
KLUKKUSTUND Í KYNLÍFSHERBERGI
Síðasta miðvikudag birtust fréttir um kynlífsherbergi í miðborg Reykjavíkur. Herbergi
sem hægt er að panta með stuttum fyrirvara og er sérútbúið fyrir kynlífsathafnir.
Fréttin um herbergið sem birtist á DV.is sl. mið-vikudag, var sú mest
lesna daginn sem hún birtist
svo ljóst er að landsmenn
eru forvitnir um herbergið.
Blaðamaður DV ákvað að
fórna sér og bóka herbergið.
Fyrsta klukkustundin kost-
ar 15.000 krónur, Eftir það
lækkar verðið í 6.000 krónur
á tímann. Þetta verð truflaði
mig lítið (enda þurfti ég ekki
að borga sjálfur). Þó lét ég
einn tíma nægja.
Bókunarferlið
Bókað er í gegnum heima-
síðuna sexroom.is og þarf að
gefa upp greiðslukort eða not-
ast við Pei-greiðslukerfi sem
býður einnig upp á greiðslu-
dreifingu. Á kortayfirlitinu
kemur aðeins fram rukkun
frá Greiðslumiðlun. Gefa þarf
upp símanúmer til að fá send-
an staðfestingarkóða og email
til að fá senda kvittun. Þetta
fannst mér nokkuð persónu-
leg nálgun því í raun er ég að
gefa upp fullt nafn og mynd í
gegnum þessar upplýsingar.
Klukkustund fyrir bókaðan
tíma fékk ég svo sms með
staðsetningu herbergisins.
Leikhústjöld og drama
Á slaginu 18.00 var ég
mættur fyrir framan heim-
ilisfangið. Hús sem er eflaust
ekki sögufrægt, en vissulega
áberandi í miðborginni. Ég
hafði búist við því að þurfa að
ganga inn um langa óhugnan-
lega ganga til að komast í her-
bergið, sem var ekki raunin,
heldur voru bara einar dyr.
Fyrir framan dyrnar var
talnalás þar sem ég stimplaði
inn fjögurra stafa kóða sem
ég hafði fengið sendan í tölvu-
pósti.
Í svartri lítilli forstofunni
var kolniðamyrkur. Um-
kringdur svörtum leikhús-
tjöldum sá ég glitta í rauðan
ljósbjarma. Ég kom mér inn í
sjálft herbergið, þar sem ég
sá rúm, rólu, bekk og stórt X.
Allt lýst upp með eldrauðum
ljósum.
Hvað var ég nú búinn að
koma mér út í? Ég var hrædd-
ur um að einhver væri að
fylgjast með mér. Hræddur
um að einhver sem ég þekki
hefði horft á mig labba inn í
herbergið og hugsað: „Hvað
er hann að gera þarna einn?“
– Hvað var ég að gera þarna?
Ég átti erfitt með að svara
því sjálfur. Forvitnin og fórn-
fýsi mín fyrir lesendur hafði
rekið mig áfram á þennan
undarlega stað.
Á rúminu biðu mín fjórir
smokkar. Rúmið var stórt og á
því var svört dýna, en enginn
koddi. Ég lagðist upp í rúmið
og hugsaði minn gang. Dýnan
var merkilega þægileg, en ég
myndi ekki ráðleggja neinum
að panta herbergið til þess
eins að kúra eða taka sér
blund. Á rúminu voru mörg
handföng og rimlar auk þess
sem stóran spegil var að finna
fyrir ofan sjálft rúmið.
Engin róló-róla
Rólan var ekki eins og þær
sem maður kannast við af
leikvöllum. Á þessari voru
festingar, handföng, keðjur
og krókar. Hún virtist vera
tengd við takkaborð, með
þremur tökkum. Einn takk-
inn benti upp, annar niður,
sá þriðji í hring. Ég óttaðist
þessa takka. Ég þorði ekki að
ýta á þá, en eftir smá stund
lét ég mig hafa það. Upp úr
krafsinu kom lítið, ekkert
nema einstaka hljóð sem að
Jón Þór
Stefánsson
jonthor@dv.is
fengu mig til að óttast um að
ég væri hugsanlega að eyði-
leggja eitthvað. Ég leyfði mér
aðeins að setjast í róluna, en
áttaði mig fljótt á því að það
væri ekkert svakalega snið-
ugt, en ég á það til að vera
klaufskur og nenni ekki að
fara í gips.
Einnig var að finna bekk
annars vegar og hins vegar
stórt X úr stáli, fast við gólfið
úti í horni. Ég verð að viður-
kenna að ég átta mig ekki al-
veg á því hvert notkunargildi
þessara hluta var. Án þess að
velta því of mikið fyrir mér,
þá leyfi ég mér að spyrja
hvort það væri betra að hafa
leiðbeiningar til að útskýra
það?
Vantar stemningstónlist
Á heimasíðunni kemur fram
að gestum sé ekki heimilt að
koma með eigin tæki og tól,
því hafði ég búist við því að
finna fleiri slík, eins og titr-
ara, dildóa og svipur. Ekkert
þannig var sjáanlegt, en það
er eflaust sniðugt af almenn-
um sóttvarnarástæðum. Þó
hefði verið gaman að finna
svona Eyes Wide Shut-Fen-
eyja-grímur, en þær voru
heldur ekki til staðar.
Annað fannst mér vanta,
en það var AUX-snúra í gott
hátalarakerfi. Í herberginu
var dauðaþögn, fyrir utan
loftræstikerfi sem gaf reglu-
lega frá sér smá hljóð. Mig
grunar að fólk, sem að langar
að mæta þangað, vilji setja
smá tónlist í gang. Þögnin átti
einnig ekki vel við þann mikla
hita sem var inni í herberginu.
Ég var ekki lengi að koma mér
úr regnstakknum og skónum.
Ég var meira að segja farinn
að svitna. Og ekki af eró-
tískum ástæðum.
Í einu horninu var að finna
þann hluta rýmisins sem ef-
laust mætti kalla eðlilegastan,
en það var baðherbergið. Þar
var klósett, vaskur og sturta í
heldur heimilislegum stíl. Auk
þess hafði ég aðgang að þrem-
ur handklæðum, klósettpappír
og sjampóbrúsum og sápu. Þar
sem mér var orðið heitt hugs-
aði ég um að fara í sturtuna.
Mér fannst samt eitthvað bog-
ið við það og ákvað að sleppa
því, ég var jú í vinnunni.
Speglapartý
Eitt sem vakti athygli mína
var fjöldi spegla á staðnum.
Sturtuinnréttingin sýndi
spegilmyndina, aðalherbergið
var fullt af speglum, bæði á
veggjum og lofti og svo var
auðvitað spegill hjá baðher-
bergisvaskinum. Ég velti
fyrir mér ástæðum þess.
Þessi heimsókn mín var
sérkennileg. Ég held að ég
hafi sjaldan upplifað mig eins
einmana og einmitt þarna.
Spurning hversu mikið þögn-
in, speglarnir og umhverfið
í heild sinni hafi stuðlað að
þessum einmanaleika?
Þegar tíminn minn fór að
líða að lokum fór ég út. Ég var
ekki lengi að setja upp hettu,
en einhverra hluta vegna
fann ég fyrir smá skömm. n
Sérútbúið kynlífsherbergi í miðbæ Reykjavíkur kostar 15.000 kr. klst. MYND/JÞS