Framblaðið - 01.02.1958, Síða 49

svip sinn á knattspyrnuíþróttina hér í bæ og
marka djúp spor í sögu félags vors: Kjartan
Þorvarðsson og stjúpbróðir hans Arni Dan-
íelsson og bræðurnir Gísli, Júlíus og Stefán
Pálssynir. Hinn síðastnefndi keppti aldrei, en
var oft í stjórn og eitt sinn formaður félags-
ins, en hinir fjórir með fremstu leikmönnum
þess.
Gísli Pálsson var nýorðinn 16 ára, þegar
hann keppti á haustmóti 1918.
Vorið 1919 varð hann fastur maður í kapplið-
inu. Vakti hann strax á fyrsta mótinu mikla
athygli. Hann lék vinstra framvörð, og hinn
nákvæmi samleikur hans við vinstra útherja,
Eirík Jónsson, var með þeim ágætum, að bera
þótti af öllu, er áður hafði sézt í því efni. Var
hann af þeim sökum valinn í úrvalslið gegn
Akademisk Boldklub síðar um sumarið, en
vegna forfalla þess leikmanns, sem valinn
hafði verið vinstri bakvörður, var Gísli látinn
leika á þeim stað. Þá var hann ekki fullra 17
ára. Næsta sumar lék hann innherja, en síðan
miðframherja. A þeim stað bar hann af öllum
hér í bæ árum saman.
Enda þótt allir viðurkenndu yfirburði Gísla
Pálssonar á þessum árum, munu margir hafa
átt erfitt með að gera sér grein fyrir, í hverju
þeir voru fólgnir. Margir voru fljótari en hann
á sprettinum, skotharðari á markið og sneggri
að stöðva mótherja. En það var eins og Gísla
væri í blóð borinn meiri skilningur á eðli
knattspyrnunnar og áhrifamikils samleiks. Við
nutum lítillar tilsagnar í þá daga, og það var
ekki fyrr en síðar, að farið var að kenna að
„hlaupa í eyðurnar" á vellinum. En það var
þetta, sem Gísli fann af eðlisávísun, og þess
vegna var hann alltaf á réttum stað að taka
við knettinum og þess vegna tók hann öðrum
fram um að leika knettinum þangað, sem mót-
herjarnir voru veikastir fyrir. Allar sendingar
hans voru hnitmiðaðar, og enda þótt hann
skoraði mörg mörk stórglæsilega af löngu færi,
voru hin þó fleiri, sem hann stýrði með lagni
fram hjá markverðinum. Hann féll ekki í þá
freistni, sem mörgum verður, að skjóta þrumu-
skoti, sem oft geigar, þegar hægt var að lauma
knettinum örugglega í mark. Og því var hann
jafnan markahæstur eftir sumarið.
Gísli Pálsson var áreiðanlega einn allrabezti
knattspyrnumaður, sem hér hefur verið. Hann
hætti að leika aðeins 24 ára, um leið og flestir
félagar hans, en var þá það langt kominn í
námi sínu, að það tók allan hans tíma. Og
það sat auðvitað í fyrirrúmi.
Karl og Ólaíur Magnússynir
Meðal stofnenda félagsins voru tveir synir
Magnúsar Ólafssonar ljósmyndara, Pétur og
Tryggvi. Pétur var fyrsti formaður félagsins,
cn Tryggvi hefur gegnt formennsku lengst
allra í félaginu. Hann var yngstur þeirra
bræðra, en dó fyrstur 1942, 46 ára gamall. Ég
ætla, að enginn hafi leikið lengur en hann
fyrir félagið, og að engum manni einum eigi
það meira að þakka, þegar miðað er við starf-
semi þess fram til 1926. Hans er minnzt í
Framblaðinu 1943.
Eldri bræðurnir, Olafur ljósmyndari og Karl
læknir, gengu síðar í félagið, en þó áður en
það fór að taka þátt í kappleikjum. Karl
keppti sem hægri útherji á íþróttamótinu 1911
og tvö næstu ár á eftir. Ólafur var erlendis
þessi ár við framhaldsnám í iðn sinni. Hann
Karl Magnússon Ölafur Magnússon
FRAMBLAÐIÐ 47