Hvöt - 25.04.1950, Síða 23

H V ö T
21
Ingólfur A. Þorkelsson:
Ferðasaga
Niðurl,
Síðasti kafli þessarar feráasögu sagoi frá
ferðalaginu til Óslóborgar og. dvöl þar. Hann
endaði á koniunni til ÖrStavíkur á Sunnmöre,
sem er um það bil miðja vcgu milli Bergen
og Þrándheims.
Hér birtist síðasti þáttur þessarar frásagnar, og
verður farið fljótt yfir sögu.
ÖRSTAVÍK
Það er margt um manninn á Möre
Folkehögskole þetta júlíkvöld. Þátttak-
endur mótsins eru ekki færri en 130,
flestir Norðmenn og Svíar, 24 Danir, 11
Finnar og 1 Islendingur.
Þegar búið er að koma öllum þess-
um fjölda fyrir, hefst „ápningsfesten“
(setningarathöfnin) með ræðu Einars
Arne skólastjóra. Hann er rúmlega með-
almaður á hæð, þrekvaxinn, ennið hátt
og mikið, augun hvöss og í skjóli gler-
augna; munnsvipurinn ber vott um
feikna festu í skapi. Persónuleiki þessa
manns er náttúruafl.
Þegar þessi töframaður hefur talað,
flytur einn fulltrúi frá hverju landi
ávarp.
Ég kýs að vera síðastur, og stafar það
eingöngu af liræðslu, þetta er fyrsta
reglulega ræðan, sem ég á að flytja
á erlendu máli. Mér líður bölvanlega,
enda þótt ég sé undirbúinn.
Eftir 15 mín. er nafn mitt nefnt.
Stundin er komin. Það er klappað. Ég
geng titrandi að ræðupallinum og lít
yfir salinn, en róast nokkuð við að sjá
samúðina í sjónum viðstaddra. Inger
og Arnljot brosa til mín. Hugrekkið
vex, og ég lýk ávarpi mínu slysalaust.
Þá er þetta mót sett. Virðuleg var at-
höfnin, ekki langdregin, og laus við
„senmomur
Ég geng út í svalt sumarkvöldið,
gleypi súrefni og góni á fólkið.
Það er ekki sérlega frítt, en myndug-
leiki í fari þess. Þegar ég lít yfir þennan
hóp, detta mér þrjú orð í liug: Hreysti,
táp, gleði.
Hér er ekkert næturklúbbafólk á ferð,
engir „game“ karlar eða kerlingar, held-
ur skandinaviskt kjarnafólk, sem hefur
lifað í náinni snertingu við móður nátt-
úru.
Þegar ég hef virt það fyrir mér um
stund, ásamt ilmandi umhverfinu, fer
ég fyrir alvöru að hlakka til næstu daga.
Um 8-leytið næsta morgun, sunnud.
11. júlí, dengist ég úr draumum mínum
og yfir í veruleikann. Klukkutíma síðar