Fjölrit RALA - 10.06.1985, Blaðsíða 60

56
3. Að innflutt dýr séu undir stöðugu eftirliti og
tiltæk sé þekking og rannsóknaaöstaóa til þess aó
þetta eftirlit sé virkt.
12.3.1 Lifdýraval
Vió val á lífdýrum er mikilvægt aó kanna vel
heilbrigðisástand á þeim stöðum, sem leitaó er til um kaup á
dýrum. Sjúkdómar, sem eru óþekktir hér, geta hafa verið
landlægir erlendis um árabil og menn því hættir að veita
þeim eftirtekt eða þá að þeim sé haldið niðri með
bólusetningu. Berist slikir sjúkdómar hingað geta þeir
valdið stórtjóni.
Mest er hættan á því að sjúkdómar berist með
svokölluðum duldum smitberum, þ.e. dýrum sem virðast vera
heilbrigð, en bera engu aö síður smit. Slikir smitberar eru
algengir þar sem bólusetning er notuó til aó halda sjúkdómum
nióri og eins þar sem sjúkdómar hafa verió landlægir um
árabil og dýrastofninn er kominn með visst ónæmi.
Við val á lifdýrum þarf að kanna þessi mál rækilega,
skoða hvert einstakt dýr og taka sýni til rannsókna eftir
þörfum. Meðal annars þarf aö taka blóösýni úr minkum vegna
plasmacytosisprófs og úr refum vegna nosematosisprófs.
Einnig þarf aó taka sýni til snikjudýrarannsókna.
Þvi færri dýr sem flutt eru inn, þeim mun auðveldari og
öruggari verður þessi forskoðun.
12.3.2 Einangrun eftir innflutning
Lengd einangrunar verður að mióast við það að nokkuð
tryggt sé að innflutningurinn hafi ekki i för með sér
s j úkdómahættu.
Til þess aó láta reyna á það, hvort duldir smitberar
leynist meóal innfluttra dýra er lagt til, að ákveðinn
fjöldi kvendýra af innlendum stofni sé fluttur á
sóttkviarbúiö til blöndunar við innfluttu dýrin.
Til þess að flýta fyrir þvi að innflutningur
kynbótadýra komi hinum almenna loðdýrabónda sem fyrst að
notum, en fyllsta öryggis sé jafnframt gætt, er lagt til að
einangrunartimanum sé skipt i tvennt.
Fyrst i stað séu innfluttu dýrin i mjög strangri
sóttkvi i 1 ár á sérstöku sóttkviarbúi, og þau veröi látin
eignast fyrstu afkvæmi sin þar. Þau afkvæmi verói siðan
flutt ' á sérstök einangrunar- og kynbótabú (sjá 5. kafla),
þar sem framræktun fari fram. Þangað má lika flytja sæöi úr
innfluttum karldýrum, eftir aö sýnt þykir, að þau séu
heilbrigö og fyrstu afkvæmi þeirra, sem til pelsunar hafi
komiö, reynist lika heilbrigö.