Fjölrit RALA - 10.06.1985, Blaðsíða 53

49
8.3 Aóferóir vió ræktun.
Af ofangreindum atriðum má álykta, aó aórar aðferöir
geti þurft aó nota viö æxlun dýra af villta stofninum en af
langræktuóum blárefastofninum, þar eð m.a. hefur veriö valið
eftir því undanfarin 50 ár, hve auðveldlega gengur að fá
dýrin til aó tímgast.
Sennilega er ekki rétt að láta læðu vera í návist þess
steggs, sem ætlunin er að láta hana fá fang meó, fyrr en í
janúar, en láta hana þá vera löngum í búri við hlið hans og
jafnvel með honum í búri nokkra daga í senn. Þá er fremur
ósennilegt, aó nota megi steggina handa fleiri en einni læðu
á ári.
S tilraunabúi yrði eitt fyrsta verkefniö að prófa ýmsar
aðferóir viö pörun íslenskra refa.
Hugsanlega mætti leysa þennan vanda aö mestu eða öllu
leyti með notkun sæðinga. í hinn bóginn geta yrðlingar, sem
teknir eru á greni eldri en 4-5 vikna, veriö mjög villtir og
hræddir við manninn, en það gerir sæóistöku illmögulega.
Því væri mjög gott, ef takast mætti að þróa sæðistöku með
raflosti, ýmist á svæfðum dýrum eöa dýrum undir áhrifum
róandi lyfja.