Fjölrit RALA - 10.06.1985, Blaðsíða 45

41
af hvorum lit. Pað er því ljóst, aö mikill breytileiki er í
íslenska stofninum, en sá breytileiki er ókannaður.
Islenskir refir hafa enga möguleika á að komast af
sjálfsdáðum af landi brott (þótt refir geti borist hingað
með is frá Grænlandi) og gætu ýmsar stökkbreytingar hafa
komið fram hérlendis á þeim 10.000 árum, siðan stofninn
einangraðist, en vikjandi eiginleikar, sem þannig hefóu
orðið til, gætu hafa lifað i stofninum, án þess aö mikió
bæri á.
Tafla 7.2 Afbrigði blárefa, sem komið hafa fram við stökk-
breytingu á loódýrabúum á Norðurlöndum (6).
Nafn afbrigðis Ár (»)
Safir 1949
Blue shadow 1952-1953
Jotun/Blue star 1956-59
Haugen platinum 1971
Lapponia/Bothnia pearl 1974
Arctic blue 1974
Arctic pearl 1978
(#) Hér er átt við árið, sem talið er, að afbrigðið hafi
fyrst komið fram - ekki árið, sem það kom fyrst
á markað.
7.1.2 Erfðir.
í 5. áratugi þessarar aldar voru gerðar nokkrar
athuganir á erfðum hvitra og dökkra refa á loðdýrabúum á
Noróurlöndunum (9,10) og leiddu þær í ljós, að litaerfðir
(þ.e. hvort dýr er hvítt eða mórautt) dýranna fylgja
einföldum mendelskum lögmálum og er dökki liturinn rikjandi,
bæði meóal dýra frá Alaska og Grænlandi. Athugun á hlutfalli
mórauðra og hvitra yrölinga á grenjum hérlendis, með
hliðsjón af lit foreldranna, sýnir að þetta á einnig við um
islensku tófuna (11).
írið 1978 setti loódýradeild Sambands norrænna
búvisindamanna (Nordiska Jordbruksforskares Förening, NJF) á
laggirnar nefnd til að staðla flokkun erfðavisa hinna ýmsu
litarafbrigða refa, sem þá voru i ræktun og höfðu komið fram
vió stökkbreytingar. Lauk nefndin störfum árið 1981 (6) og
er erfðatáknastaðall nefndarinnar sýndur i töflu 7.3.
Hvernig islenskir refir, aö hvitum dýrum undanskildum,
falla að norræna erfóatáknastaðlinum, er óvist.