Fjölrit RALA - 10.06.1985, Blaðsíða 26

Fjölrit RALA - 10.06.1985, Blaðsíða 26
22 5. KYNBÆTUR OG ERFÐARANNSðKNIR (P.H.) 5.1 Inngangur Peir blárefir, sem nú eru ræktaðir á Islandi, eiga uppruna sinn að rekja til tveggja refabúa erlendis. Srin 1979 og 1980 voru fluttar inn samtals 470 tófur frá Perthshire í Skotlandi og árið 1983 voru fluttar inn 200 tófur frá Noregi. (I þessari samantekt er orðið refur notað um karldýrió og tófa um kvendýrið. önnur oró um karldýr refsins eru steggur og högni en kvendýrið hefur verið kallaó læóa, bleyóa og keila). Vegna þess, hve upprunalegur stofn var litill, hefur veriö sett á mikið af miðlungsdýrum. Telja sumir, að af þeim sökum hafi meöalfeldgæóum hrakað. Sérstaklega hefur brúnleitur blær á refaskinnum dregið úr verðmæti þeirra. í Islandi eru fimm meginlitarafbrigði minka, ljóst (perla), brúnt (pastel), svart (skanblack) og hvítt auk arfhreins "fransks" villiminks. Æskilegt er, að afbrigðin verói fleiri, auk þess sem stöðugt þarf að bæta feldgæði þeirra afbrigóa sem fyrir eru. Því er talin mikil þörf á að flytja til landsins dýr af góðum stofni, bæói af sömu afbrigðum minka og blárefa og fyrir eru i landinu, til kynbóta, en einnig af nýjum afbrigóum, sem verðmæt kynnu að verða á næstu árum, auk silfurrefa og rauðrefa. Auk þess er bráðnauðsynlegt að loðdýraræktendur efli mjög kynbætur meðal loðdýra sinna, en til þess aó svo megi verða, þarf að taka í notkun tölvuskráningu allra loðdýra i landinu. Þá má telja eðlilegt, aö Islendingar rannsaki erfðavisa þá, sem finnast meðal mórauðra dýra af villta, islenska refastofninum, ef hægt yrði að framleióa ný og verðmæt afbrigði. Einnig er rétt að taka hvit, islensk dýr til ræktunar, til þess að auka feldgæði þeirra, en blendingar silfurrefa og hvitra fjallrefa hafa mjög verðmæt skinn. Sökum smithættu, bæði af innfluttu dýrunum og villtum, islenskum ref, verður aó fara að öllu með hinni mestu gát (sjá 6. kafla). 5.2 Rannsókna- og þróunarverkefni 5.2.1 Þróun kynbótakerfis (verkefni nr.l) Eins og fram kom i undirkafla 5.1, hefur eiginleikum loðdýra á islenskum búum hrakaö nokkuð á undanförnum árum, sökum þess hve hlutfall lifdýra hefur verið hátt. Þar eð gert er ráð fyrir áframhaldandi fjölgun loðdýrabúa i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fjölrit RALA

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fjölrit RALA
https://timarit.is/publication/1497

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.