Fjölrit RALA - 10.06.1985, Blaðsíða 9

5
fyrst allt aó þreföldun á milli ára, en undanfarin 2 ár um
50% aukning á ári. Frjósemi hefur verið mikil, jafnvel
nokkru meiri en gerist á hinum Noróurlöndunum, þrátt fyrir
mjög hátt hlutfall ársgamalla dýra hér.
Þá voru fluttir inn silfurrefir haustió 1983, en ekki
er enn komin reynsla á ræktun þeirra hérlendis.
Upp hafa komió vandamál í fóðrun. Veldur þar sennilega
takmörkuó þekking á séríslensku hráefni og er það talin
líkleg orsök lágrar frjósemi vorið 1984.
1.3 Þróunin síðustu misserin
Mikið átak hefur verið gert síðustu árin í að byggja
upp félagssamtök loödýrabænda og auka miölun þekkingar í
landinu. Komið hefur verið á nánu sambandi við samtök
loódýraræktenda á hinum Norðurlöndunum. Þessi þróun hefur
verið íslenskri loódýrarækt mikil lyftistöng og mun skila
auknum árangri á næstu misserum.
1.4 Skinnaverð
Meðalverð á íslenskum skinnum hefur verið nokkru lægra
undanfarin ár heldur en á skinnum frá hinum Norðurlöndunum.
Helst hefur skort á, að minkaskinn flokkuðust nógu vel, og
hefur allt of mikió fariö í undirflokka. í þessu er þó að
verða breyting til batnaðar, sérstaklega eftir að skipt var
um stofn.
Refaskinnin hafa náð góðri stærð, en liturinn á þeim
hefur ekki verið nógu hreinn. Einkum hefur borið á
brúnleitum blæ, sem gæti ýmist stafað af umhverfisáhrifum
eða erfóum.
Þrátt fyrir þessa ágalla hefur meðalverð íslensku
skinnanna nálgast veröió á hinum Noröurlöndunum siðustu
misserin.