Fjölrit RALA - 15.01.2001, Blaðsíða 66

Heiðmörk. Skógræktar- og útivistarsvæði ofan Reykjavikur, Kópavogs og Garðabæjar. Þar var byrjað
að setja lúpínuhnausa í blásna mela og moldir á ámnum 1958-1960 og var henni mikið dreift um
svæðið eftir það með því að bera út fræskálpa. Lúpínan myndaði fljótlega breiður í Heiðmörk sem fóm
stækkandi með ámnum. Heimildarmaður: Hákon Bjamason, (sjá einnig Andrés Amalds 1979 og Daði
Bjömsson 1997).
Lögð vom út fjögur snið með 18 reitum alls. Snið HM I 1-6 var suður á Háamel í breiðu rétt
norðan við Hjallaveg. Upphafsreitur sniðsins var á mel rétt sunnan við breiðuna og þaðan lá sniðið inn í
elsta hluta hennar. Fyrstu merki um lúpínu á Háamel má sjá á loftmyndum ffá árinu 1965 (Daði Bjöms-
son 1997). Hin sniðin þtjú em nyrst í Heiðmerkurgirðingunni í dalverpinu á milli Sauðaáss og Heima-
áss skammt innan við hliðið við Jaðar, en þar má einnig sjá votta fyrir lúpínu á loftmyndum ffá 1965
(Daði Bjömsson 1997). Snið HM II 1-4 var í uppblástursskomingi í brekku á milli tveggja rofabarða
liðlega 400 m suðvestan við Jaðarshlið. Lúpina var elst neðst í skomingnum og hafði breiðst upp eftir
honum og fyllt hann. Sniðið var lagt niður eftir skomingnum frá þeim stað sem lúpínan var yngst að sjá
og niður í elsta hlutann. Snið HMIII1-4 lág upp eftir gömlum uppblástursskomingi sem var rétt innan
við girðinguna upp frá hliðinu til vesturs. Efst í skomingnum mátti ennþá fírma mel sem lúpínan hafði
ekki lokað og var fyrsti reitur á sniðinu settur þar. Þaðan lá sniðið niður í gegnum breiðuna og endaði á
graslendisbletti sem lúpínan hafði hörfað af. Snið HM IV 1—4 var rétt vestan við Heiðmerkurveg um
300 m innan við hliðið. Lá það yfir lágt holt sem lúpína hafði fyrst breiðst meðffam en síðan sótt inn á.
Fyrsti reiturinn var lagður ofan við holtið í graslendisblett sem lúpínan hafði hörfað af, þaðan lág sniðið
inn á holtið í gegnum lúpínubreiðu og inn á graslendi fyrir neðan hana þar sem lúpínan hafði hörfað.
Gróðurmælingar í Heiðmörk fóm fram 18.-20. júlí, 1988.
Skorradalur. Land Skógræktar ríkisins að Stálpastöðum í Skorradal. Þar var lúpínu fyrst plantað í mela
í hlíðinni ofan við Stálpastaði árið 1960 þar sem hún myndaði fljótt breiður. Heimildarmaður: Ágúst
Ámason.
Lögð vom út tvö snið með 6 reitum alls, SD I 1-3 og SD n 1-3. Sniðin liggja sitt hvom megin
gilskomings í hlíðinni um 200 m fyrir ofan gömlu húsin á Stálpastöðum. Þama virðast hafa verið mela-
blettir í mólendis- og lyngbrekkum. Lúpínan hafði fyrir löngu breiðst út um melana og sótti út í gróna
landið umhverfis þá. Erfitt var að finna skýran mun í aldri lúpínunnar innan breiðanna eða viðmiðunar-
land utan þeirra þar sem mælingamar vom gerðar. Bæði sniðin vom með þremur reitum og vom þau
lögð innan tveggja lúpínubreiða, frá yngri til eldri hluta í þeim báðum. Snið SD II er nær þeim stað sem
lúpínunni var plantað fyrst á Stálpastöðum. Gróðurmælingar fóm fram 4. ágúst, 1988 á sniði SD I en 5.
júlí, 1990 á sniði SD II.
Varmahlíð í Skagafirði. Land Skógræktar ríksins á Reykjarhóli við Varmahlíð. Lúpína var fyrst sett í
svæði suðaustan í hólnum upp af skólanum um eða upp úr 1965. Seinna var farið með hana á önnur
svæði. Lúpínan hafði ekki verið þróttmikil á Reykjarhóli, breiður verið gisnar og sótti hún ekki mikið
inn á gróið land. Heimildarmaður: Marta Svavarsdóttir.
Lagt var út eitt snið með þremur reitum, VH 1-3. Sniðið var í brekku í skógarrjóðri vestan í
Reykjarhólnum á stað þar sem lúpinan var sett um 1970. Þar hafði lúpínan breiðst um hálfgróinn mel
og flagmóa. Fyrsti reiturinn var á hálfgrónu landi utan við breiðuna, annar inni í henni þar sem lúpína
var þétt og gróskuleg nálægt jaðrinum en sá þriðji í elsta hluta breiðunnar þar sem lúpína var mjög gisin
og á undanhaldi. Gróðurmælingar fóm fram 15. júlí, 1993.
Hrísey. Land Ysta-Bæjar á norðurhluta Hriseyjar á Eyjafirði. Þar hóf eigandi jarðarinnar, Sæmundur
Stefánsson, að sá lúpínufræi í mela fyrir utan og austur af vitanum árið 1963 að ráðum Hákonar Bjama-
sonar. Sáningu var haldið áfram næstu ár en árangur var fremur lítill. Árið 1967 var lúpínuhnausum
plantað allvíða í mela og börð og á næstu ámm meðífam veginum. Var útplöntun haldið áfram til ársins
1972. Bar þetta árangur og fór lúpínan brátt að sá sér út og mynda breiður. Hafði hún breiðst út um
mela og mólendi á svæðinu. Heimildarmaður: Sæmundur Stefánsson.
Lögð vom út tvö snið með sex reitum alls. Snið HR11-3 var um 40 m austur af vitanum þar sem
lúpínan hafði breiðst út um mel. Fyrsti rettor á sniðinu var á melnum utan við breiðuna en hinir vom
rétt innan við jaðar og inni í miðju hennar. Snið HR II 1-3 var i hallanum um 300 m suður af vitanum
þar sem lúpínan sækir út á mólendi við austurbrún eyjarinnar. Fyrsti reitur á sniðinu var í mólendinu
utan við breiðuna en hinir innan breiðunnar eins og á fyrra sniði. Gróðurmælingar fóm fram 27. júlí,
1993.
64