Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1971, Qupperneq 15

SÚGÞURRKUN HEYS MEÐ YLJUÐU LOFTI 13
45% meiri en atkastaaukning súgþurrkun-
arinnar. Er þetta í samræmi við niðurstöð-
ur sænskra og bandarískra tilrauna með
kornþurrkun, en þar kom í ljós, að tíma-
bundin notkun upphitunar og blásara jók
hagkvæmni þurrkunarinnar (Hall 1957).
ÁLYKTUNARORÐ
Súgþurrkunartilraunir þær, sem hér er
greint frá, voru gerðar við breytileg veður-
skilyrði, og er því ekki auðvelt að greina
áhrif veðurfars á þurrkunina frá áhrifum
tilraunaþáttanna. Þó virðist sem urntals-
verður munur á þurrkunargetu útilofts
korni ekki frarn á afköstum súgþurrkunar-
innar með köldu lofti. Bendir það til þess,
að heyið sjálft og eiginleikar þess, t. d.
hitamyndun í því, ákvarði þurrkunarhrað-
ann að verulegu leyti. Nauðsynlegt er að
athuga þetta atriði nánar í sérstökum til-
raunum.
Niðurstöður tilraunanna sýna, að auka
má afköst súgþurrkunar með notkun upp-
hitaðs lofts. Sé loftið hitað upp um 6—10°
C, verða afköst súgþurrkunarinnar tvöfalt
meiri en afköst súrþurrkunar með köldu
lofti. Svo mikilli upphitun fylgir þó viss
hætta á þéttingu raka í efstu lögum hey-
stæðunnar, einkum ef stæðan er þykk.
Niðurstöður tilraunanna benda einnig til
þess, að mikilvægt sé að hirða frernur lítið
heymagn í einu í súrþurrkun með upphit-
uðu lofti, en hirða jreint mun oftar, eigi
efnatap að haldast innan eðlilegra marka.
Lítill munur var á verkun og efnatapi á
milli ylþurrkunar og kaldþurrkunar, ef
heyið var liirt hæfilega jmrrt (rakastig
< 50%) og tíðarfar var hagstætt til hey-
þurrkunar. Sá litli munur, sem fram kom
við þau skilyrði, var súgþurrkun með köldu
lofti í hag. í óhagstæðu tíðarfari verður
heyið hins vegar að vera þurrara við hirð-
ingu (rakastig < 45%), eigi verkun heysins
í kaldþurrkun að takast viðunandi vel.
Efnatapið vex og verkun heysins verður
misjafnari, eftir því sem lieyið er hirt blaut-
ara, og gætir þessara atriða einkum við
kaldþurrkun í erfiðu tíðarfari.
Upphitun loftsins er dýr, og ntiðað við
árangur verkunar og fóðurnýtingu, virðist
hún helzt borga sig, ef heyið er mjög blautt
við hirðingu. Niðurstöður tilraunarinnar
frá 1964 benda til þess, að tímabundin
notkun upphitunar sé hagkvæm, það er
upphitun á þeim tímum sólarhringsins,
þegar loftið er rakast. Væri þessari aðlerð
beitt, hélzt afkastaaukning súgþurrkunar í
hendur við kostnaðaraukninguna vegna
upphitunarinnar. Við stöðuga upphitun
allan sólarhringinn reyndist kostnaðaraukn-
ingin hins vegar 40—50% meiri en afkasta-
aukning súgþurrkunarinnar.