Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.2020, Qupperneq 21

FÓKUS 21
Ásthildur
missti
bragðskyn svo
útlitið skipti
sköpum.
MYNDIR/
AÐSENDAR
mjög flöktandi. Eins og staðan
er í dag þá hef ég heldur ekki
lyst á banana og finnst hann
ógeðslegur,“ segir Ásthildur
sem var alla jafna mikil ban-
anaunnandi og heldur í þá von
að bragðlaukarnir sættist við
ávöxtinn fyrr en seinna.
Hemja keppnisskapið
Ásthildur losnaði úr ein-
angrun fyrir rúmri viku og
er frelsinu fegin. „Ég er svo
hamingjusöm yfir að þetta
sé yfirstaðið og að ég sé búin
að fá frelsið aftur! Er þó enn
með hósta og smá kvef ásamt
því að bragð- og lyktarskyn
er ekki alveg komið aftur til
baka. Þrekið er minna en fyrir
smit og nú tekur við að koma
sér aftur í fjallgönguform en
ég er búin að fá mörg góð ráð
frá öðrum póst-kóvidum og
allir eru þeir sammála um að
góðir hlutir gerast víst hægt.
Nú reynir á að hemja keppnis-
skapið og fara hægt af stað.“
Aðspurð um ráðleggingar til
þeirra sem gætu átt eftir að
lenda í hennar sporum svarar
hjúkrunarkonan: „Ég hvet fólk
til að nota tæknina og tala við
fólkið sitt. Ég notaði FaceTime
mjög mikið til að sjá fólk á
skjánum.
Mæli einnig með því að búa
sér til rútínu í þessum ein-
manalegu aðstæðum. Þetta
tímabil var eins og að vera
stödd í myndinni Groundhog
day – allir dagar voru eins.
Rútínan sem fór í gang var að
fara á fætur, skipta um föt og
búa um rúmið – þrátt fyrir að
eyða svo öllum deginum í því.
Þá sáu fjölskyldumeðlimir til
þess að ég fékk reglulegar
máltíðir sem hjálpaði svo
sannarlega til þess að láta
dagana líða. Samkvæmt CO-
VID-göngudeildinni var það
þrennt sem ég átti að fókusera
á og það var að borða, drekka
nóg og gera öndunaræfingar
sem ég gerði samviskusam-
lega og reglulega yfir daginn.
Ef fólk á gæludýr að hafa þau
hjá sér – ég spurði sérstaklega
um það þegar þetta byrjaði
hvort ég mætti hafa hundana
mína tvo hjá mér sem var í
lagi og þeir veittu mér mik-
inn félagsskap. Þar sem ég
hef aðgang að lokuðum garði
fékk ég leyfi til þess að fara
þangað út í smástund og ég
reyndi að komast út daglega
þótt í stuttan tíma væri.“
Vinir, vandamenn og yfir-
menn geta líka haft jákvæð
áhrif á líðan fólks í einangr-
un.
„Það að hafa samband við
fólk í einangrun, hvort sem
er í síma eða í skilaboðum.
Það gefur ótrúlega mikið að fá
smá tengingu við raunheima
og að þú vitir og finnir að það
sé hugsað til þín. Þá skiptir
einnig mjög miklu máli að
finna fyrir stuðningi frá
vinnuveitendum í aðstæðum
sem þessum.“
Ásthildur segir bestu fjár-
festingu einangrunarinnar
hafa verið að kaupa snertil-
ausan hitamæli þar sem mæla
þurfi hitann tvisvar á dag.
„Einnig leyfði ég mér aldrei
að hugsa um hversu lengi ég
væri búin að vera inni í her-
berginu heldur hugsaði ég
frekar að með hverjum deg-
inum sem liði yrði styttra í
það að ég kæmist aftur út,“
segir Ásthildur sem brosir nú
hringinn en fer sér hægt enda
líkaminn enn að jafna sig. n
Heimur manns, lífsgæðin og
frjálsræðið verður innsiglað
inni í því rými sem einangr-
unin á sér stað í.
Fyrsti göngutúrinn eftir einangrun var svo tekinn í Almannagjánni.
Maturinn sem
fjölskyldan
færði Ásthildi
var sannkallað
listaverk fyrir
líkama og sál.
DV 4. DESEMBER 2020