Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.2020, Blaðsíða 31

S æl, Kristín. Við erum fjögur í heimili og mjög mismunandi hvernig
fólk gengur um. Ég og sonur
okkar virðumst vera snyrti-
pinnarnir í fjölskyldunni en
maðurinn minn og dóttir
okkar algjörir sóðar. Mér
finnst ég alltaf vera að taka
til en maðurinn minn tekur
engan þátt, og finnst ekkert
óhreint hjá okkur þegar ég
er að bilast út af drasli. Þá
hefur okkur gengið illa að
innleiða reglur um þrif og
snyrtimennsku í herberginu
hjá öðru barninu. Ertu með
ráð fyrir fjölskyldur þar sem
skítastuðullinn svokallaði er
mismunandi eftir fjölskyldu-
meðlimum?
Undirliggjandi vandi?
Sælar. Takk fyrir klassíska
og góða spurningu. Ég er
alltaf svo hrifin af því ef við
getum leyst fjölskylduvanda
með praktískum lausnum og
oft er það fyrsta skrefið. Þeg-
ar praktísku málin eru leyst
þá getur það gerst að annar
vandi komi skýrar í ljós. Það
sem ég á við er að ef þið leys-
ið tiltektarvandann þá gæti
það varpað ljósi á að grunn-
vandinn snýr að tilfinninga-
eða samskiptalegum þáttum.
Getur verið að þegar þú ert
að „bilast“, þá liggi rótin að
ólgunni í viðbrögðunum eða
ósamstöðunni á heimilinu
frekar en óhreinindum eða
óreiðu?
Það gæti verið áhugavert
að skoða það áður en við
brettum upp ermar, hjólum í
excel-skjöl og þvottadaga.
Mig vantar pínu að vita ald-
ur barnanna þinna því þroski
og geta þurfa að fara saman
við kröfur sem við gerum til
barnanna varðandi skipulag
og tiltekt. Ég ætla að gera
ráð fyrir að þau hafi öðlast
slíkan þroska (eldri en 11 ára)
og að þú getir haft ákveðnar
væntingar til þeirra. Ef um
fullorðin börn er að ræða (18-
24 ára) þá liggur vandinn oft
í því hvað þau hafa „komist
upp með“ en margir vilja
meina að börn læri ekki al-
mennilega inn á skítastuðul
sinn og hugmyndir sínar um
tiltekt fyrr en þau flytja að
heiman og ábyrgðin verður
öll þeirra.
Praktískar lausnir
Að þessu sögðu, þá get ég lagt
til nokkrar praktískar lausnir
sem gætu hert einhverjar
skrúfur en mig grunar að þú
sért búin að prófa þetta allt
saman.
Ég hef séð að aðkeypt að-
stoð við þrif á heimilinu
einu sinni í mánuði, jafn-
vel tvisvar, geti komið í veg
fyrir stærstu árekstrana. Þá
er auðveldara að halda við
og taka einstaka staði í nefið
(þrífa eldhúsinnréttinguna)
þegar þess þarf. Ég geri mér
fulla grein fyrir því að slík
aðstoð kostar peninga en það
er líka tíma- og orkufrekt að
deila um þessi mál og sumir
velja að vinna aukalega fyrir
kostnaði (ef það er í boði) í
staðinn fyrir að sjá um þrifin
sjálf. Mér er einnig kunnugt
um að skipulagsþjónusta á
heimilum sé orðin vinsæl
þjónusta og auðveldi við að
halda öllu í röð og reglu.
En að einfaldari lausnum.
Sumum hefur reynst vel að
halda fjölskyldufund. Tína
til og skrifa niður allt sem
þarf að gera á heimilinu og
svo mega fjölskyldumeðlimir
merkja við það sem þeir vilja
bera ábyrgð á. Nokkuð jöfn
skipting og viku frestur til
þess að klára verkefnin getur
komið í veg fyrir rifrildin.
Ég hef þó séð dæmi þess að
svona fyrirkomulag gangi í
einhvern tíma en krefjist að-
halds sem gæti endað með
svipuðum hætti og staðan hjá
ykkur fjölskyldunni er hvort
eð er í dag.
Að velja orusturnar sínar
Og svo ég tali nú í hringi,
þar sem ég var að enda við
að segja þér að skipta verk-
efnum jafnt, þá virkar „de-
bet og kredit hugsun“ illa í
heimilishaldi. Það merkir að
það er erfitt að vega og meta
hvað hver og einn fjölskyldu-
meðlimur þarf að gera svo
það teljist til „jafnrar“ þátt-
töku í heimilishaldinu. Þarna
gildir að finna þá lausn sem
hentar ykkur og kemur í veg
fyrir togstreituna á heimilinu
í kringum tiltekt. Sumir velja
að senda alla út einu sinni
í viku og taka alla hrein-
gerninguna sjálf. Þá gefst
að minnsta kosti friður til að
þrífa án þess að pirra sig á því
að enginn annar geri neitt.
Ég hlustaði á viðtal við
Sindra Sindrason fjölmiðla-
mann sem sagðist gera þetta
á hverjum föstudegi eftir
vinnu, hans heilaga stund
með góða tónlist og jafnvel
vínglas. Kannski gætuð þið
mæðginin átt skemmtilega
mæðgna snyrtipinnastund
hálfsmánaðarlega þar sem
þið rekið sóðana út? Auð-
vitað skil ég þó mæta vel að
það er ekki lausnin sem þú
ert að kalla eftir, það er, að
gera þetta allt sjálf en ég er
bara að benda á að það getur
stundum borgað sig að „velja
sér orusturnar“.
Að lokum, börn læra það
sem gert er fremur en það
sem sagt er. Staðreynd sem
ætti að ýta við manninum
þínum. Ef hann tekur aldrei
þátt í heimilisþrifum þá veit
dóttir þín að það er hegðun
sem er viðurkennd og í boði.
Það gæti því verið hjálplegt
fyrir ykkur hjónin að ræða
saman um þennan vanda
sem upp er kominn, jafnvel fá
utanaðkomandi ráðgjöf til að
finna lausnir á samskiptunum
í tengslum við þrifin. Með því
að auka hans þátttöku gæti
dóttirin fylgt með. Svo bara
„gera mikið skemmtilegt og
lítið leiðinlegt“, ótrúlegt hvað
það virkar oft vel! n
Við hvetjum lesendur til að senda
spurningar og vangaveltur sínar til
Kristínar í tölvupósti á:
hjonabandssaela@gmail.com.
Spurningunum verður svo svarað
hér í Fjölskylduhorninu, að sjálf-
sögðu nafnlaust og í fullum trúnaði.
Fjölskylduhornið
Kristín Tómasdóttir hjónabandsráðgjafi
svarar spurningum lesenda um málefni
er varða fjölskylduna, börnin og ástina
í Fjölskylduhorni DV. Að þessu sinni
svarar Kristín spurningu lesanda sem
á í vandræðum með heimilisþrifin.
MISMUNANDI SKÍTASTUÐULL
FJÖLSKYLDUMEÐLIMA
Sérfræðingur svarar
MYND/GETTY
FÓKUS 31DV 4. DESEMBER 2020