Víkurfréttir - 29.07.2020, Blaðsíða 59

Fimm uppáhaldsplötur
Kristínar Óskar Wiium
Eagles: Hotel CaliforniaMamma ELSKAR Eagles og að sjálfsögðu fékk þessi diskur að hljóma um heimilið mörg kvöld í viku á mínum yngri árum. Uppáhaldslagið mitt var, og er, alltaf New kid in town.
Mótaði mig algjörlega og ég fæ alltaf sama sæluhrollin þegar ég heyri í mínum mönnum í Eagles.
Tyler Childers: P
urgatory
Þessi drengur er
algjör snillingur
! Ég er s.s forfall
in
Country-aðdánd
i og þessi hefur a
llt sem ég elska.
Eiginmaðurinn k
ynnti mig fyrir þ
essum snillingi e
n í
byrjun árs, fyrir
allt þetta Covid-
vesen, sáum við
hjónin
hann einmitt á s
viði í Mancheste
r.
Ég mæli með að
fylgjast vel með
þessum í framtíð
inni en
hann var einmit
t tilnefndur til G
rammy-verðlaun
a nú í ár
fyrir lagið sitt A
ll Your’n.
Weezer: Blue AlbumÞegar ég kynntist manninum mínum fyrir tæplega tveimur ára-tugum gerði hann lítið annað en að röfla um uppáhaldshljómsveitina sína, Weezer. Þegar ég svo loksins fór að hlusta áttaði ég mig á að ég hafði oft heyrt lög með þeim og fílað vel. Ég gat að sjálfsögðu ekki viður-kennt það svona strax í byrjun að ég fílaði þá eins vel og ég gerði – en með tíð og tíma varð ekki aftur snúið og eftir að hafa farið á tón-leika með þeim eru þeir að sjálf-sögðu orðnir einir af mínum uppá-halds.
Emilíana Torrini: Croucie d´o
ú lá
Var og ER einlægur aðdáandi
hennar – allt frá því að
ég fylgdist með henni vinna S
öngkeppni framhalds-
skólanna.
Ég gjörsamlega át í mig þessa
plötu og kunni öll lögin
utan að, og skilaði lagið „Craz
y love“ mér einmitt
einu af aðalhlutverkunum í B
ugsy Malone í uppfærslu
Baltasars Kormáks árið 1997
, þar sem ég flutti það í
prufunni og var svo beðin að s
yngja það í fréttatíma
RÚV sama kvöld.
Cypress Hill: Black Sunday
Ég ætla bara að koma út úr skápnum og
segja það opinberlega að ég gjörsamlega
elska Old School rapp og þetta er mín Feel
Good-tónlist.
Þegar aðrir hlusta á þessi típísku „rækt-
arlög“ þegar þeir stunda líkamsrækt þá
blasta ég Cypress Hill – og á erfitt með að
dansa ekki með.
Ætli ég hafi ekki fundið mig þarna svona
í kringum ‘95 og þá var ekki aftur snúið.
Ég gat þó aldrei „púllað“ Stüzzy-buxurnar
þar sem ég var, og er, svo lítil að það var
ekki á það bætandi að láta mig líta út fyrir
að vera ennþá minni.
Miðvikudagur 29. júlí 2020 // 29. tbl. // 41. árg.
víkurFrÉttir á SuðurNESjuM í 40 ár // 59