Víkurfréttir - 29.07.2020, Blaðsíða 83

Fimm uppáhaldsplötur Tómasar Young
Radiohead: In rainbows Radiohead er besta hljómsveit í heimi. Að velja eina plötu þeim er hægara sagt en gert. Flestir myndu segja að OK Computer, Kid A eða In Rainbows væru bestu plöturnar þeirra. Ég hefði lengið svarað að OK Computer væri mín uppáhalds og jafnframt þeirra besta en undanfarin ár hefur In Rainbows verið uppáhaldsplatan mín. Þegar þeir gáfu þessa plötu út mátti fólk hala henni niður og borga bara það sem fólki fannst sanngjarnt. Minnir að ég hafi borgað tíu bresk pund. Hrein unun þessi plata frá upp-hafi til enda. Allur hljóðfæraleikur svo mínimalískur en samt öflugur. Thom Yorke er snillingur og á þessari plötu fer hann hamförum. Ég sá hljómsveitina á tónleikum árið eftir að þessi plata kom út. Það kannski spilar mikið inn hjá mér en þá tók hljómsveitin bróðurpartinn af plötunni og það voru ótrúlegir tónleikar.
Nick Cave & The Bad Seeds:
No More Shall We Part
Af öllum Nick Cave plötunum þá
er þetta
uppáhaldsplatan mín. Sennilega
af þeirri
ástæðu að þetta var fyrsta platan
sem ég
eignaðist og hlustaði á með Nick
Cave.
Ég hafði aldrei sest niður með he
yrnartól og
lesið textann með öllum lögum e
inhverrar
plötur fyrr en ég hlustaði á þessa
. Þessi
plata er rólegri en flest allar aðra
r plötur
sem Nick Cave hefur gert en sam
t sem áður
er þetta besta platan hans að mín
u mati.
Maðurinn er bara eitthvað anna
ð, mesti
töffari sem ég veit um. Að sjá han
n á tón-
leikum, einan eða með hljómsve
itinni Bad
Seeds, er það besta sem kemur fy
rir mig.
At the Dri
ve in: Rela
-
tionship o
f Comman
d
Þetta er u
ppáhaldsr
okkplatan

mín. Tær
snilld frá
upphafi ti
l
enda. Höf
ðar stórko
stlega til
rokkaran
s í mér. Bu
lltextar, h
ratt
og gott rok
k og ekker
t kjaftæði
.
Hljómsve
itin er frá
Texas og
það
hefur allta
f bein áhr
if á mig þe
gar
ég hlusta
á plötuna.
Mér hitn
ar
bara við t
ilhugsuni
na um plö
tuna en ég
er búinn a
ð sannfær
a sjálfan m
ig
um að pla
tan hafi v
erið tekin
upp í einh
verju pínu
litlu hljóð
veri í Tex
as, í
kjallara o
g það er sv
ona 35° h
iti úti og l
oftkæling
in í hljóðv
erinu er b
iluð
og þar af l
eiðandi er
um 40° h
iti í stúdíó
inu og þei
r eru bara
að drífa s
ig að
klára að t
aka upp p
lötuna me
ð hraði, sp
ila hratt, ö
skursyngj
a og allir h
eim.
Hef ekki s
éð hljóms
veitina á t
ónleikum
en þekki
fólk sem h
efur séð þ
á.
Öfunda þa
ð af lífi og
sál.
Tindersticks: Curtains Ég kolféll fyrir hljómsveitinni þegar ég heyrði þessa plötu í útskriftarferð á Krít árið 2002. Það var skemmtileg uppgötvun þegar ég var búinn að hlusta á þessa hljómsveit í örugglega sex, sjö ár þegar ég áttaði mig því í einhverju gúggli að hljómsveitin væri frá Nottingham í Bretlandi en það vill þannig til að það er heimabær pabba. Mér fannst þetta mjög skemmtilegt uppgötvun. Ein-hver hlaut tengingin að vera! Nottingham er líka þekkt fyrir allt annað en góða tón-list og ég held að ég geti fullyrt að það eru engar aðrar góðar hljómsveitir frá Nott-ingham nema Tindersticks. Það voru alger forréttindi að geta sett á laggirnar tónleika með sveitinni í Hljómahöll í febrúar síðastliðinn, rétt áður en COVID19-ástandið hófst. Við höfðum samband við hljómsveit-ina þegar við sáum að hún væri að fara gefa út nýja plötu í fyrra og spurðum hvort þeir ætluðu að fara í tónleikaferðalag til að kynna plötuna. Svörin stóðu ekki á sér og þeir voru meira en til að koma og spila í Hljómahöll. Sveitin átti upphaflega að spila 65 tónleika á ferðalagi sínu en þeir náðu bara að spila á tíu tónleikum áður en þeir þurftu að slaufa tón-leikaferðalaginu vegna COVID-19.
Karate: Unsolved
Klárlega ein besta
plata allra tíma og
ein af mínum
allra uppáhalds. É
g sá hljómsveitina
þegar ég var
nítján ára á Hróar
skeldu. Ég var þá s
jálfur í hljóm-
sveitarbrölti með
hljómsveitinni Rý
mi. Þegar ég sá
trommarann í þes
sari hljómsveit va
r eitthvað sem
fékk mig til að vilj
a hætta að spila á t
rommur. Ég hef
oft farið á tónleika
og verið dáleiddur
af trommuleik
en þessi trommule
ikari var ótrúlegu
r. Ég skildi ekki
upp né niður í hva
ð hann var að gera
. Langaði lítið að
spila eftir það en é
g komst yfir það st
uttu síðar. Karate
hætti árið 2005 þa
r sem heyrn söngv
arans hafði
skaddast svo miki
ð og hann svo til m
issti heyrnina
en hljómsveitin st
arfaði í tólf ár og s
piluðu víst alltaf
með alla magnara
stillta á „11“ og au
ðvitað enginn
svo skynsamur að
nota eyrnatappa á
þessum tíma.
Það þótti ekki nóg
u mikið rokk og ró
l. Ef ég hitti anda
sem veitir mér þrj
ár óskir einhvern
tímann verður ein

þeirra að Geoff Far
ina fái heyrnina af
tur, hljómsveitin
taki aftur saman o
g að ég geti séð þá a
ftur á tónleikum.
Miðvikudagur 29. júlí 2020 // 29. tbl. // 41. árg.
víkurFrÉttir á SuðurNESjuM í 40 ár // 83