Morgunblaðið - 01.05.2020, Side 18
Þar kom að því. Nú
verð ég eftirsóttur
ferðalangur í eigin
landi. Allir vilja fá mig í
heimsókn. Frábært. En
fyrst verða menn að
lækka verðið svo ég hafi
efni á því að fá mér
köku á kaffihúsi eða
íslenska kjötsúpu og
margt fleira sem hentar
buddu íslenskrar al-
þýðu.
Langar að sjá Ísland aftur
Já, ég ætla svo sannarlega að
ferðast um landið mitt í sumar og
hlakka mikið til að sjá gamla og nýja
staði aftur. Suma hef ég ekki séð í
nokkur ár því ég hef forðast að
ferðast á eftirlætisstaðina mína, Gull-
foss, Geysi, Þingvelli og fleiri staði.
Nú verður allt breytt, því nú verður
pláss fyrir mig í mínu eigin landi.
Yndisleg tilhugsun. Nú ætla ég að
ferðast að degi til eins og aðrir, en
ekki á bjartri sumarnóttu þegar best
var að heimsækja fjölfarna staði, á
meðan túristarnir sváfu.
Já, Ísland er landið, mér þykir
mjög vænt um að fá að upplifa landið
mitt aftur í sumar með Íslendingum
og öllum þeim sem búa hér. Rifja upp
og sjá allt sem landið hefur að bjóða
mér í dag. Náttúran kallar á mig,
yndislega tæra náttúra Íslands en
með miklu færra fólki í sumar.
Dásamlegt.
Vil tala íslensku og
borga lægra verð
Það hefur margt breyst undanfarin
ár og íslenskt tungumál hefur vikið
fyrir ensku á Íslandi, mörg auglýs-
ingaskilti eru einnig á ensku en ekki á
íslensku. Ég vona bara að ég fái að
tala íslensku aftur þegar ég kem inn á
veitingastaði, kaffihús eða hótel,
kaupi mér pylsu í vega-
sjoppunni eða bensín á
bílinn. Ég vona einnig
að ég fái að kaupa mér
súkkulaðikökusneið á
eðlilegu hóflegu verði
sem passar buddunni
minni en Íslendingar
hafa þurft að þola ýmis-
legt undanfarin ár þeg-
ar græðgi staðarhaldara
hefur séð til þess að fjöl-
skylda búsett á Íslandi
hefur ekki getað leyft
sér þann munað að
staldra við og njóta
veitinga því allt hefur verið á upp-
sprengdu verði. Allir ætluðu að græða
á útlendingunum en gleymdu þeim
sem búa allt árið í landinu og starfa á
íslenskum láglaunataxta. Ótrúlegt
þetta græðgisgen í sumum, Kári
mætti rannsaka það.
Já, ég hlakka til að njóta lands míns
og náttúru eins og ég gerði óáreitt hér
áður fyrr þegar mér var fagnað á ferð
minni um landið í sveitum og bæjum,
þá sáu íbúarnir fáa aðra en eigin bæj-
arbúa yfir vetrartímann. Já, ég
hlakka til að sjá hvernig landsmenn
mínir hafa það, heyra íslenska tungu
á Vesturlandi, Norðurlandi, Austur-
landi og Suðurlandi. Mikið verður
gaman að sjá aftur allt fólkið sem býr
í landinu okkar. Nú býr hér alls konar
fólk frá alls konar löndum allt árið um
kring, indælt fólk margt af því, sem er
að gera góða hluti hingað og þangað
og talar meira að segja stundum
þokkalega íslensku.
Ætli Bláa lónið lækki
verðið fyrir okkur?
Það er einn draumur sem ég veit
ekki hvort ég fæ að upplifa í sumar en
það er langþráð heimsókn í Bláa lón-
ið, en eins og allir vita hefur verðlag
þar aðeins passað buddu efnaðra Ís-
lendinga eða útlendinga sem láta sig
hafa það að borga himinhátt verð í eitt
skipti.
Ég er alin upp á Suðurnesjum og
man vel þegar við, almenningur, fór-
um fyrst frítt ofan í lónið. Seinna,
þegar rekstur var kominn utan um
það, gátum við farið í lónið á góðviðr-
isdögum án þess að borga mikið. Öll
fjölskyldan samankomin með börn og
nesti í þá daga enda ekkert veitinga-
hús komið, sátum og sóluðum okkur í
skeljasandinum við lónið og dýfðum
kroppnum ofan í heitt vatnið öðru
hverju. Þarna vorum við í nokkrar
klukkustundir þegar vel viðraði. Þá
var Bláa lónið fjölskylduvænt og
notalegt umhverfi. Mikið var gaman
þá, þegar græðgin og girndin í öllu
sínu veldi var ekki mætt í Bláa lónið.
Mig langar að fara aftur ofan í Bláa
lónið í sumar og óska eftir ódýru til-
boði þaðan fyrir mig og alla þjóðina.
Mikið væri það fallega gert. Takk!
Fögnum íslenskum
ferðamönnum!
Ætli það sé ekki betra að fagna vel
Íslendingum í sumar. Loksins!
Lækka verðið og gera vel við þjóðina,
sem á það svo sannarlega skilið, búin
að vera innilokuð í nokkrar vikur eða
mánuði vegna veirunnar og hlýða
Víði. Nú er lag fyrir ykkur sem eruð í
ferðamannabransanum, að fá ís-
lenska traffík í hús, taka hlýlega á
móti okkur, því það fréttist fljótt
hverjir gera vel við okkur. Hlakka til
að heimsækja ykkur!
Íslenskir túristar á Íslandi
Eftir Mörtu
Eiríksdóttur »Mig langar að fara
aftur ofan í Bláa
lónið í sumar og óska
eftir ódýru tilboði þaðan
fyrir mig og alla þjóðina.
Mikið væri það fallega
gert. Takk!
Marta
Eiríksdóttir
Höfundur er kennari og
fósturlandsins freyja.
18 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 2020
Þ
að er vor í lofti og
sumarið að brjótast í
gegn til okkar. Ég fór
í hjólaferð um daginn
og á leiðinni naut ég
þess svo sannarlega að finna og
skynja á öllu að íslenska vorið var
komið, ég skynjaði það ekki síst
með því að finna ilminn af vorinu
og umhverfinu. Það var sjávar-
ilmurinn sem ég fann svo sterkt
þegar ég hjólaði meðfram sjón-
um, á Eyrarbakka og Stokkseyri,
svo tók Flóahreppurinn við og
túnin ilmuðu af áburði, hringrás
lífsins. Ég skynjaði um leið ná-
lægð Guðs í sköpun sinni, fann
ilminn af Guði. Það að upplifa og
skynja með því að finna ilm er
þekkt í trúariðkun, það var talað
um það í gömlu fórnarathöfnun-
um að ilmurinn sem lagði upp af
fórninni væri þekkur Guði. Ilm-
smyrsl og reykelsi voru notuð til
að kalla fram ná-
lægð Guðs og auka á
skynjun fyrir hinu
guðlega. Þegar ég
fer út undir bert loft
mér til uppbygg-
ingar nota ég lykt-
arskynið til að auka
á orkuna sem af því
hlýst að vera úti.
Þegar við höfum
átt að vera á varð-
bergi gagnvart því
að vera mögulega
smituð af veirunni
alræmdu hefur eitt
einkennanna verið
að missa bragð- og
lyktarskyn. Eitt er
að missa um stund
bragð- og lykt-
arskyn en annað að
veikjast alvarlega
eða lenda í áföllum.
Þau sem einmitt
upplifa og ganga í
gegnum áföll og
missi í sínu lífi missa
bragð- og lyktar-
skyn á heiminn, öll
skynjum breytist og heimurinn
breytir um lit og lykt. Lífið verð-
ur grátt og litlaust, bragðið af líf-
inu er beiskt, án allrar sætu, og
lyktin dauf, minnir ekkert á ilm
rósanna. Stóra verkefnið er að
læra upp á nýtt að skynja lífið,
finna hægt og rólega litina aftur
sem samt verða aldrei aftur eins.
Lyktin af því sem fór verður
minningin ein en hún gefur styrk
til að hleypa ilminum af lífinu aft-
ur að.
Einn af mínum uppáhalds-
ilmum er ilmurinn af Þórsmerk-
urbirki, bestur er ilmurinn þegar
skúr fellur á það á heitum sum-
ardegi. Ég hlakka svo til að kom-
ast í sumar inn í Þórsmörk og
finna þar ilminn af Guði og kraft-
inn sem þar er að finna. Ég er
sannfærð um að Þórsmörk er
einn fallegasti staður veraldar-
innar. Líklega eigum við okkur
öll stað í hjartanu sem við efumst
ekki um að sé einn af fallegustu
stöðum veraldarinnar. Það voru
meðal annars eldsumbrot úr iðr-
um jarðar er skópu dali og fjöll
Þórsmerkurinnar. Fegurðin er að
miklu leyti bundin andstæðunum;
ógnvekjandi eldfjöllunum, jökl-
um, óstýrlátu Markarfljótinu
andspænis kyrrð skógarins, tær-
um lækjunum og grasi grónum
hlíðum. Fyrir 10 árum þegar gos-
ið í Eyjafjallajökli stóð enn féll
einn daginn mikil aska yfir Þórs-
mörk og nágrenni. Daginn eftir
öskufallið var hún öll þakin
svartri ösku, trén voru slútandi,
þakin ösku, jörðin var í einum og
sama litnum, þakin ösku. Skógur-
inn var hljóðlátur, þögn öskunnar
lagðist yfir allt og skógarilmurinn
víðsfjarri. Þá læðast eðlilega þær
hugsanir að hvort
Guð sé þarna líka,
getur sköpun Guðs
kallast falleg þegar
náttúran iðar ekki af
lífi og spurt er:
„Verður einhvern
tíma fallegt hér aft-
ur?“ Sístæð sköpun
Guðs er eins leynd-
ardómsfull og feg-
urðin sem við getum
ekki útskýrt, trúin
sem við finnum en
getum ekki skil-
greint. Vonin brýtur
sér alltaf leið úr
myrkrinu. Úr ösk-
unni brjótast græn
grasstráin, laufin
sem þrá frelsi laufg-
ast á greinum
trjánna. Þótt feg-
urðin sé ekki eins
áþreifanleg í um-
brotum náttúrunnar
þá geymum við
birkiilminn í hjart-
anu þar til við finn-
um hann aftur á
milli trjánna, í ferskri og hlýrri
sumarrigningunni. Náttúran sjálf
sýndi í Þórsmörk að hún hefur
tilhneigingu til að lifa, hún hefur
knýjandi þörf til að komast
áfram, viðhalda lífinu og brjótast
undan þungri og sums staðar
harðri öskunni og laufgast,
blómstra og verða aftur söm og
ný. „Sjá, ég geri alla hluti nýja!“
segir Guð. Þórsmörk varð þetta
sumar bara enn fallegri því askan
varð að áburði, næringu fyrir
gróðurinn, skógarbotninn var
gróskumikill og víða mátti sjá
ummerki þess að það sem virtist
eyðandi var gefandi. Birkið, já
það ilmaði sem aldrei fyrr og ekki
síst vegna þakklætis fyrir að fá
enn eitt sumarið að njóta þess að
koma, finna ilminn af því og hvíla
í kyrrð skógarins.
Við höfum undanfarið upplifað
heim og líf sem missti á áþreifan-
legan hátt lit sinn og ilm. Líklega
verður eitt af því sem við lærum
eftir þetta að meta betur ilminn
af fólkinu okkar, ilminn af sam-
verstundum og litina í brosi og
faðmlagi. Við metum betur ilminn
af frelsinu og ilminn af því gera
það sem fyllir hjarta okkar gleði.
Ekki síst innilegt þakklæti fyrir
að mega enn eitt árið finna vorið
fylla öll skilningarvit okkar og
mega alltaf eiga von á að finna
ilminn af Guði í lífinu í hversdeg-
inum.
Kirkjan til fólksins
Ljósmynd/Hreinn Óskarsson
Gróður rís úr ösku í Þórsmörk.
Ilmurinn
Hugvekja
Guðbjörg Arnardóttir
Höfundur er sóknarprestur
Selfossprestakalls.
gudbjorg.arnardottir@kirkjan.is
Guðbjörg Arnardóttir
Vonin brýtur sér
alltaf leið úr
myrkrinu. Úr
öskunni brjótast
græn grasstráin,
laufin sem þrá
frelsi laufgast
á greinum
trjánna.
Rafstilling ehf
Dugguvogi 23, 104 Reykjavík, sími 581 4991, rafstilling@rafstilling.is
Opið mán.-fim. 8-12 og 13-18, fös. 8-14
Hröð og góð þjónusta um allt land
Áratug
a
reynsla
Startar bíllinn ekki?
Við hjá Rafstillingu leysum málið
Danir hafa gert at-
huganir á því hvaða
áhrif kórónuveiran hef-
ur haft á notkun staf-
rænna aðferða í bygg-
ingariðnaðinum þar í
landi.
70% aðspurðra sögðu
starfsmenn fyrirtækj-
anna nota stafrænar að-
ferðir í auknum mæli
eftir að veiran fór að
hafa áhrif á danskt þjóðfélag og vegna
veirunnar hefði sú þró-
un orðið örari en reikn-
að hafi verið með áður
en hún kom upp.
90% af þeim reikna
með að nota stafræn
hjálpartæki eftir að kór-
ónuveiran er horfin.
Þetta er vísbending um
að eitthvað jákvætt
muni koma út úr núver-
andi krísu. Það mun
hafa jákvæð áhrif á
greinina til skemmri og
lengri tíma.
80% af þeim sem spurðir voru
sögðu að stafrænu tækin og aðferð-
irnar hefðu gert það mögulegt fyrir
sig að vinna sitt verk og halda að auki
uppi þeim afköstum sem voru áður en
veiran birtist. 60% þeirra töldu reynd-
ar að notkun stafrænu tækjanna hefði
orðið til þess að afköstin jukust.
Það var sérstaklega nefnt að sam-
skipta- og upplýsingakerfin hefðu
fengið meiri notkun í byggingar-
greininni, en einnig flóknari kerfi sem
eru sérhæfð fyrir greinina.
Okkur fannst rétt að vekja athygli
á þessari niðurstöðu Dananna þar
sem við reiknum með að niðurstaðan
hér yrði svipuð ef kannað væri. Þetta
eru jákvæðar niðurstöður fyrir þá í
byggingargreininni sem eru á þeirri
leið að auka notkun stafrænu tækn-
innar og þetta eru jákvæðar nið-
urstöður fyrir okkur sem fáumst við
þróun stafrænnar tækni fyrir grein-
ina.
Kemur eitthvað jákvætt út úr núver-
andi krísu fyrir byggingariðnaðinn?
Eftir Sigurð
Ingólfsson »Okkur fannst rétt að
vekja athygli á þess-
ari niðurstöðu Dananna
þar sem við reiknum með
að niðurstaðan hér yrði
svipuð ef kannað væri.
Sigurður Ingólfsson
Höfundur er framkvæmdastjóri.
Viðskipti