Skessuhorn - 07.04.2020, Blaðsíða 21

MIÐVIKUDAGUR 7. ApRíl 2020 21
– Steinsagir, kjarnaborvélar, gólf- og vegsagir
MHG Verslun ehf | | 20 Kópavogi | Sími 544-4656 | www.mhg.is
ALLT FYRIR ATVINNUMANNINN
HUSQVARNA
FS 400 LV
Sögunardýpt 16,5 sm
HUSQVARNA
K 7 0
Sögunardýpt 12,5 sm
HUSQVARNA
K 2500
Sögunardýpt 14,5 sm
HUSQVARNA
DM 230
HUSQVARNA
K 3600 MK II
Sögunardýpt 27 sm
HUSQVARNA
Steinsagarblöð
og kjarnaborar
Kraftur og Krabbameinsfélag
Borgarfjarðar hafa hrundið af stað
verkefninu „lykkja fyrir lykkju“
og hvetja félögin alla sem sokki
geta valdið til að taka þátt í verk-
efninu. „Við fórum af stað með
þetta verkefni í tilefni af 50 ára af-
mæli Krabbameinsfélags Borgar-
fjarðar og við erum viss um að þetta
muni takast vel til. Það er fullt af
fólki sem kann að prjóna og hvað er
betra í þessu ástandi sem er í þjóð-
félaginu í dag þar sem samkomu-
bann ríkir en að taka upp prjón-
ana og prjóna til góðs,“ segir Anna
Dröfn Sigurjónsdóttir, formaður
Krabbameinsfélags Borgarfjarðar.
„Uppskriftin ætti að vera á
flestra færi. Þessir sokkar líkjast
helst gömlu góðu sjónvarpssokk-
unum þar sem hólkur er prjónaður
hælalaus og þarf því ekki að kunna
flóknar gerðir af mismunandi hæl-
um,“ segir Anna. Fólk skráir sig
einfaldlega til leiks með því að skrá
sig hér, senda póst á krabbameins-
felagborgarfjardar@gmail.com eða
hringja í síma 865 3899 og fær þá
nánari upplýsingar hvernig hægt er
að nálgast garn, uppskriftir og hvar
skuli skila inn tilbúnum sokkum.
Verkefnið mun standa út afmælis-
árið 2020 þannig að það er næg-
ur tími til stefnu. ístex hefur gefið
garnið Spuna til þessa verkefnis,
það eru því ekki eingöngu hlýir
sokkar heldur eru þeir líka mjúkir
fyrir þá sem þola ekki ull. Fram-
köllunarþjónustan í Borgarnesi er
sérstakur stuðningsaðili við fram-
gang verkefnisins.
Sokkarnir eru að sjálfsögðu í
Kraftslitunum og fara í gjafapoka
sem Kraftur gefur öllum þeim sem
greinast með krabbamein á aldr-
inum 18-40 ára en 70 ungir ein-
staklingar greinast á ári hverju á
þeim aldri. Gjafapokann fær fólk
afhentan á krabbameinsdeildun-
um þegar það mætir í meðferð eða
í fræðsluviðtal til hjúkrunarfræð-
ings. í pokanum eru fleiri gagn-
legar gjafir frá Krafti eins og bækl-
ingar með ýmsum gagnlegum upp-
lýsingum, bókin lífsKraftur-Fokk
ég er með krabbamein, tannbursti
og armband. Nýjungin í gjafapok-
anum eru svo þessir fallegu sokkar
sem munu svo sannarlega koma að
góðum notum og ylja fólk um tær
og hjarta.
-fréttatilkynning
Prjóna til góðs
lykkju fyrir lykkju
að hafa lausnarsteininn góða á sér
alla meðgönguna. Allt gekk að ósk-
um og hún ól heilbrigt barn sem nú
er komið yfir fermingaraldur.“
Hafði sinn
eigin lausnarstein
Þá rifjar Svava upp að Guðbjörg
ljósmóðir á Jörva hafi tekið á móti
börnum í sveitinni allt fram til sjö-
tugs. Sjálf átti hún sinn eigin lausn-
arstein. „Hún Guðbjörg hafði
lausnarsteininn sinn með sér í ljós-
móðurtöskunni. Hún var afar far-
sæl í starfi sínu í a.m.k. 54 ár og
sagði mér að hún hefði aldrei misst
barn, sem hefði fæðst lifandi, í öll
þessi ár. En stundum hefði munað
mjóu með þau sem voru fyrirburar.
Síðasta barnið sem hún tók á móti
var hann Mummi minn árið 1971.
Þegar ég svo átti tvö yngstu börn-
in mín fór ég á spítalann í Hólm-
inum og hafði þá lausnarsteininn
frá henni ömmu minni með í bæði
skiptin,“ segir Svava.
Sami steinninn
Tómas Freyr Kristjánsson í Grund-
arfirði er bróðursonur Svövu.
Hann og Guðrún Jóna eiginkona
hans eignuðust sitt þriðja barn síð-
astliðið haust og var lausnarsteinn-
inn úr fjölskyldunni með í för. Gef-
um Tomma orðið: „Fæðingin hjá
okkur gekk mjög hratt og drengur-
inn skaust í heiminn á ógnarhraða.
ljósmóðirin var nýbúin að segja við
okkur að nú væru ekki nema svona
30-40 mínútur eftir því að stutt
væri í hann. Hún var varla búin að
sleppa orðinu þegar sá stutti skaust
út og í fangið á okkur. ljósmóðirin
var gapandi hissa og sagði að þetta
væri nú ekki algengt. Hún sagð-
ist muna eftir einu öðru svona til-
felli á sínum ferli þegar hún tók á
móti barni á ísafirði fyrir nokkrum
árum,“ segir Tommi. „Við spáð-
um svo ekkert meira í þetta fyrr en
nokkrum vikum seinna þegar við
vorum að segja frænku minni, sem
er hjúkrunarfræðingur og hafði
áhuga á fæðingarsögunni, frá því
að hann hefði komið svona hratt
í heiminn. Hún sagði þá að yngri
strákurinn hennar hafi líka kom-
ið svona með hvelli fyrir nokkrum
árum þegar hann fæddist á ísafirði.
Ég fer þá að spyrja hvort að ljós-
móðirin hafi mögulega heitið Ást-
hildur Gestsdóttir og hún kann-
aðist við það. Það kom því á dag-
inn að þessi fæðing á ísafirði, sem
ljósmóðirin vitnaði í við okkur, var
þegar frændi minn litli kom í heim-
inn og þar var sami lausnasteinninn
einnig undir koddanum.“
Skellt í buxnastrenginn
Aðra sögu rifjar Svava upp af stein-
inum góða. „Ein systurdóttir mín
á dreng sem nú er á leikskólaaldri.
Þegar hún átti að fæða varð að taka
barnið með bráðakeisaraskurði og
allt var sett á fullt. Maðurinn henn-
ar þurfti að fara í hlífðarflíkur til að
vera viðstaddur og brá á það ráð að
setja lausnarsteininn í buxnastreng-
inn hjá sér. Allt gekk mjög vel og
læknirinn talaði um að það hefði
óvenjulega lítið blætt.“
Magnaðri en
samskonar steinar
Svövu finnst afar vænt um þennan
lausnarstein. „Amma mín dó þegar
ég var á öðru ári, svo ég man hana
ekki, en hún var afskaplega trúuð
kona og talaði við „Drottinn sinn“
eins og sinn besta vin og setti allt
sitt traust á hann. Hún hefur örugg-
lega oft blessað þennan stein. Hún
geymdi hann alltaf undir koddanum
sínum, las bænirnar sínar á kvöldin
og signdi sig á morgnana. Þannig
að fyrir mér er hann mun magnaðri
og merkilegri en samskonar steinar,
ef ég fyndi t.d. annan í fjöru. Von-
andi verður hann sem lengst not-
aður áfram í fjölskyldunni,“ segir
Svava og pakkar honum varfærnis-
lega inn í ullarpjötlu og kemur hon-
um fyrir í skríninu góða. Þar verður
hann tilbúinn fyrir næstu fæðingu í
stórfjölskyldunni.
mm
Trén sem lausnarsteinarnir koma af nefnast Manchineel tree og vaxa út við
strendur á suðlægum slóðum. Ávextir trjánna eru eitraðir fyrst eftir að þeir falla
af trjánum.
Margrét S Hannesdóttir flutti ung frá Geirastöðum í A-Hún, varð fyrst húskona í
Haukatungu, en bjó svo í Kolviðarnesi en að síðustu í Dalsmynni.