Morgunblaðið - 08.06.2020, Blaðsíða 22
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 8. JÚNÍ 2020
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Opinn handavinnuhópur kl. 12-16.. Sögustund af hljóðbók
kl. 10.30. Hugarþjálfun, leikir og spjall kl. 13.30. Velkomin. S. 411-2600.
Boðinn Gönguhópur kl. 10.30. Bingó kl. 13. Sundleikfimi kl. 14.30.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Við hringborðið kl. 8.50.
Hádegismatur kl. 11.30-12.30. Handavinnuhorn kl. 13. Síðdegiskaffi
kl. 14.30. Við vinnum eftir Samfélagssáttmálanum, og þannig tryggj-
um góðan árangur áfram. Nánari upplýsingar í síma 411-2790.
Garðabær Jónshúsi/ félags- og íþróttastarf, s. 512-1501. Opið í Jóns-
húsi og heitt á könnunni alla virka daga frá kl. 8.30-16. Hægt er að
panta hádegismat með dags fyrirvara. Meðlæti með síðdegiskaffinu
er selt frá kl. 13.45-15.15. Félag eldri borgara í Garðabæ, s. 565-6627,
skrifstofa opin miðvikudaga kl. 13.30-15.30. Gönguhópur fer frá Jóns-
húsi kl. 10. Stólajóga í Jónshúsi kl. 11.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá kl. 8.30-10.30. Útvarps-
leikfimi kl. 9.45. Minningahópur kl. 10.30. Stólaleikfimi kl. 13.30. Kaffi-
sala frá kl. 14.30-15.30.
Korpúlfar Ganga kl. 10 frá Borgum og Grafarvogskirkju. Petan með
Ráðhildi og Magnúsi kl. 13 við Gufunesbæ. Hádegisverður og kaffi-
tímar á sínum stað. Minnum á skráningu í Korpúlfaferðir í sumar,
þátttökulistar liggja frammi í Borgum.
Seltjarnarnes Gler og leir kl. 9 og 13. Búið að opna fyrir alla sem
skráðir eru. Billjard Selinu kl. 10. Krossgátur og kaffi í króknum kl.
10.30. Jóga með Öldu í salnum á Skólabraut kl. 11. Handavinna með
leiðbeinanda á Skólabraut kl. 13. Vatnsleikfimi í sundlauginni kl. 18.30.
Virðum samfélagssáttmálann. Höldum áfram að þvo hendur og
spritta og virðum fjarlægðarmörk.
með
morgun-
nu
Nú u
þú það sem
þú eia að
á FINNA.is
IÐNAÐARMENN VERSLANIR
VEITINGAR VERKSTÆÐI
BÓKHALDSÞJÓNUSTA OG FLEIRA
✝ Jón VilbergHarðarson
(Brói) vörubílstjóri
fæddist í Litla-
Dunhaga í Hörg-
árdal 22. nóvember
1952. Hann lést af
slysförum 20. maí
2020.
Foreldrar Jóns
eru Sóley Halldórs-
dóttir fisk-
vinnslukona, f. 17.
júlí 1929 og Ottó Hörður Ós-
valdsson sjómaður, f. 9. nóv-
ember 1927, d. 10. apríl 1963.
Alsystkini Jóns eru Margrét
Halldóra Harðardóttir, f. 26.
ágúst 1947, d. 18. ágúst 1986 og
Rannveig Harðardóttir, f. 29.
júlí 1962. Hálfsystir Jóns er
Ingibjörg Valdís Harðardóttir,
f. 29. september 1949.
Jón eignaðist dóttur, Vil-
borgu Díönu Jónsdóttir, f. 16.
desember 2004 og stjúpdóttur,
Önnu Anchali Jónsdóttir, f. 8.
nóvember 1993
með fyrrverandi
eiginkonu sinni,
Angkhana Sribang,
f. 14. nóvember
1964.
Jón átti fóst-
urson og fóstur-
dóttur. Fóstur-
sonur hans er
Stefán Gunnar
Benjamínsson, f.
14. nóvember 1972,
maki Oddný Sigríður Kristjáns-
dóttir, f. 16. september 1978.
Börn þeirra eru Bergþóra Anna
Stefánsdóttir, f. 5. ágúst 1999 og
Benjamín Jón Stefánsson, f. 18.
júlí 2003. Fósturdóttir hans er
Rósa Dagný Benjamínsdóttir.
Móðir þeirra systkina var Anna
Árdís Rósantsdóttir, fyrri sam-
býliskona Jóns, f. 10. mars 1951,
d. 13. október 2015.
Útförin fer fram frá
Akureyrarkirkju mánudaginn 8.
júní 2020 kl. 13:30.
Elsku Brói, eins ósanngjarnt
og sárt og það er að skrifa um
þig minningaorð þá finn ég um
leið fyrir þakklæti. Þakklæti fyr-
ir allar stundirnar í gegnum árin
og sérstaklega er ég þakklát fyr-
ir að eytt með þér öllum deg-
inum þann 19. maí síðastliðinn.
Dagurinn byrjaði nefnilega svo
vel, við vorum í ýmsum útrétt-
ingum þennan dag. Þú keyptir
þér nýjan síma sem þú varst svo
ánægður með. Við skruppum
síðan í Byko og þar hittum við
Auðun vin þinn og þið spjölluðuð
heillengi saman. Eftir daginn
fórum við heim til þín þar sem
þú settist inn í stofu með ritzkex
og salat, brosandi og kvöldfréttir
rétt að byrja. Ég ætlaði bara
rétt að skreppa heim og koma
svo til þín aftur eftir kvöldfrétt-
ir. Við ætluðum að fara í bíltúr
fram í fjörð eins og við gerðum
svo oft áður. Ég var nýkomin
heim og búin að vera þar í stutta
stund. Ég stóð úti og var að tala
við dóttur mína þegar ég heyrði
þessi skerandi hljóð, hávært sír-
enuvæl. Ég greip í dóttur mína
og sagði henni að koma og ég
keyrði af stað án þess að hugsa.
Ég veit ekki hvað það var sem
rak mig áfram því þetta var
mjög ólíkt mér. En þetta varð til
þess að við gátum látið vita að
þú værir inni í húsinu sem varð
alelda á einu augnabliki. Elsku
Brói, ég er svo fegin að hafa
keyrt af stað því það varð til
þess að við fengum örlítinn tíma
til að kveðja þig og fyrir það er
ég óendanlega þakklát, þrátt
fyrir að þessi dagur hafi endað á
hræðilegan hátt.
Ég er svo þakklát fyrir allt
sem við gerðum saman, það leið
varla sá dagur að við hittumst
ekki eða heyrðumst í síma. Allir
bíltúrarnir okkar, spjallið um
allt og ekkert og sumar-
bústaðaferðin síðasta sumar var
sérstaklega yndislegur tími. Við
vorum mjög náin og lítið sem við
vissum ekki hvort um annað.
Elsku Brói, við gátum alltaf
treyst hvort á annað, þú varst
alltaf mín stoð og stytta, eins og
þegar ég fæddist þá kom það í
þinn hlut að passa litlu systur.
Þú varst með eindæmum hjálp-
samur maður og ef þú gast rétt
fram hjálparhönd þá gerðir þú
það, alveg sama hver það var
sem vantaði aðstoð.
Minningar okkar eru svo
margar og ég mun varðveita
þær í hjarta mínu alla tíð. Frá-
fall þitt er svo mikill missir fyrir
svo marga, mér finnst skelfilegt
til þess að hugsa að annað barn
mömmu og annað systkini mitt
kveðji þessa jarðvist á þennan
hátt. Þetta er svo óskiljanlegt og
á ekki að vera hægt að lenda í
svona hræðilegum atburði tvisv-
ar á ævinni en því miður þá ræð-
ur enginn för.
Ég mun fylgjast með dóttur
þinni Vilborgu Díönu og aðstoða
hana eins og ég get. Hún var eitt
af ljósunum í lífi þínu, hún var
þér svo mikilvæg og þú vildir
allt fyrir hana gera.
Ég veit að það hefur verið
tekið vel á móti þér í sumarland-
inu enda eigum við svo marga
fallega engla sem munu umvefja
þig með ást og kærleik.
Ég vil senda öllum aðstand-
endum mínar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Elsku bróðir, ég kveð þig með
þessari bæn:
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Þín elskandi systir,
Rannveig Harðardóttir.
Að þurfa að kveðja svona góð-
an vin eins og þig er alls ekki
auðvelt, margar hugsanir og
spurningar fara um huga manns
en lítið um svör. Ég var svo
heppin að fá að kynnast þér, við
byrjuðum bæði að vinna hjá GV
Gröfum árið 2002, þú í mars og
ég í maí. Ég mætti með enga
reynslu í vörubílaakstri, það
skipti þig engu máli, tókst mér
ótrúlega vel og fljótlega varstu
orðinn eins og pabbi minn í
vinnunni og ég Sigga þín. Ef ég
lenti í einhverju óhappi þá pass-
aðir þú upp á að ég gæfist ekki
upp, hvattir mig bara áfram.
Það er svo ótrúlega margt í okk-
ar starfi sem þú átt heiðurinn af
að hafa kennt mér, sem ég er og
verð alltaf mjög þakklát fyrir.
Þú varst mér mikið meira en
bara vinnufélagi, þú lést mig al-
veg vita hvað þér þótti vænt um
mig, börnin mín, manninn minn
og foreldra mína og spurðir um
þau í flestum okkar símtölum.
Þú kvaddir alltaf svo vel þannig
að á vissan hátt finnst mér eins
og ég hafi náð að kveðja þig, þó
ég vildi óska að okkar síðasta
símtal hefði ekki verið það síð-
asta. Það er ekki sjálfgefið að
eignast svona góðan vinnufélaga
eins og þig, þú sýndir mér mikið
traust, þolinmæði og góðvild
þessi 17 ár sem við unnum sam-
an og 18 ár sem við þekktumst.
Ég mun geyma vel allar góðu
minningarnar um þig í hjarta
mínu.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Valdimar Briem)
Ég votta fjölskyldu þinni og
vinum innilega samúð.
Megir þú hvíla í friði, elsku
Nonni (pabbi).
Sigga þín,
Sigrún Björk Bjarkadóttir
Jón Vilberg
Harðarson
✝ Helga FríðaHauksdóttir
fæddist á Rán-
argötu 1 í Reykja-
vík 14. nóvember
1952. Hún lést á
lungnadeild Land-
spítalans 29. maí
2020.
Foreldrar henn-
ar voru Haukur
Arnars Bogason
bifreiðaeftirlits-
maður, f. 21. nóvember 1919 á
Akureyri, d. 11. febrúar 2012 í
Reykjavík, og Þuríður Helga-
dóttir, f. 30. júní 1915 á Þóru-
Hauksson, Haukur Hauksson og
Ingi Hauksson.
Helga Fríða ólst upp á Rán-
argötu 1 í Reykjavík í húsi ömmu
sinnar og afa. Hún gekk í Mið-
bæjarbarnaskóla og lauk gagn-
fræðaprófi frá Lindargötuskól-
anum í Reykjavík. Hún fór í
tungumálanám til Englands og
Frakklands. Síðustu árin átti
hún heimili á Fálkagötu.
Helga Fríða hóf sinn vinnufer-
il við skrifstofustörf og fór síðan
yfir á vettvang ferðaþjónustu
þar sem hún vann m.a. mörg ár á
Hótel Sögu. Hún starfaði einnig
á Kleppi og hjá Íslandspósti.
Áhugamál Helgu Fríðu voru
m.a. dýr, sérstaklega hestar og
kettir, einnig prjónaskapur og
margt fleira.
Útför Helgu Fríðu fer fram
frá Fossvogskirkju 8. júní 2020
klukkan 11.
stöðum, Önguls-
staðahreppi,
Eyjafirði, d. 14. apr-
íl 1979 í Reykjavík.
Systkini Helgu
Fríðu voru Reynir
Hauksson, f. 12. júlí
1945, d. 4. október
2014, og Gerður
Hauksdóttir, f. 10.
maí 1949, d. 17. júlí
2015.
Helga Fríða var
ógift og barnlaus.
Hálfsystir Helgu Fríðu var
Erla Hauksdóttir, d. 2004. Hálf-
bræður Helgu Fríðu eru Smári
Með þessum orðum langar mig
að kveðja Helgu móðursystur
mína. Sú stund þegar kveðja þarf
ástvin er alltaf erfið en allar þær
fjölmörgu góðu minningar sem ég
á í hjarta mér koma sér vel á
kveðjustundu. Hugurinn reikar
ósjálfrátt til baka og margar góð-
ar minningar streyma fram.
Fyrstu minningarnar eru frá
Ránargötunni, þar var margt
brallað á æskuheimilinu, eftir að
ég flutti norður var alltaf gott að
koma í heimsókn á Ránargötuna
bæði til nöfnu minnar og Helgu
frænku. Á unglingsárunum var
vinsælt að gista hjá Helgu frænku
þar sem heimili hennar var heppi-
lega stutt frá miðbænum, það var
líka lítið mál þó að vinkonur
fylgdu með í gistinguna. Í einni
heimsókninni þegar Helga kíkti
inn í stofu til að athuga hvort við
hefðum ekki skilað okkur heim þá
sá hún spaugilega sjón, þar sváf-
um við vinkonurnar vært sitjandi í
sófanum með fætur uppi á stól og
með úlpurnar sem sængur, þá
hafði legið svo mikið á að kíkja á
menningarlífið í 101 að við
gleymdum að sækja dýnur og
svefnpoka á Öldugötuna eins og
við áttum að gera.
Helga kom líka til okkar norð-
ur, í sveitinni okkar fékk hún að
geyma hestana sína, Helgu-Blesi
var skemmtilega spes týpa en við
áttum mjög gott samband og hann
kenndi mér hversu mikilvægt það
er að tala við dýrin. Helga frænka
var mikil dellukerling, hún fékk
t.d. hestadellu, veiðidellu, kattar-
dellu og margar fleiri og sinnti
þeim vel meðan á þeim stóð.
Samband þeirra systkina
mömmu, Helgu og Reynis, var fal-
legt og gott og vildi ég óska þess
að heilsa þeirra allra hefði verið
betri, en það var afar dýrmæt
stund sem þau systkinin áttu sam-
an á Öldugötunni 2012 en það var
þeirra síðasta stund saman en nú
eru þau sameinuð á ný.
Síðustu ár þegar ég eða við
mæðgur komum í bæinn var fast-
ur punktur að koma við á Fálka-
götunni og kíkja til Helgu, oft fór-
um við líka á kaffihús eða í ísferðir
á meðan heilsa hennar leyfði eða
pöntuðum pizzu heim, það var allt-
af vinsælt. Við heyrðumst oft í
síma og þá var rætt um heima og
geima, Helga var dugleg að fylgj-
ast með því hvað við mæðgur
brölluðum í leik og í starfi.
Daginn áður en Helga kvaddi
sat ég hjá henni á Landspítalan-
um og það var afar dýrmæt stund.
Að lokum vil ég þakka þér,
elsku Helga mín, allar stundirnar
sem við áttum saman, alla þá ást,
tryggð og vináttu sem þú gafst
okkur mæðgum. Ég veit að engl-
arnir okkar taka á móti þér, ég
kveð þig eins og þú kvaddir mig
alltaf og segi: bless, gullið mitt, við
sjáumst síðar.
Þín,
Sigurlaug Dóra (Lulla).
Helga Fríða
Hauksdóttir
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar