Morgunblaðið - 27.06.2020, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 27.06.2020, Blaðsíða 22
SVIÐSLJÓS Guðmundur Magnússon gudmundur@mbl.is Síðdegis á fimmtudaginn und-irritaði umhverfis- og auð-lindaráðherra, GuðmundurIngi Guðbrandsson, friðlýs- ingu Búrfells, Búrfellsgjár og Selgjár ofan Garðabæjar. Var það gert í gönguferð sem Ferðafélag Íslands stóð fyrir í Búrfellsgjá og á Búrfell í tilefni af friðlýsingunni. Búrfellsgjá varð til í miklu eld- gosi fyrir um átta þúsund árum í litlum eldgíg, sem nefnist Búrfell. Í eldgosinu flæddi hraun úr gígnum niður á láglendið og út í sjó. Hraunin í miðbæ Hafnarfjarðar, í Garðabæ og Gálgahraun úti á Álftanesi eiga öll uppruna sinn í Búrfelli og Búr- fellsgjá. Friðlýsing Búrfells og gjánna er liður í stefnu umhverfis- og auðlind- aráðherra um átak á þessu sviði. Var það kynnt í ríkisstjórninni í júlí 2018. Í stjórnarsáttmálanum er fjallað um efnið og kemur þar fram að friðlýsa skuli svæði í verndarflokki ramma- áætlunar og svæði á eldri nátt- úruverndaráætlunum. Enn fremur segir þar að stofna skuli þjóðgarð á miðhálendinu og beita friðlýsingum sem stjórntæki á viðkvæmum svæð- um sem eru undir álagi ferðamanna. Í tengslum við átakið í friðlýs- ingum var skipaður starfshópur sem hefur það hlutverk að vinna að fram- gangi málsins. Fram kemur á vef Umhverfis- stofnunar að um þessar mundir eru sextán friðlýsingar í vinnslu eða kynningu. Er ferlið í kringum þetta byggt á ákvæðum náttúruverndar- laga og reglum sem Umhverfis- stofnun hefur sett. Þau svæði sem vilji er til að friðlýsa og ekki eru á framkvæmdaáætlun náttúruminja- skrár eru kynnt sérstaklega. Frekari friðlýsing Varmárósa Næst á dagskrá er friðlýsing Varmárósa. Voru þau áform kynnt á vef Umhverfisstofnunar á fimmtu- daginn. Samstarf er haft við Mos- fellsbæ um málið. Varmárósar voru fyrst friðlýstir árið 1980. Þau áform sem nú eru kynnt snúa m.a. að því að svæðið verði stækkað og friðlýsingarskil- málar endurskoðaðir með það að markmiði að vernda náttúrulegt ástand votlendis og séstakan gróður sem á svæðinu er að finna, s.s. fitjasef og búsvæði þess. Á vef Umhverfisstofnunar segir að verndargildi svæðisins felist einnig í að fitjarnar séu sérstæðar að gróð- urfari og mikilvægt vistkerfi fyrir fugla. Fitjarnar séu forgangs- vistgerð. „Svæðið er einnig hluti af mikilvægu bú- og fæðusvæði fyrir fugla sem er skilgreint sem al- þjóðlega mikilvægt fyrir margæs og sendling. Með stækkun svæðisins er stuðlað að verndun líffræðilegrar fjöl- breytni þar sem svæðið hefur bæði hátt verndargildi vegna fágætra teg- unda og vistgerða sem þar er að finna og einnig sem hluti af stærra vistkerfi til verndar fjölskrúðugu lífríki á sjó, fjöru og landi. Frekari friðlýsingar Aðrar friðlýsingar sem eru á dagskrá á næstunni samkvæmt upp- lýsingum Umhverfisstofnunar eru þessar: Drangar á Ströndum, Flatey á Breiðafirði, Gerpissvæðið milli Norðfjarðar og Reyðarfjarðar, Hey- skálar, Hrafnabjörg og Unaós, Látrabjarg, Látraströnd og Nátt- faravíkur, Lundey í Kollafirði, Reykjatorfan, Urriðakotshraun, vatnasvið Hólmsár, vatnasvið Jökuls- ár og Hvítár, vatnasvið Tungnaár, votlendi við Fitjaá og stækkun þjóð- garðsins við Snæfellsjökul. Fjöldi staða og svæða friðlýstur Ljósmynd/Golli. Búrfellsgjá Umhverfisráðherra við friðlýsinguna. Hópur fólks gekk um svæðið undir leiðsögn Sveinbjörns Guðmundssonar jarðfræðings. 22 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. JÚNÍ 2020 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/ NiðurstaðaútboðsStrætó vegna ferðaþjón- ustu fatlaðs fólks hefur vakið hörð viðbrögð. Ákveðið var að taka tilboði Hópbíla, sem hljóðaði upp á 4,2 millj- arða króna til fimm ára. Önnur tilboð í verkefnið voru talin ógild. Keppinautar Hópbíla um verkefnið halda því fram að vísvitandi hafi verið sett skil- yrði, sem aðeins Hópbílar gátu uppfyllt. Meðal skilyrða var að til- boðsgjöfum væri skylt að hafa á reiðum höndum 25 sér- útbúnar hópbifreiðar sem upp- fylltu tiltekna gæðastaðla. Inn- kaupaskrifstofa Reykjavíkur- borgar féllst ekki á óskir um frest til að panta bifreiðar vegna þess að framleiðsla lægi niðri út af kórónuveirufaraldr- inum. Á mbl.is í gær er rætt við Hallgrím Lárusson, fram- kvæmdastjóra Snælands Grímssonar, sem hyggst kæra niðurstöðuna til úrskurðar- nefndar útboðsmála. Fyrir- tækið bauð í verkefnið og var tilboðið metið ógilt. Hallgrímur segir eðlilegt að kaupa bíla fyr- ir svona útboð, en óeðlilegt að krefjast þess að þeir séu til- búnir áður en liggur fyrir hvort fyrirtækið fái verkefnið. Kveðst hann ekki sjá að nein önnur ástæða hafi verið fyrir því að tilboð hans hafi verið ógilt en að bílarnir hafi ekki verið tilbúnir á planinu. „Ég fer ekki að panta 25 bíla upp á von og óvon, það gerir það enginn,“ segir Hallgrímur í viðtalinu. Haraldur Teitsson, formað- ur félags hópferðaleyfishafa og framkvæmdastjóri Teits Jón- assonar, gagnrýnir fyrir- komulagið einnig harkalega í frétt mbl.is. Margoft hafa komið upp vandamál í kringum Ferða- þjónustu fatlaðra á höfuð- borgarsvæðinu á undanförnum árum. Fyrir fimm árum var fyrirkomulagi þjónustunnar breytt. Breytingarnar voru svo illa skipulagðar að ekki stóð steinn yfir steini í þjónustunni. Í þokkabót var ekki hlustað á viðvaranir þeirra, sem sáu að stefndi í óefni. Síðan kom í ljós að kostnaðurinn við þjón- ustuna hafði tvöfaldast við breytinguna. Forsagan er þannig að ætla mætti að sérstaklega væri vandað til verka í útboði á þjón- ustunni. Það hefði verið hægur vandi að bjóða þjónustuna út með það miklum fyrirvara að fyrirtækið sem byði best hefði tíma til að kaupa bíla og tæki til að geta veitt hana með sómasamlegum hætti í staðinn fyrir að setja skilyrði sem virð- ast sérsniðin og bjóða upp á grunsemdir um fyrirgreiðslu. Fyrirkomulag og skilyrði útboða þurfa að vera hafin yfir vafa} Ferðaþjónusta fatlaðra Skynsemin ræð-ur ekki alltaf för í umhverf- ismálum og oft virðist sýnd skipta meira máli en reynd. Sigríður Ásthildur And- ersen, þingmaður Sjálfstæð- isflokks og fyrrverandi dóms- málaráðherra, afhjúpar sláandi dæmi um mótsagnir aðgerða til að auka notkun endurnýjanlegrar orku í grein í Morgunblaðinu í gær. Þar kemur fram að nú teljist 10% íslenska ökutækjaflotans ganga fyrir raforku eða metani að hluta til eða öllu leyti. Þar með ætti Ísland að hafa náð markmiði laga um að 5% orku- gjafa í samgöngum skuli vera endurnýjanleg og vera við það að uppfylla reglugerð um að draga úr losun gróðurhúsa- lofttegunda frá samgöngum og vinnuvélum um 6%. Reglur ESB kveða hins veg- ar á um að miða við seljendur orku á bíla. Því er ekki talið með þegar stungið er í sam- band, hvort sem það er heima eða í vinnunni. Þannig að þó að Ísland hafi í raun náð settu marki telst það ekki með. Fyrir vikið þarf Ísland að flytja inn lífeldsneyti til íblöndunar í bensín og dísil- olíu til að uppfylla evrópsku reglurnar. Þetta hefur kostað milljarða króna eins og Sigríð- ur bendir á í greininni. Hún rekur einnig umræðu um að íblöndun pálmaolíu í eldsneyti verði bönnuð vegna þess að nú sé talið að íblöndunin hafi „aukið losun gróðurhúsa- lofttegunda, valdið stórkost- legri loftmengun í Asíu, auk þess að stuðla að eyðingu regnskóga, ógna líffræðilegri fjölbreytni og ýta undir vinnu- þrælkun og illa meðferð á kon- um og börnum“. Þetta er vitaskuld ótækt ástand og óverjandi. Svona mótsagnakennd vinnubrögð verða aðeins til að grafa undan málstaðnum. Vegna reglna telst rafbílaflotinn ekki með og flytja þarf inn íblöndunarefni fyrir milljarða} Öfugsnúið kerfi E inu sinni kynntist ég fyrirtæki þar sem agi var mikill, reglur um snyrtilegan klæðaburð, mætingar og viðveru strangar og áhersla lögð á að starfsmenn virtu verkferla og lykju verkefnum. Rekst- urinn gekk ágætlega, en mér fannst reglurnar allt of stífar fyrir minn smekk, nýkominn úr akademísku frelsi þar sem menn máttu haga sér eins og þeim sýndist. Ég spurði starfs- mann hvort fólki fyndist ekki þrúgandi að vinna við slíkar aðstæður. Svarið kom mér á óvart. „Nei“, sagði hann. „Við sjáum að reglurnar gilda um alla, yfirmenn gera sömu kröfur til sín og annarra. Hér eru engar prímadonnur, engir séra Jónar.“ Þetta reyndist viðhorf flestra starfsmanna. Þeim þótti vænt um fyrirtækið sitt og það naut velgengni. Líklega eru fáar atvinnugreinar sem fólk hefur meiri skömm á en stjórnmál. Flestir Íslendingar eru sammála um að Trump Bandaríkjaforseti sé einhver mesti kjáni sem sest hefur á valdastól hin seinni ár. Bandaríkjamenn eru þó ekki sama sinnis. Trump hélt að Finnland væri hluti Rússlands, hann talar um konur með niðrandi hætti og finnist að það sé „ágætisfólk“ í haturssamtökum. Samt hefur fylgi hans aldrei farið niður fyrir 35% á kjör- tímabilinu. Víkur þá sögunni til Íslands þar sem aðeins 23% þjóð- arinnar bera mikið traust til Alþingis. Ekki þarf að horfa lengi á umræður frá Alþingi til þess að sjá að margir þingmenn mættu taka þingfundi hátíðlegar. Ég er einn þeirra sem telur að fólk eigi að klæða sig sparilega í þingsal og sýna Alþingi þannig virðingu. Verra er hve margar ræður eru illa undirbúnar, ræðumenn tafsa og tuldra, end- urtaka sig og rekur í vörðurnar. Sumir koma aftur og aftur upp til þess að segja það sama – eða ekkert. Aðrir koma í ræðustól til þess að segja aulabrandara. Örfáir mæta helst aldrei. Stöku eru dónalegir og orðljótir. Af kynnum mínum tel ég að alþingismenn séu upp til hópa heiðarlegt fólk, sem mætti oftar vera sjálfu sér samkvæmt. Meginskýr- ingin á vantrú fólks á þingmönnum er örugg- lega sú að þeir eru sjálfum sér verstir. Erfitt er að verjast brosi þegar VG-liðar tala með vandlætingu um málþóf stjórnarandstöðu, þingmenn sem árum saman töluðu mest en sögðu minnst á löggjafarsamkomunni. Í þing- sal á ekki að vera samkeppni í því hver getur hneykslast mest, heldur vettvangur uppbyggilegra umræðna. En engum dettur neitt uppbyggilegt í hug meðan Miðflokks- menn mæra speki hver annars í þingsal eða á öðrum vettvangi. Meginvandi íslenskra stjórnmálamanna er þó hræðsl- an við að ná niðurstöðu og klára mál. Þeir ýta mik- ilvægum málum á undan sér: Markaðsgjald í sjávar- útvegi, skynsamleg stjórnarskrá, jafn kosningaréttur, stöðugur gjaldmiðill. Þingmönnum er ókleift að klára þessi mál vegna þess að þau snerta jafnrétti og allra hag. Ekki sérhagsmuni. Benedikt Jóhannesson Pistill Virðing Höfundur er stærðfræðingur og stofnandi Viðreisnar STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjóri: Davíð Oddsson Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Ritstjóri og framkvæmdastjóri: Haraldur Johannessen Í kjölfar friðlýsingar Varmárósa má búast við friðlýsingu Lund- eyjar í Kollafirði og votlendisins við Fitjaá. Lundey hefur hátt verndargildi vegna stórrar sjó- fuglabyggðar, en á eyjunni verpa hátt í 10.000 lundapör. Sam- kvæmt válista Náttúru- fræðistofnunar er lundi flokkaður sem tegund í bráðri hættu. Auk þess er svæðið mikilvægt bú- og varpsvæði fleiri mikilvægra fuglategunda á válista s.s. ritu, æður og teistu. Þá er í eynni að finna sérstætt gróðurlendi en á tveimur stöðum á svæðinu vaxa blettir með gulstör sem blandast við haugarfa. Eyjan er um 400 m löng og 150 m breidd þar sem hún er breiðust.Votlendið við Fitjá er víðlent, samfellt og lítið raskað og skiptast þar á mýrar og flóar. Svæðið gegnir fjölbreyttu hlutverki í vistkerfum og er með- al annars mikilvægt búsvæði plöntu- og fuglategunda. Lundey og við Fitjaá FRIÐLÝSINGAR Í VÆNDUM

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.