Morgunblaðið - 08.10.2020, Blaðsíða 65

Morgunblaðið - 08.10.2020, Blaðsíða 65
MENNING 65 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. OKTÓBER 2020 SÝND MEÐ ÍSLENSKU TALI SÝND MEÐ ÍSLENSKU TALI AÐRAR MYNDIR Í SÝNINGU: * Harry Potter * Hvolpasveitin (ísl. tal) * The Secret : Dare to dream * The New Mutants * Unhinged * A Hidden Life SÝND MEÐ ÍSLENSKU TALI Frábær ný teiknimynd fyrir alla fjölskylduna. FYRSTA STÓRMYND ÁRSINS Nýjasta Meistaraverk Christopher Nolan ★★★★★ ★★★★★ ★★★★★ The Guardian The Times The Telegraph Nánari upplýsingar um sýningartíma á sambio.is MÖGNUÐ MYND SEM GAGNRÝNENDUR HLAÐA LOFI : ★★★★★ ★★★★★ ★★★★★ Roger Ebert.com San Fransisco Cronicle The Playlist 88% Sænski leikstjórinn Roy And-ersson er einn dáðasti kvik-myndahöfundur Svía á 21.öldinni. Einstakur og tragí- kómískur frásagnarheimur hans birtist áhorfendum fullskapaður í þríleiknum um mannlega tilvist, sem samanstendur af kvikmyndunum Söngvar ofan af annarri hæð (2000), Þú sem lifir (2007) og Dúfa sat á grein og hugleiddi lífið og tilveruna (2014). Nýjasta og sjötta kvikmynd And- erssons, Um óendanleikann, var frumsýnd í fyrra og hóf Bíó Paradís almennar sýningar á henni í vor, rétt áður en fyrsta bylgja kófsins skall á. Sýningar á kvikmyndinni eru nú hafnar á ný í þessu íslenska lögheimili listabíósins og er þetta sennilega í fyrsta sinn sem kvik- mynd eftir Andersson er í almennri sýningu hér á landi. Flest fyrri verka hans hafa þó ratað í takmark- aða sýningu á RIFF og öðrum kvik- myndahátíðum. Um óendanleikann sver sig í ætt við áðurnefndan þríleik sem And- ersson er hvað frægastur fyrir. Kvikmyndin samanstendur af rúm- lega þrjátíu senum og er hverri þeirra miðlað í einu samfelldu og óklipptu myndskeiði. Myndavélin er alltaf óhreyfð og mætti kalla nálgun Anderssons á viðfangsefnið mynd- listarlega, þar sem gaumgæfileg uppröðun og samsetning hluta innan kyrrstæðs myndramma býr til heild- stæða fagurfræði. Þó er þetta unnið af mikilli naumhyggju og sjónar- spilið æpir aldrei á áhorfandann. Myndefnið er einatt af ýkja hvers- daglegum toga og er því gjarnan lýst af alviturri kvenkyns sögu- mannsrödd sem mælir í þátíð: „Ég sá ungan mann sem hafði ekki fund- ið ástina“, „Ég sá móður sem átti í vandræðum með skóbúnað sinn“, „Ég sá mann sem hafði gengið á jarðsprengju og var sorgmæddur“ og svo framvegis. Svipmyndir þess- ar eru oftast nær úr sænskum nú- tíma og lýsa í senn eymd, leiðindum og fáránleika sem fyrirfinnst í mannlegri tilvist. Þó sjáum við einn- ig senur úr sögulegri fortíð, til að mynda af Hitler og SS-sveinum í neðanjarðarbyrginu en einnig sigr- aða þýska hersveit í halarófu á leið í vinnubúðir í Síberíu. Upphafsatriðið prýða kona og maður sem ríghalda hvort í annað og svífa í faðmlagi milli skýjaslæðna og undir hljómar engla- kór sem gefur senunni vigt og dramatískan blæ. Um miðbik mynd- ar bregður svífandi parinu aftur fyr- ir í víðari mynd og í ljós kemur að undir flugi þeirra liggur evrópsk stórborg í rústum. Ofbeldi í aldanna rás og arfleifð þess er þar með ætíð undir í myndinni, jafnvel þegar fylgst er með miðaldra manni sem hefur drepið á bílnum rétt fyrir utan Stokkhólm. Samhengi milli atriða mynd- arinnar er lítið, einna helst þema- tískt, og er ekki um línulega frásögn að ræða. Þó koma nokkrar persónur fyrir í fleiri en einu atriði og eiga þær sameiginlegt að vera allar sænskir karlar í eldri kantinum í einhvers konar tilvistarkreppu. Eftirminnilegust þeirra er prest- urinn sem hefur glatað trúnni. Í martröð sinni ber hann kross á bak- inu upp þröngt múrsteinastræti og er hýddur og niðurlægður af sam- ferðafólki sínu. Síðar sjáum við hann drekka messuvínið af stút á meðan á messu stendur og leita ítrekað á náðir sálfræðings vegna guðsmiss- isins. Vandamál prestsins kallast á við prestinn í Vetrarnótt Ingmars Bergmans en í kaldhæðnum heimi Anderssons leitar presturinn úrkula vonar á náðir sálfræðingsins í stað þess að nota mátt bænarinnar. Frásagnarform myndarinnar lík- ist helst meinfyndnum sketsagrín- þætti sem hefur farið í gegnum grá- myglulega síu skandinavíska listabíósins. Myndin er alfarið tekin upp í kvikmyndaveri Anderssons og því allt sem fyrir augu ber með- höndlað og staðsett á meðvitaðan hátt af höfundi þess. Það er líkt og Andersson eimi hversdagleikann í öreindir sínar og spýti honum aftur út í kvikmyndalegum búningi. Þetta veitir myndinni lítillega óraunveru- legt yfirbragð, sem sést hvað greini- legast í förðuninni (leikarar eru ósjaldan málaðir eins og vofur). Þetta er ekki endilega bersýnilegt í fyrstu, heldur fær maður hægt og bítandi tilfinningu fyrir óraunveru- leikanum þegar líður á myndina. Í einni senu fylgist áhorfandinn til að mynda með lest koma og fara. Kona verður eftir á lestarpallinum og bíð- ur vonsvikin eftir að unnustinn taki á móti sér. Á endanum kemur sá á harðaspretti og biðst afsökunar á töfinni og faðmar og kyssir konuna. Þessi svipmynd varir líklega í tvær mínútur en það var ekki fyrr en í enda atriðsins að gagnrýnandi tók eftir því að skýin í bakgrunni mynd- rammans hreyfðust ekki og væru líklega máluð á baktjald. Það sem í fyrstu virðist einfalt er í raun marg- slungið. Helst mætti finna að því í mynd- inni að nokkrar af léttvægari senum hennar, til að mynda af konunni sem elskar kampavín og stúlkunum sem dansa fyrir utan veitingastað, virð- ast vera uppfyllingarefni. Gagnrýn- andi kom á myndina sem nýgræð- ingur í höfundarverki Anderssons og spillti það alls ekki fyrir. Um óendanleikann er í fullkominni lengd (76 mínútur, en Andersson var 76 ára við útgáfu myndarinnar) og í senn fyndin og sorgleg – og alltaf áhugaverð á að líta. Óhætt er að hvetja fólk til að berja hana augum í bíói – og vera þá sem næst tjaldinu. Hvað gerir maður sem hefur misst trúna? Martröð Ein persóna kvikmyndarinnar Um óendanleika er prestur sem hefur glatað trúnni og í martröð sinni ber hann kross á bakinu upp þröngt múr- steinastræti og er hýddur og niðurlægður af samferðafólki sínu. Kvikmyndin er í senn fyndin og sorgleg og alltaf áhugaverð á að líta, að mati rýnis. Bíó Paradís Um óendanleikann/Om det oändliga bbbbn Leikstjórn og handrit: Roy Andersson. Aðalleikarar: Bengt Bergius, Anja Broms, Marie Burman, Amanda Davies. Framleiðslulönd: Svíþjóð, Þýskaland, Noregur, Frakkland. Framleiðsluár: 2019. Tímalengd: 76 mínútur. GUNNAR RAGNARSSON KVIKMYNDIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.