Morgunblaðið - 23.11.2020, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 23. NÓVEMBER 2020
✝ Jón Vilhjálms-son rafmagns-
verkfræðingur
fæddist í Reykjavík
5. maí 1955. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans 13.
nóvember 2020.
Foreldrar Jóns
voru Vilhjálmur
Jónsson, hrl. og for-
stjóri Olíufélagsins,
f. 9.9. 1919, d. 30.9.
2005, og Katrín Sigríður Egils-
dóttir ritari, f. 1.6. 1923, d. 19.2.
2001. Systur Jóns eru: Málfríður
Ingunn, f. 30.1. 1951, og Sig-
urlaug, f. 20.6. 1953.
Jón kvæntist 22.6. 1991 Jó-
hönnu Rósu Arnardóttur fé-
lagsfræðingi, f. 20.4. 1962. Barn
þeirra er Vilhjálmur Jónsson,
nemi í rafmagnsverkfræði við
HÍ, f. 24.11. 2000. Stjúpbörn Jóns
og börn Rósu eru: 1) Svavar
Brynjúlfsson bóksali, f. 14.10.
1979, börn hans eru Brynjar
Smári, f. 2011, og Sóldís Rún, f.
AFL árið 1987 og rak hana
ásamt Jóni Bergmundssyni og
Júlíusi Karlssyni til ársins 2008
er hún ásamt þremur öðrum
stofum var sameinuð í eitt fyrir-
tæki sem nú er Efla verkfræði-
stofa. Jón var í stjórn Eflu 2008-
2010 og sviðsstjóri orkusviðs
2010-2020. Eftir hann liggur
fjöldi greina og skýrslna um
orkumál hér á landi. Jón tók að
sér ýmis félags- og trúnaðarstörf
og var ritari orkuspárnefndar, í
menntamálanefnd Verkfræð-
ingafélagsins, formaður 1988-
1990, og formaður matsnefndar
FEANI á Íslandi frá 1989. Hann
vann einnig mikið starf fyrir
barna- og unglingaráð knatt-
spyrnudeildar Fylkis og var þar
formaður 2010-2012.
Útför Jóns fer fram frá Ár-
bæjarkirkju í dag, 23. nóvember
2020, klukkan 13. Í ljósi að-
stæðna verða aðeins nánustu að-
standendur viðstaddir jarðarför-
ina en streymt verður frá
athöfninni:
https://youtu.be/JLunPCX_xik/.
Virkan hlekk á streymið má
nálgast á: https://www.mbl.is/
andlat/.
2012. 2) Erna Dís
Brynjúlfsdóttir
heilbrigðisverk-
fræðingur, f. 20.4.
1981, maki Valur
Tómasson sölu-
stjóri, f. 12.9. 1979,
og dóttir þeirra er
Birta Rós, f. 2006.
Jón var stúdent
frá Mennta-
skólanum við
Tjörnina 1975.
Lauk prófi í rafmagnsverkfræði
frá HÍ 1979 og meistaraprófi í
rafmagnsverkfræði (M.S.E.E.-
prófi) frá Georgia Institute of
Technology í Atlanta í Banda-
ríkjunum 1980. Hann starfaði
hjá þessum háskólum á náms-
árunum en hann fékk Fulbright-
styrk og Thor Thors-styrk til að
stunda nám í Bandaríkjunum.
Jón starfaði á Orkustofnun 1980-
1986, lengst sem deildarstjóri
orkubúskapardeildar. Hann var
stundakennari hjá HÍ 1981-1985.
Jón stofnaði Verkfræðistofuna
Elsku tengdafaðir minn er lát-
inn langt fyrir aldur fram en
aldrei bjóst ég við að þurfa að
kveðja hann svona snemma.
Er maður lítur yfir minning-
arnar sem eru margar þá man
ég sérstaklega eftir því þegar
Jón bauð mér fyrst með í árlegu
fjölskyldulaxveiðina. Honum
fannst nú alveg ómögulegt að ég
væri bara með kaststöng og
hefði aldrei veitt á flugustöng
þannig að nokkrum mánuðum
seinna gaf hann mér flugustöng
og hjól í afmælisgjöf. Hann var
þá búinn að þræða allar veiði-
búðirnar í leit að réttu stönginni
fyrir mig.
Næsta sumar var aftur farið í
árlegu veiðiferðina og þá var
hann Jón ekki mikið að renna
fyrir lax heldur hafði hann miklu
meiri áhyggjur af því að fylgjast
með og leiðbeina mér hvernig ég
ætti nú að kasta rétt. Þetta var
ekta Jón fyrir mér, ósérhlífinn
og alltaf tilbúinn að leiðbeina og
kenna.
Okkur Jóni kom mjög vel
saman og við gátum setið lang-
tímum saman og spjallað hvort
sem var um fótbolta eða málefni
líðandi stundar.
Einnig áttum við yndislegar
stundir þegar við sátum saman
og hlustuðum á tónlist og kynnt-
um hvor fyrir öðrum tónlist úr
öllum áttum.
Jón var nefnilega ekki bara
tengdafaðir minn, hann var líka
góður vinur og ég var einstak-
lega heppinn að hann fylgdi með
Ernu Dís konunni minni.
Þrátt fyrir veikindin áttum við
yndislegar stundir seinasta árið
og eyddum miklum tíma saman.
Hvort sem var uppi í sumarbú-
stað, að grilla góðan mat uppi í
Eyktarási eða ferðin okkar til
Siglufjarðar sem var ómetanleg
og skapaði góðar minningar.
Birta Rós var mikil afastelpa
og þau áttu svo fallegt samband.
Það var unun að horfa á það. Jón
var mikil fyrirmynd hjá Ernu
Dís og Vilhjálmi og ákváðu þau
bæði að fylgja sporum hans og
fara í verkfræðinám. Síðustu
dagar hafa verið ólýsanlega erf-
iður tími og tekið mikið á okkur
öll - mikið sem við söknum hans.
Ég mun standa við loforðið
sem ég gaf þér á kveðjustund-
inni elsku tengdafaðir minn og
passa upp á þau og Rósu.
Hvíldu í friði elsku Jón minn.
Þinn
Valur.
Elsku afi minn. Þú náðir að
gera svo margt í lífinu og minn-
ingar okkar eru óteljandi. Þú
passaðir upp á að það væri til
uppáhaldsísinn minn og alltaf
þegar ég fór í heimsókn mátti ég
fá mér einn. Þegar ég gisti hjá
ykkur ömmu lastu alltaf stuttar
sögur fyrir mig áður en ég fór að
sofa. Þú gerðir alltaf bestu kara-
mellusósu í heiminum á áramót-
unum og auðvitað var annar eft-
irréttur með. Þú kenndir mér
líka svo mikið í lífinu. Potturinn
uppi í sumarbústað þar sem við
og fjölskyldan gerðum allt
mögulegt. Það var líka hrikalega
gaman að fara með þér og fjöl-
skyldunni á Siglufjörð í sumar,
við fórum á söfnin og þú sagðir
okkur skemmtilegar sögur og
gerðum margt fleira.
Ég elska þig svo mikið og ég
mun sakna þín gríðarlega mikið.
Vonandi líður þér betur á þess-
um stað sem þú ert á núna.
Afastelpan þín,
Birta Rós.
Höggvið er stórt skarð í okkar
litlu fjölskyldu við fráfall Jóns
bróður. Hann lést aðeins 65 ára
eftir rúmlega eins árs baráttu
við krabbamein. Jón var kröftug-
ur strákur, hjólandi um allar
trissur og spilandi fótbolta. Ung-
ur fór hann í sveit að Hrafna-
björgum í Hvalfirði, til þeirra
heiðurshjóna Láru og Guðmund-
ar og var hjá þeim sumarlangt
fram að fermingu. Honum gekk
vel í skóla, sérstaklega í raun-
greinum. Eftir nám í Háskóla Ís-
lands hélt hann til Bandaríkj-
anna til framhaldsnáms. Þar hóf
hann götuhlaup, sem hann
stundaði áfram eftir heimkom-
una. Það var ekki algengt þá og
vakti hann athygli í Skerjafirði
og Vesturbæ þegar hann kom
hlaupandi.
Við systkinin hófum skíðaiðk-
un saman fljótlega eftir að hann
fluttist heim, þá var farið
snemma á laugardagsmorgnum í
Bláfjöll, Jón kom og sótti mig og
strákana mína og ég útbjó nesti.
Hann varð reyndar fljótlega
miklu betri en ég. Ógleymanleg
er 60 ára afmælisferð Jóns til
Grikklands. Þeir feðgar ásamt
Ernu Dís skiplögðu ferðina,
fundu lítið fallegt hótel, þar sem
við horfðum á Akrópólis úr and-
dyrinu. Skoðuðum allt það mark-
verðasta og nutum okkar.
Jón var þessi rólegi, trausti
maður, sem alltaf var hægt að
treysta á. Hann hugsaði vel um
heilsuna og fannst gaman að
elda góðan mat, góð nautasteik
og sérvalið rauðvín var í miklu
uppáhaldi. Jón var mikill og góð-
ur pabbi og afi og fylgdist af
áhuga með öllu sem börn og
barnabörn tóku sér fyrir hendur.
Nú fetar Vilhjálmur í fótspor
pabba síns, en hann stundar nám
í rafmagnsverkfræði við Háskóla
Íslands.
Elsku Rósa, Vilhjálmur, Svav-
ar, Erna Dís, Valur og barna-
börn, nú þurfum við öll að læra
að lifa án hans, en góð minning
lifir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Valdimar Briem)
Málfríður I. Vilhjálmsdóttir.
Minn kæri vinur og sam-
starfsfélagi til áratuga Jón Vil-
hjálmsson er látinn langt um
aldur fram, 65 ára.
Mín fyrstu kynni af Jóni voru
á námsárunum en hann var ári á
eftir mér í rafmagnsverkfræði í
HÍ. Það varð strax ljóst að Jón
var afburðanámsmaður.
Leiðir okkar og félaga okkar
Jóns Bergmundssonar lágu sam-
an árið 1987 þegar við í sam-
vinnu unnum okkar fyrsta verk-
efni, sem var hússtjórnar- og
upplýsingakerfi fyrir Alþingi.
Fljótlega var Jón fenginn til að
leiða þróun á umsjónar-, af-
greiðslu- og eftirlitskerfi fyrir ol-
íutanka Olíufélagsins Esso í Ör-
firisey og síðar framsækið
kortakerfi fyrir Esso sem sett
var upp um allt land. Þróaði Jón
einnig gagnagrunnskerfi fyrir
rannsókn Hjartaverndar á öldr-
un í samstarfi við bandarísk heil-
brigðisyfirvöld. Að auki leiddi
hann þróun fjölda kerfa og
lausna fyrir raforkumarkaðinn
en þar var Jón einn af mestu
sérfræðingum þjóðarinnar.
Jón var frábær félagi, góður
vinur og traustur í alla staði.
Hvergi kom maður að tómum
kofunum hvort sem málin fjöll-
uðu um tækni og tölvur, orkumál
eða annað sem tengist verkfræð-
inni. Við ræddum oft um tónlist
og önnur hugðarefni. Alls staðar
var Jón á heimavelli og vissi
ótrúlega margt um hljómsveitir
og meðlimi þeirra, tónlistar-
stefnur og hvaðeina sem að tón-
list sneri.
Áhugamálin voru margvísleg
eins og hlaup, knattspyrna og
ýmsar aðrar íþróttir. Frá unga
aldri hafði Jón stundað laxveiði
með föður sínum og bjó hann vel
að þeirri reynslu. Í rúma tvo ára-
tugi fórum við ásamt góðum fé-
lögum til laxveiða. Við Jón vor-
um ávallt saman með stöng og
naut ég þá þekkingar Jóns á
þeim veiðiskap. Það var frábært
að veiða með Jóni, aldrei vesen,
vol eða væl. Tvær ferðir í Sval-
barðsá standa nokkuð upp úr en
ána þekkti Jón eins og lófana á
sér. Það kom glampi í augu Jóns
og sporin urðu létt og hröð þeg-
ar við komum í Þistilfjörðinn.
Hann hafði veitt í þessari á frá
unga aldri og hafði landað mörg-
um stórum laxi þar, þar á meðal
einum 27 punda þegar hann var
12 ára er aðrir höfðu farið inn
vegna slæms veðurs.
Á hugann leita margvíslegar
minningar um góðan félaga og
ýmislegt sem við sýsluðum.
Árshátíðir og skemmtiferðir inn-
anlands, ferðir til útlanda með
allt starfsfólkið og maka. Upp-
bygging á góðu fyrirtæki með
öflugu og góðu fólki var ávallt í
fyrirrúmi.
Það var mikið gæfuspor fyrir
bæði Jón og Rósu þegar þau
ákváðu að rugla saman reytum.
Með Rósu fylgdi fjölskylda og
gekk Jón Svavari og Ernu Dís í
föðurstað. Þegar Vilhjálmur kom
í heiminn hafði það mikil áhrif á
Jón og fylgdi hann syninum eftir
af miklum áhuga og elju ekki síst
þegar Vilhjálmur fór að spila fót-
bolta. Hellti Jón sér í foreldra-
starfið í Fylki og hafði mjög
gaman af.
Frá fyrsta degi voru þau Rósa
óvenju samstiga og heilsteypt
hjón og viljum við Þóra þakka
frábærar stundir með þeim í
gegnum árin. Þær minningar
ylja nú.
Elsku Rósa og fjölskylda, við
Þóra vottum ykkur okkar dýpstu
samúð. Megi góður guð styrkja
ykkur á erfiðum tímum. Minn-
ingin lifir um góðan dreng.
Ég kveð þig með söknuði,
kæri vinur.
Júlíus Karlsson.
Í störfum mínum að orkumál-
um síðustu fjóra áratugina hefur
hugsunin „ég hringi í Jón Vil-
hjálmsson“ gjarnan skotist upp í
hugann þegar sinna þurfti flókn-
um verkefnum. Ávallt var Jón
reiðubúinn að ræða málið, leita
lausna og oft enduðu samtölin á
því að Jón tók verkefnið að sér
og leysti á undraskömmum tíma.
Þetta voru góð samtöl, það var
gott að hugsa upphátt með Jóni.
Ég kynntist Jóni fljótlega eft-
ir að hann hóf störf á Orkustofn-
un árið 1980. Fyrstu misserin
lágu verkefni okkar ekki mikið
saman, en samvinnan hófst fyrir
alvöru þegar mentor okkar
beggja á þessum árum, Jakob
Björnsson orkumálastjóri, skip-
aði okkur í starfshóp 1982 með
Landsvirkjun og RARIK til að
endurskoða aðferðafræði við að
meta hversu mikið rafmagn
mætti selja frá vatnsaflsvirkjun-
um og hvenær þyrfti að bæta við
nýjum virkjunum. Árin áður
höfðu verið þurr og köld, raf-
orkukerfið fullnýtt og þurft að
skammta rafmagn og keyra olíu-
stöðvar með háum kostnaði fyrir
samfélagið.
Verkefnið var gríðarlega viða-
mikið og flókið og kallaði á að-
komu sérfræðinga á mörgum
fagsviðum og mikla gagna-
vinnslu. Styrkleikar Jóns og góð
yfirsýn nutu sín sérstaklega vel
við undirbúning og skipulagn-
ingu verkefnisins sem og við að
deila ábyrgð og umsjón með
verkþáttum. Sjálfur tók hann að
sér marga flóknustu þættina og
er margt af afrakstri þeirrar
vinnu nýtt enn í dag. Stuttu eftir
að þessu verkefni lauk skildi
leiðir okkar á Orkustofnun þegar
Jón stofnaði fyrirtæki með fleir-
um, en það leið ekki langur tími
þar til ég fór að leita til hans
með verkefni, sem hann leysti
sem fyrr hratt og vel af hendi.
Jón sinnti margvíslegri ráð-
gjöf fyrir Orkustofnun, orkufyr-
irtæki, iðnfyrirtæki og síðast en
ekki síst stjórnvöld. Ég tel að
hann hafi haft víðtækari og betri
yfirsýn yfir allan málaflokkinn
en aðrir um langt skeið. Með
störfum sínum ávann Jón sér
mikið traust og hann gegndi
stóru hlutverki við endurskipu-
lagningu orkumála í landinu,
einkum raforkumála, í lok síð-
ustu aldar og byrjun þessarar.
Hann vann fyrir marga starfs-
hópa og nefndir stjórnvalda og
þá reyndi oft mikið á hug-
kvæmni, þekkingu og hæfni hans
til að greina og skýra viðfangs-
efnin og leiða fram ólíkar leiðir
sem hægt væri að fara.
Jón sinnti einnig félagsstarfi
af alúð. Meðal slíkra var seta
hans og formennska í mennta-
málanefnd Verkfræðingafélags-
ins. Hlutverk nefndarinnar var
meðal annars að leggja mat á
menntun þeirra sem sækja um
aðild að félaginu. Jón lagði mikið
upp úr því að fyllsta samræmis
væri gætt og átti stóran þátt í að
setja nákvæmar reglur sem
nefndin fylgdi við afgreiðslu um-
sókna um aðild að félaginu og að
mega nota titilinn verkfræðing-
ur. Það var gott fyrir stjórnar-
menn að vita af því mikilvæga
verkefni í góðum höndum Jóns.
Ég veit að ég á oft eftir að
hugsa „ég hringi í Jón Vilhjálms-
son“, en framvegis verð ég að
ímynda mér hvað Jón hefði lagt
til. Það er sárt að sjá á eftir svo
góðum fagmanni og vini.
Við Kristín vottum Rósu og
fjölskyldunni okkar innilegustu
samúð. Góðar minningar um
góðan og heildsteyptan öðling
lifa.
Jón Ingimarsson.
Kær samstarfsfélagi og vinur
er fallinn frá. Við Jón Vilhjálms-
son kynntumst fyrst þegar
EFLA verkfræðistofa varð til
haustið 2008 við samruna fjög-
urra verkfræðifyrirtækja. Jón
var þá einn eigenda Afls sem var
eitt þeirra fyrirtækja sem runnu
saman.
Nýja verkfræðistofan var vart
orðin til þegar efnahagshrunið
dundi yfir og allar forsendur
breyttust. Við þær aðstæður var
gríðarlegur fengur að Jóni Vil-
hjálmssyni í nýja félaginu. Jón
tók strax sæti í stjórn EFLU ár-
ið 2008, sat þar í þrjú ár og varð
fyrsti ritari stjórnar félagsins.
Traustur, yfirvegaður og ráða-
góður, með afburða þekkingu og
mikla reynslu. Árið 2011 varð
Jón sviðsstjóri orkusviðs EFLU
og veitti því sviði forystu allt
fram á yfirstandandi ár.
Jón var með meistarapróf í
rafmagnsverkfræði og haslaði
sér sérstaklega völl á sviði raf-
orkukerfa og orkumála almennt.
Var hann einn fremsti sérfræð-
ingur landsins á því sviði, naut
trausts meðal viðskiptavina og
var ráðgjafi helstu orkufyrir-
tækja landsins og stjórnsýslunn-
ar. Jón byggði upp nýtt fagsvið
orkumálaráðgjafar á EFLU og
náði þar miklum árangri með
samstarfsfólki sínu. Jón kom víð-
ar við og þróaði meðal annars
umfangsmikil hugbúnaðar- og
gagnagrunnskerfi á starfsferli
sínum. Eftir Jón liggur fjöldi
greina og skýrslna, einkum um
orkumál, og tók hann þátt í fund-
um og hélt fyrirlestra um þau
efni.
Jón var virtur og farsæll leið-
togi innan EFLU, og gaf af
þekkingu sinni og reynslu til
samstarfsfélaga. Hann tranaði
sér ekki fram, en hafði ávallt til
málanna að leggja þegar eftir
því var leitað. Hann var fagmað-
ur fram í fingurgóma, kröfuharð-
ur á sína vinnu og samviskusam-
ur með afbrigðum. Þau verkefni
sem Jón tók að sér voru kláruð.
Og þægilegri og betri samstarfs-
félaga er ekki hægt að hugsa
sér.
Það var ómetanlegt, ekki síst
fyrir samstarfsfólk af yngri kyn-
slóðum, að geta dreypt af visku-
brunni Jóns sem ávallt var að-
gengilegur. Drjúgur hópur
starfsmanna EFLU mun búa að
því um ókomin ár. Jón hafði
mikla ánægju af störfum sínum,
og enginn var ánægðari en hann
þegar samstarfsfólkinu tókst vel
Jón Vilhjálmsson
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og bróðir,
ÓLAFUR KJARTAN EIRÍKSSON,
Hlíðarhvammi 12, Kópavogi,
lést á Hrafnistu í Laugarnesi sunnudaginn
15. nóvember sl.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 26. nóvember kl. 13. Vegna
aðstæðna geta aðeins nánir aðstandendur
og vinir verið viðstaddir. Athöfninni verður
streymt á slóðinni https://promynd.is/olafur
Erik Bo Eiríksson Tove Andersen
Alex Örn Eiríksson
Racel Eiríksson Oddur Garðarsson
Svava Eiríksdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
PÁLMAR VÍGMUNDSSON
verkstjóri,
Hlaðhömrum 2, áður Árholti,
Mosfellsbæ,
lést 15. nóvember sl.
Útförin fer fram frá Lágafellskirkju
föstudaginn 27. nóvember kl. 13:00.
Vegna fjöldatakmarkana verða aðeins
nánustu aðstandendur viðstaddir athöfnina.
Streymt verður frá útförinni á slóðinni:
https://promynd.is/palmar
Ragnheiður Jónasdóttir
Ingi Ragnar Pálmarsson Guðrún Ólafsdóttir
Vígmundur Pálmarsson Anna Hansdóttir
Sigrún Pálmarsdóttir Þröstur Þorgeirsson
og afabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
BERTHA STEFANÍA
SIGTRYGGSDÓTTIR,
Heiðarási 26, Reykjavík,
lést á heimili sínu aðfaranótt 14. nóvember.
Útför fer fram frá Árbæjarkirkju 26. nóvember klukkan 13 að
viðstöddum nánustu aðstandendum.
Streymt verður frá athöfninni á slóð www.streyma.is/utfor
Helena Hákonardóttir Sveinbjörn Sigurðsson
Harri Hákonarson Lísa Birgisdóttir
Tryggvi Hákonarson Sólveig Árnadóttir
og barnabörn