Víðförli - 15.11.1987, Blaðsíða 8

Kyrrðardagar í Skálholti
Um miðjan september var efnt til
kyrrðardaga í Skálholti og var Sigur-
björn biskup Einarsson þar leiðtogi.
Aðsókn var mjög góð og komust
færri en vildu. Dvalist var í Skálholti
frá föstudagskvöldi til sunnudags-
kvölds. Þögn ríkti á staðnum eftir
fyrstu máltíðina, utan dr. Sigurbjörn
annaðist hugleiðingar og menn
komu fjórum sinnum á dag til tíða-
gjörðar í kirkjunni, auk þess var
messa á morgnana. Þögninni var síð-
an aflétt á sunnudagskvöld.
Dr. Sigurbjörn Einarsson leiddi
kyrrðardaganna ásamt dr. Hjalta
Hugasyni.
Ég hef kynnst þessu starfi aðal-
lega af afspurn, tók reyndar þátt í
slíkri samveru í englandi, hjá angli-
könum en þeir hafa haft forgöngu
um þetta starf. Þar er fjöldi staða
sem bjóða upp á kyrrðardaga og eru
sérhannaðir til þess. Bak við þá alla
eru yfirleitt stuðnings- hópur áhuga-
fólks.
— Hver er tilgangurinn með
kyrrðardögum?
Að menn njóti kyrrðar og upp-
byggilegrar þagnar í hvíld, — leiti
þar sambands við Guð og noti til
þess þögnina og vera samstilltir öðr-
um i því.Þögnin er aðeins rofin af
þænagjörð, messum og hugleiðing-
um leiðtoga sem eiga að stuðla að
trúarlegri einbeitingu, þær eiga að
vera hugbót hugvekja.
— Tókust kyrrðardagarnir eins og
þú hafðir vœnst.
Já. Þetta er fyrsta samvera þessar-
ar tegundar hérlendis þar sem þögn-
in hefur verið rækt algjörlega og
þátttakendur voru einhuga að það
tækist. Staðurinn hentar sérlega vel,
þótt húsakynni skólans séu full lítil.
Menn þyrftu að vera einir í herbergi.
En það fór mjög vel um okkur. Sr.
Hanna María sá um allt skipulag af
hálfu Skálholts með stakri prýði.
Arineldur, kertaljós, falleg borð-
stofa og viðeigandi tónlist. Þögnin
var allstaðar virt. Starfsstúlkurnar í
eldhúsinu tóku líka þátt í henni.
— Verður framhald á þessu starfi?
Mér kæmi ekki á óvart að kirkjan
þyrfti að bjóða reglulega upp á slíkar
samverustundir, því að þörfin er
greinileg.
Fólk uppgötvar þarna ákveðna
dýpt í lífinu. Margir vita hvers virði
þeim er að fá að vera hljóður og laus
undan áreiti hávaðans. Þarna fengu
menn að njóta þess í samfélagi með
öðrum í þeim markvissa tilgangi að
láta þögnina opna fyrir farvegina
inni fyrir sem skila heilnæmu að-
streymi inn í sálarlífið.
Mér virtist að fólk hafi ekki viljað
fara á mis við þögnina. Hún skapar
vissa áreynslu en þægilega. Okkur
vantar enn gott íslenskt heiti yfir er-
lenda orðið retreat, sem felur í sér
það sem var gert í Skálholti um þessa
helgi. Kyrrðardagar segja ekki allt.
Með sjálfum mér kalla ég retreat
hvarf, og menn fari í hvarf þegar þeir
draga sig í hlé til þagnar og uppbygg-
ingar.
8 — VÍÐFÖRLI