Víðförli - 15.11.1987, Blaðsíða 14

Frá Æskulýðsstarfinu
Hendið litabókunum
Sigrún Proppé
„Númer eitt er að láta börnin
skapa. Kaupið handa þeim jarðleir,
þekjuliti og almennilega breiða
pensla. Og ef þið eruð með litabæk-
ur í ykkar starfi þá skuluð þið henda
þeim,“ sagði Sigrún Proppé listmeð-
ferðafræðingur á námskeiði í Skál-
holti fyrir starfsmenn og áhugafólk
í kirkjunni um barna og æskulýðs-
starf. Var ekki Iaust við að það kæmi
furðulegur svipur á okkur sum því
að litabækur eru einmitt hluti af því
efni sem Æskulýðsstarf þjóðkirkj-
unnar hefur gefið út undanfarin ár.
Sigrún brýndi okkur mjög til að
virkja sköpunargleði barnanna og
leyfa þeim að tjá sig og fá útrás í lit-
um, föndri og leiklist. Skapandi starf
væri besta leiðin til að miðla trúnni
til barnanna. En fræðsla Sigrúnar
var ekki einungis töluð orð, því hún
kenndi okkur líka og lét okkur gera
ýmis konar föndur. Var þetta einkar
vel til fundið og hér gátu allir þátt-
takendurnir, jafnt börn sem full-
orðnir sameinast í skemmtilegri og
gefandi iðju.
Og þannig á þetta að vera innan-
dyra í kirkjunni. Námskeiðið Innan-
dyra, sem er árlegur viðburður, sóttu
um fimmtíu manns víðs vegar að af
landinu. Sumir þátttakendur höfðu
verið í nokkur ár í sunnudagaskóla-
starfi, aðrir voru rétt að byrja og enn
aðrir komu frá æskulýðsfélögunum
og sumir komu bara með pabba og
mömmu. Þarna áttu lærðir og leikir,
ungir og gamlir saman ánægjulegar
stundir. Á meðan fullorðna fólkið
sat í fræðslustundum voru börnin
með fóstrum sínum í leikherberginu.
Á kvöldin var svo sameinast við
bænagjörð í kirkjunni.
Fyrirlesarar á námskeiðinu auk
Sigrúnar voru þau Heli Savolainen
æskulýðsfulltrúi frá Finnlandi og
Gunnar Hrafn Birgisson sálfræði-
nemi og sumarbúðastjóri á Vest-
mannsvatni. Einnig kynntu starfs-
menn Æskulýðsstarfsins nýútkomið
efni og notkun ýmissa hjálpargagna.
Lesendum til fróðleiks má geta þess
að á skrifstofu Æskulýðsstarfsins í
Suðurgötu 22 Reykjavík er hægt að
fá lánuð ýmis hjálpargögn. Hringið
í síma 91—621500 og við munum
reyna að aðstoða ykkur.
Námskeiðinu Innandyra lauk svo
með guðsþjónustu í Skálholtskirkju.
Var guðsþjónustan miðuð við þarfir
og þroska allra aldurshópa. Reynt
var að hafa sem mest af myndrænu
efni í öllum messuliðum fyrir yngstu
þátttakendurna. Þó var hér í öllu
fylgt liðum hinnar hefðbundnu
guðsþjónustu.
Það besta við svona námskeið er
samfélag þátttakenda. Við komum
víðsvegar að en sameinumst þarna í
Skálholti í trúnni á Jesú Krist. Það er
svo dýrmætt að deila reynslu sinni
með og búa sig þannig undir átökin
á komandi vetri.
Á meðal þátttakenda voru hjón
frá Ólafsfirði, Matthías Sæmunds-
son og Jónína Óskarsdóttir. Við
höfðum samband við Matthías til að
heyra hvernig þeim hefði líkað.
Við vorum hrifin bæði tvö, sagði
Matthías. Við fengum mikið út úr
þessu námskeiði. Við lærðum t.d.
betur að umgangast börn og ungl-
inga.
— Var eitthvað sem kom þér á
óvart?
Ég renndi alveg blint í sjóinn þeg-
ar ég fór á námskeiðið. Það kom mér
á óvart hversu opinskátt var talað
um trúmál þarna. Unga fólkið var
líka mjög opið gagnvart trúnni. Svo
voru samverurnar í kirkjunni alveg
sérstakar.
— Eruð þið hjónin mikið í kirkju-
legu starfi?
Ég byrjaði í fyrra í barnastarfinu
með prestinum, sr. Svavari. Ætli við
verðum ekki bæði eitthvað með í vet-
ur. Reyndar var það fyrri sóknar-
prestur, sr. Hannes Örn Blandon,
sem kom að máli við mig um að
koma til starfa í kirkjunni. Hann
hafði einhvern pata af því að ég læsi
Biblíuna.
— Gerirðu það?
Ég les Biblíuna daglega. Það byrj-
aði þegar ég var á skuttogara. Ég var
búinn að lesa allt, spennusögur,
horfa á vídeó. Þá fékk ég þessa hug-
mynd. Ég keypti mér Biblíu þegar ég
kom í land. Ég byrjaði fremst á
Biblíunni og las með því hugarfari
að fá eitthvað út úr því. Síðan hef ég
haldið áfram að lesa. Fólk tálar um
að kirkjan sé stöðnuð. En ég held að
fólkið eigi þá að ganga til liðs við
kirkjuna og lífga þannig upp á hana.
Magnús Erlingsson.
Jónína og Matthías í Skálholti.
14 — VÍÐFÖRLI