Víðförli - 15.12.1989, Blaðsíða 29

endur störfuðu í Skálholti. Auk þess
komu tveir fylgdarmenn með hverj-
um hópi. Hlutverk prestanna var að
sjá um helgihaldið og persónulega
sálgæslu, en ekki sjálfa fræðsluna.
Þetta gaf góða raun.
Dagskráin sjálf tókst vel. Hóparn-
ir komu kl. 13 í Skálholt og gistu í
sólarhring. Við byrjuðum alltaf með
miklum krafti, söng og leikjum, áð-
ur en farið var í sjálfa verkefnavinn-
una. Krakkarnir skiptu um verk-
efnahóp á 40 mínútna fresti. Þetta
skapaði tilbreytingu. Bæklingnum
var dreift eftir kvöldmat þegar
krakkarnir áttu frítíma fyrir hönd-
um og þar með voru þau komin með
verkefni við að fylla út síðurnar
„mundu mig, ég man þig“. Kvöld-
vakan varð svo nokkurs konar upp-
skeruhátíð þar sem blaða- og leik-
listarhóparnir sýndu hvað þau höfðu
verið að gera og æfa fyrr um daginn.
Hápunktur hvers námskeiðs var svo
ljósgangan og fararblessunin í kirkj-
unni við brottför. Það verður hverju
barni eftirminnileg athöfn.
Breytingar
Það hafa komið fram hugmyndir
um að hópar yrðu í tvo sólarhringa í
Skálholti þá. Námskeiðin í haust
skiluðu þeim árangri að fermingar-
börnin eru væntanlega jákvæðari í
garð kirkjunnar en áður. Ekki er víst
að það jákvæða traust aukist til
muna þó að gist væri í tvær nætur í
Skálholti. Hins vegar er það athyglis-
verð hugmynd að börnin gisti í fleiri
nætur. En þá erum við auðvitað far-
in að tala um ný markmið með nám-
skeiðunum í Skálholti. Námskeiðin í
haust voru nokkurs konar tilbreyting
í fermingarfræðslu safnaðanna og
stóðu fyrir utan fræðslu prestanna.
Hins vegar hafa ýmsar nágranna-
þjóðir okkar flutt hluta af ferming-
arfræðslunni yfir í svokallaðar ferm-
ingarbúðir. Ekki veit ég þó hvort
þetta er raunhæf hugmynd hjá okk-
ur í dag. Helst sýnist mér að slikar
fermingarbúðir henti fremur dreif-
býli en þéttbýli.
Mat
Niðurstaða mín er sú að þessi
fermingarnámskeið hafi tekist vel í
alla staði. Þau hafa skilað góðum
árangri. Börnin hafa upplifað trú og
kirkju á dýpri og skemmtilegri hátt
Frá helgistund í Skálholtskirkju á fermingarbarnanámskeiði
en áður. Boðskapurinn, Guð er ná-
lægur („Eigi stjörnum ofar“), hefur
náð til þeirra. Þá hefur okkur tekist
að eyða þeirri þjóðsögu að starf á
fermingarþarnanámskeiðum sé ein-
hver þrælavinna. Ánægt starfsfólk
vitnar um það.
Magnús Erlingsson.
r ___
O, Drottinn, sagði
badmintonspaðinn
Nú orðið
tilheyrir sunnudagurinn mér, Drottinn.
Ég vannþá keppni fyrir þig,
án þess að vilja það.
En enn hafa mennirnir þörf á
að endurnærast frammi fyrir þér.
Gef þú kall þitt,
kirkjuklukkurnar,
yfirgnœfi af og til
hið fábrotna spaðanna hviss.
VÍÐFÖRLI — 29