Víðförli - 15.09.1993, Blaðsíða 7
Kristjcm Valur Ingólfsson:
Pistlar um helgisiði
í tengslum við Skálholtshátíð var
haldið málþing í Skálholti undir yfir-
skriftinni: „Samræður um helgisiði".
Málþingið var vel sótt, (yfir 30 þátt-
takendur) og er vonandi einungis hið
fyrsta í röð margra. Það stóð frá
föstudagskveldi til kl. 14.30 á laugar-
dag.
Meginviðfangsefni þingsins voru
tvö: Annars vegar spurningin um
tengsl kirkjusiðar og kirkjukenningar:
„Hvernig speglar kirkjusiðurinn
kirkjukenninguna?“, og hins vegar
spurningin um útgáfuform helgisiða-
bóka: „A að vera sérstök bók með
ritningarlestrum fyrir hvem helgan
dag?“ — „Á að skipta helgisiðabók-
inni í messubók og bók fyrir aðrar
athafnir?"
Málþingið hófst með ávarpi bisk-
ups, herra Olafs Skúlasonar en síðan
flutti formaður helgisiðanefndar, dr.
Einar Sigurbjömsson, prófessor,
inngangserindi. Sr. Axel Árnason
punktaði hjá sér gang umræðnanna
og er fyrirhugað að vinna upp úr þeim
punktum greinargerð sem gagnast
mun frekara starfi helgisiðanefndar.
Að loknu inngangserindi hófust al-
mennar umræður og var þeim fram-
haldið næsta dag. Umræðan var mjög
Kfleg og var komið inn á fjölmarga
þætti í þeirri vinnu sem fyrir liggur við
endurskoðun handbókarinnar frá
1981.
Umræðan staðfesti álit helgisiða-
nefndar að leggja nú um sinn fyrst og
fremst vinnu í endurskoðun annarra
athafna en messunnar sjálfrar, en
breið samstaða er um form hennar.
Nefndin er að vinna að endurskoðun
skírnarformsins og gerði formaður
nefndarinnar grein fyrir guðfræðileg-
um forsendum þeirrar endurskoðun-
ar, sem og þróun þeirri sem orðið
hefur í skírnarferlinu til þessa.
Fyrri daginn snérist umræðan um
skírnaratferlið, um skímarguðsþjón-
ustur, skemmri skírn og tengsl skím-
ar og um leið skímarþega við söfnuð-
inn.
Annan daginn var þallað m.a. um
textaraðimar, orðalag messujátning-
arinnar og notkun hennar, hjóna-
vígsluformið og frekar um skírnina.
Þá er rætt um sálmasönginn í mess-
unni og tvöföldun messuliða, þegar
t.d. er bæði sunginn inngöngusálmur
úr sálmabók og biblíulegur inngöngu-
sálmur eða vfxlsöngur, eða bæði lesin
þakkarbæn og sunginn sálmur eftir
kvöldmáltíðina. Bent var á að saman
þurfi að fara endurskoðun handbókar
og sálmabókar. Og reyndar þurfi að
gæta að samræmingu við endurskoð-
un bibkuþýðingarinnar.
Þá var getið þeirrar nauðsynjar að
hverfa frá einhliða karlkyns málfari í
kirkjunni, og ganga mun lengra en
gert var að hluta með handbókinni
1981.
Vakin var athygli á þeirri breytingu
sem orðin er síðan handbókin 1981
kom út, bæði hvað varðar almenna
þátttöku safnaðarins í messunni og
kvöldmáltíðinni. Þátttaka safnaðarins
í öðrum athöfnum er ekki eins mikil.
Því þarf að breyta.
Lengra verður ekki rakið að sinni.
7