Morgunblaðið - 21.01.2021, Síða 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. JANÚAR 2021
✝ Katrín SigríðurKáradóttir
fæddist þann 30.
júní 1941 í Reykja-
vík. Hún andaðist
þann 20. desember
2020. Foreldrar
hennar voru Kári
Ísleifur Ingvarsson,
f. 8.3. 1915, og Mar-
grét Stefánsdóttir,
f. 13.8. 1912. Systk-
ini Katrínar: Stefán
Arnar, f. 30.6. 1944, kvæntur
Stefaníu Björk Karlsdóttur, f.
21.8. 1940, og Anna, f. 19.10.
1950, gift Karsten Iversen 11.7.
1948.
Katrín ólst upp hjá foreldrum
sínum fyrst í Miðstræti og síðan í
Heiðargerði. Þann 4. júlí 1959
giftist Katrín Ölveri Skúlasyni, f.
3. ágúst 1940, syni hjónanna
Skúla Sigurðssonar, f. 11.1.
1898, og Svanlaugar Ein-
arsdóttur, f. 25.12. 1908.
Katrín og Ölver eignuðust 3
börn. Þau eru:
1) Kári Magnús, f. 1959,
kvæntur Margréti Karlsdóttur, f.
3) Erla Dagbjört, f. 1972, gift
Guðmundi Pálssyni, f. 1980.
Börn: a) Katrín Ösp Eyberg Rún-
arsdóttir, unnusti Ólafur Ólafs-
son. Barn þeirra er Írena Eyberg
Ólafsdóttir. b) Ynja Mörk Þórs-
dóttir. c) Askja Ísabel Þórsdóttir.
d) Sölvi Páll Guðmundsson.
Katrín og Ölver hófu búskap í
Kópavogi en árið 1975 lá leið
þeirra til Grindavíkur þar sem
þau ólu upp börn sín og bjuggu
þar til ævintýramennskan flutti
þau árið 2014 til Hirtshals í Dan-
mörku, en áður áttu þau sumar-
hús þar í landi. Katrín og Ölver
unnu náttúru Íslands og áttu þau
sumarhús við Markaskarð í
Hvolhreppi þar sem þau vörðu
öllum sínum frítíma í að rækta
tré og grænmeti. Þau ferðuðust
mikið um landið á hestum og í
húsbílnum sínum. Á meðan Öl-
ver stundaði nám við Stýri-
mannaskólann prjónaði Katrín
eina lopapeysu á dag og seldi til
að hafa ofan í þau og á. Seinna
hóf Katrín störf hjá Hópsnes
H/F sem fiskvinnslukona þangað
til hún hætti í vinnu vegna
hjartasjúkdóms. Katrín prjónaði,
saumaði og gerði hluti í keramik
og postulín.
Útför Katrínar fer fram frá
Grindavíkurkirkju þann 21. jan-
úar kl. 14. Jarðsett verður í
Grindavíkurkirkjugarði.
1962. Börn: a) Birg-
itta Hrund Kára-
dóttir, gift Scott
Ramsay. Börn
þeirra eru i) Sverrir
Týr Sigurðsson ii)
Calvin Kári Ramsay
iii) Rebecca Ann
Ramsay og iv)
Freyja Mekkín
Ramsay. b) Elka
Mist Káradóttir,
unnusti Kjartan
Sölvi Auðunsson. Börn þeirra
eru: a) Ísold Kara Kjart-
ansdóttir, b) Auðunn Darri
Kjartansson.
2) Svandís Þóra, f. 1962, gift
Konráði Árnassyni, f. 1960.
Börn: a) Ingvar Ölver Sigurðs-
son. b) Davíð Örn Sigurðsson,
sambýliskona Regína Valsdóttir.
Börn þeirra eru: i) Emilía Dís
Davíðsdóttir ii) Þórunn Arna
Davíðsdóttir. iii) Birkir Valur
Davíðsson c) Lilja Rós Sigurð-
ardóttir. Barn hennar er: Sæ-
mundur Kristinn Rúnarsson. d)
Árni Jón Konráðsson. e) Sigríður
Erla Konráðsdóttir.
Mamma, þú varst kletturinn
minn ég finn það svo vel núna
þegar þú ert ekki hér lengur.
Ég á svo margar góðar minn-
ingar að ylja mér við og svo
margt handverk sem þú hefur
gefið mér og stelpunum mínum.
Allar ferðirnar sem við höfum
farið í saman á Íslandi keyrandi
og ríðandi. Við brölluðum mikið
saman því oft vorum við bara
tvær, pabbi á sjó og systkini
mín löngu flutt að heiman. Ég
byrjaði að vinna mína fyrstu
vinnu með þér að salta síld ekki
mikið eldri en 7 ára og lapp-
irnar á mér voru það eina sem
stóð upp úr tunnunni stundum.
Við unnum líka saman við að
skera af netum, þetta voru
skemmtilegir tímar. Ég man
þegar þú varst að vinna í Hóp-
snesi, ég var ekki gömul og ég
vildi ekki vera ein heima, þú
varst fljót að redda því, tókst
appelsínugula sjónvarpið undir
höndina og mig með í vinnuna.
Þar gat ég setið og horft á Hús-
ið á sléttunni, þú gerðir allt til
að láta mér líða vel, held ég hafi
verið orðin 16 ára þegar ég
hætti að sofa við hliðina á þér
þegar pabbi var ekki heima. Ef
hann var of lengi heima að mínu
mati, var ég gjörn á að spyrja
hann, hvort hann væri nú ekki
að fara á sjó aftur svo ég gæti
fengið rúmið hans. Dætur mín-
ar duttu í lukkupottinn með þig
sem ömmu því betri ömmu var
einfaldlega ekki hægt að óska
sér, þú varst sem önnur
mamma fyrir hana Katrínu
mína. Þú lést hana lesa og læra
því ég var allt of mikið í vinnu,
hún var heppin með þig elsku
mamma mín, þið voruð miklar
vinkonur Köturnar. Ynja og
Askja voru með annan fótinn
hjá þér og pabba þú gerðir allt
fyrir þær. Sölvi kominn inn í líf
ykkar fyrir 12 árum, í honum
eignuðust þið extra afa- og
ömmustrák. Þið fluttuð til Dan-
merkur 2014, ég hélt þið væruð
gengin af göflunum að flytja út
á þessum aldri. Það var gott að
fá ykkur og geta verið meira
saman og það vorum við sann-
arlega, eyddum mörgum tímum
saman i „dejlige Danmark“
stelpurnar gátu gengið til ykkar
eftir skóla og fengið heimatilbú-
inn mat sem þær elskuðu. Ferð-
irnar, Tenerife með skutlunum í
Grindavík og til Kanarí kortér í
Covid, fólk hélt að við værum
ruglaðar, en okkur datt ekki í
hug að hætta við. Við áttum
yndislegan tíma þarna saman
bara ég og þú. Ég mun geyma
þessa ferð í hjarta mínu að ei-
lífu. Nú erum við í okkar síð-
ustu ferð saman, ég var búin að
ákveða að koma til Íslands og
heimsækja litlu Írenu okkar,
sem var þér svo kær, það leið
ekki sá dagur að þú talaðir ekki
um hana og segðist sakna henn-
ar svo. Þig langaði svo með mér
og Mumma heim til hennar en
ég sagði að það væri ekki hægt
þú værir of veik til að koma
með en þú fékkst þinn vilja
mamma, þú ert með mér á leið-
inni heim til pabba. Í haust
varðstu veik og hrædd og þér
leið svo illa. Það var erfitt að
horfa á þig kveljast og geta
ekkert gert fyrir þig. Þann 20.
desember losnaðirðu frá
hræðslu og hófst ferðalagið til
pabba sem ég veit að beið þín
og tók á móti þér opnum örm-
um. Mamma, nú ertu ekki
hrædd lengur og ég veit að þú
getur dregið djúpt andann, þú
ert frjáls.
Með þökk í hjarta segi ég
takk fyrir mig.
Bless í bili elsku mamma
mín.
Þín
Erla.
Þá er komið að því að kveðja
þig, elsku amma mín. Það er
erfitt að komast ekki til Íslands
til að fylgja þér síðasta spölinn,
en ég er þakklát fyrir að hafa
kvatt þig hérna úti.
Síðasti spölurinn var erfiður
og tók á okkur öll að sjá þig í
óþægindum og ólíka sjálfri þér
en ég á nóg af góðum minn-
ingum til að minnast þín eins og
þú varst.
Svo hlý og mjúk amma.
Bæði á Mánagötunni og
Skipastígnum og svo hérna úti í
Danmörku, það var alltaf gott
að koma í heimsókn og fá
ömmuknús.
Ég veit að þú saknaðir afa
Ölla alveg afskaplega mikið og
það huggar mig meira en orð fá
lýst að hugsa til ykkar saman
aftur.
Hvíldu í friði elsku amma
Kata mín.
Við Sæmi munum sakna þín.
Ég kveð þig með heitu hjarta.
Minn hugur klökkur er.
Ég veit að leið þín liggur
svo langt í burtu frá mér.
Mér ljómar ljós í hjarta,
sem lýsir harmaský,
þá lífsins kyndla kveikti
þín kynning björt og hlý.
Og þegar vorið vermir
og vekur blómin sín.
Í hjartans helgilundum
þá hlær mér minning þín.
(Jón Þórðarson)
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók.)
Hver minning dýrmæt perla að liðn-
um lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sig.)
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir)
Lilja Rós og Sæmundur
Kristinn.
Ég vil hér minnast systur
minnar, Katrínar Sigríðar
Káradóttur, er andaðist 20. des-
ember 2020 á Sjúkrahúsinu í
Hjørring í Danmörku. Foreldr-
ar hennar voru Kári Ísleifur
Ingvarsson, f. 8.3. 1915, d. 25.8.
2009 og Margrét Stefánsdóttir,
f. 13.8. 1912, d. 26.4. 1993.
Katrín Sigríður eða Sigga
eins og við fjölskyldan nefndum
hana fæddist í Reykjavík 30.6.
1940 og ólst þar upp, fyrst á
Vífilsgötu í Norðurmýri en síð-
an í Miðstræti 8A.
Ég fæddist á þriggja ára af-
mælisdegi Siggu og var hún
sannfærð um að hún hefði feng-
ið mig í afmælisgjöf enda pass-
aði hún mig af bestu getu. Við
gengum í Miðbæjarskólann á
meðan við bjuggum í Miðstræti.
Seinna byggðu foreldrar okkar
einbýlishús í Heiðargerði 44 og
þá fluttist skólagangan í Laug-
arnesskólann. Á þessum tíma
var langur vegur í skólann og
þurftum við stundum að ganga
langa leið í skólann á veturna. Í
Heiðargerðinu leið okkur vel og
eignuðumst við þar marga góða
vini.
Á sumrin fórum við Sigga í
sveit í Markaskarði í Hvol-
hreppi en þar hafði pabbi alist
upp frá 12 ára aldri hjá Guð-
rúnu systur sinni og manni
hennar Þorsteini Runólfssyni.
Það var notalegt að hafa stóru
systur með sér í sveitinni og á
sunnudögum fórum við gjarnan
í langa útreiðartúra en jafn-
framt var mjög gott berjaland í
næsta nágrenni.
Þann 4. júlí 1959 giftust
Sigga og Ölver Skúlason, f. 3.8.
1940, sonur hjónanna Skúla Sig-
urðssonar og Svanlaugar Ein-
arsdóttur. Ölver og Sigga eign-
uðust 3 börn, þau eru: Kári
Magnús, Svandís Þóra, og Erla
Dagbjört. Ungu hjónin eignuð-
ust íbúð í Holtagerði í Kópa-
vogi, en árið 1975 lá leið þeirra
til Grindavíkur þar sem þau
keyptu stórt einbýlishús á
Mánagötunni. Ölver stundaði
sjómennsku frá Grindavík mest-
allan sinn starfstíma. Í Grinda-
vík héldu Sigga og Ölver hesta
og jafnframt byggðu þau sér lít-
inn sumarbústað í Markaskarði.
Það var oft kátt á hjalla í
Grindavík og minnist ég veg-
legra veisluhalda um jólin.
Ölver greindist með krabba-
mein 2008 sem hann barðist við
af miklu hugrekki. Árið 2014
fluttu þau hjónin til Hirtshals í
Danmörku, nálægt þeim stað
þar sem dætur þeirra bjuggu,
en áður áttu þau sumarhús á
þeim slóðum. Ölver andaðist 15.
júní 2018. Nú tóku við erfiðir
tímar en með góðum stuðningi
barna sinna tókst Siggu að
finna hentugt húsnæði.
Sigga hafði staðið sterk við
hlið Ölvers í veikindunum en nú
fór heilsu hennar að hraka og
barðist hún við erfiðan lungna-
sjúkdóm. Sigga hafði rétt ný-
lega fengið skjól á hjúkrunar-
heimili þegar heilsan gaf sig.
Sigga lést í faðmi fjölskyldunn-
ar á Sjúkrahúsinu í Hjørring
sunnudaginn 20. desember
2020.
Kæra systir, við söknum þín
en við vitum að það var tekið
vel á móti þér.
Guð blessi minningu þína.
Stefán, Stefanía og Sveinn.
Sigga systir hefur fengið
hvíldina. Hún var eins og önnur
mamma þegar við vorum að
alast upp í Smáíbúðahverfinu,
alltaf að passa að ég nyti alls
þess besta. Sjálf var hún skap-
andi, hugmyndarík, ráðagóð,
elskuleg og kát. Krakkarnir í
götunni leituðu til hennar til að
leysa ágreining, hún var snögg
svo enginn missti andlitið. Hún
var í sveit hjá föðursystur
pabba, Guðrúnu, og Þorsteini
manni hennar, sem við kölluð-
um ömmu og afa, og naut góðs
atlætis. Í sveitinni saumaði hún
krosssaum í kartöflupoka (í stað
striga), munstrið og tveir hirtir,
ullargarnið sem hún notaði, var
til að stoppa í sokka og ekki til í
mörgum litum svo myndin var
sérstök. Mamma hélt mikið upp
á hana og lét innramma mynd-
ina og hékk hún alltaf í stof-
unni. Í kringum Siggu var mik-
ið líf og fjör, hún tjúttaði á
stofugólfinu þegar mamma fór í
búðina og ég var í glugganum
til að kalla, yfir tónana frá Elv-
is, mamma er að koma. Hún
systir mín gat margt, að setja í
rúllur, permanent, klippa hár,
túpera og greiða samkvæmt
tískunni. Eftir skólavist í verk-
náminu, þar sem allt lék í hönd-
um hennar, vann hún á Land-
spítalanum sem gangastúlka og
afgreiddi í Bókabúð Björns
Kristjánssonar á Vesturgötu.
Allt í einu eignaðist ég fallegar
litríkar bækur og Doris Day- og
Roy Rogers-dúkkulísumöppur.
Svo hitti Sigga ástina sína
hann Ölver og þau giftust,
byggðu og eignuðust börn. Hún
var heimavinnandi en alltaf að
vinna tímabundið. Hún vann í
Blómaskálanum hjá Þórði á Sæ-
bóli og Helgu konu hans. Seldi
þeim eldspýtustokka með
álímdum jólamyndum úr göml-
um jólakortum sem hún föndr-
aði með eldri börnunum, hjálp-
aði til við blómaskreytingar og
afgreiðslu. Af og til komu Kan-
ar að versla og hún gat verið
kurteis á ensku enda besta vin-
kona hennar Kata Hákonar, gift
Don þotuflugmanni.
Þau Ölver áttu í þeim ævar-
andi vini. Einnig saumaði hún
leikfimisbúninga sem seldir
voru í Sport á Laugavegi. Hún
sótti óteljandi námskeið hjá Al-
þýðuflokknum fyrir húsmæður.
Svo sem taumálun, lampagerð
með tilheyrandi skermafram-
leiðslu og keramiknámskeið,
einnig bjó hún til margt úr end-
urnýtanlegum efniviði til heim-
ilisnota eða gjafa. Sigga prjón-
aði á okkur og sína fjölskyldu,
lopapeysur, uppháa sokka og
óteljandi önnur plögg. Hún
hjálpaði mér að klára skyldu-
stykki í handavinnu og vissi að
árangur fengist helst með hrósi.
Ölver og Sigga voru bæði kát
og skemmtileg og hlógu mikið.
Þau bjuggu tímabundið í
Svínakoti á Árskógssandi þar
sem hann vann á sínum vörubíl
við hafnargerð. Sigga var að
beita fyrir hádegi og ég eftir
hádegi annars passaði ég Kára
og Dísu þar eitt sumar. Þau
höfðu gaman af því að dansa og
fóru á skemmtanir og ég var
barnapía. Bæði voru þau góðlát-
lega stríðin og glæsileg og flott
í tauinu. Barngóð voru þau og
gestrisin og nutum við Karsten
og börnin okkar þess oft og allt-
af var jafn gaman.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Elsku systir, mágkona og
móðursystir, þín verður sárt
saknað, hafðu þökk fyrir allt.
Anna systir og fjölskylda.
Katrín Sigríður
Káradóttir
Þegar ég frétti
andlát Elísabetar,
eða ömmu Betu,
voru fyrstu við-
brögð undrun og þá sorg og
söknuður, jafnvel þótt amma
Beta eins og við gjarnan köll-
uðum hana hafi verið orðin 93
ára er það svo skrítið að maður
er aldrei tilbúinn svona fregn-
um.
Amma Beta hafði verið til-
tölulega hraust og haldið heimili
fyrir sig allt fram á haustið
Elísabet
Meyvantsdóttir
✝ Elísabet Mey-vantsdóttir
fæddist 24. maí
1927. Hún lést 29.
desember 2020.
Útför Elísabetar
fór fram 12. janúar
2021.
2020, þar sem hún
eldaði fyrir sjálfa
sig og bakaði pöns-
ur og annað góð-
gæti.
Eftir að hún
hætti að vinna
dundaði hún sér
m.a. við handa-
vinnu og oft kom
hún færandi hendi
með eitthvert góð-
gæti sem hún hafði
bakað handa vinum sínum. Auk
veitinga færði hún okkur handa-
vinnu er hún hafði unnið.
Upphaf kynna okkar má
rekja til ársins 1982 er sonur
minn, þá á fyrsta ári, skreið upp
stigann til hennar þar sem hún
var að skúra og á sínu máli kall-
aði til hennar „amma bau“. Við
höfðum verið að vinna í sama
húsi, þótt við hefðum lítið
þekkst fyrir þennan tíma, en
amma Beta, sem aldrei hafði
eignast börn, var ein sú barn-
elskasta kona sem ég hef kynnst
og nú þegar litli maðurinn kom
skríðandi tók hún hann upp og
gaf honum brauð. Eftir þetta
gekk hún æ undir nafninu amma
Beta, nokkuð sem ég nota hér í
skrifum mínum.
Mér og börnum mínum er
efst í huga þakklæti, þakklæti
fyrir þau ár sem við áttum sam-
an, og að hafa átt þau kynni.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Hittumst þótt síðar verði.
Gleði meðal engla,
sorg meðal manna.
Guðrún Ásta
Halldórsdóttir,
Elísabet Bjarnadóttir,
Bjarni Ársæll Halldórsson,
Rúnar G. Halldórsson.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og stuðning vegna andláts og
útfarar ástkærrar dóttur, eiginkonu, móður,
tengdamóður, systur og mágkonu,
RAGNHEIÐAR ÞÓRU KOLBEINS
aðstoðarleikskólastjóra.
Rósa Þorláksdóttir
Guðmundur Pálsson
Rósa Guðbjörg Guðmundsdóttir
Hrafnhildur Eva Guðmundsdóttir
Þorvaldur Hilmar Kolbeins, Margrét Vilhjálmsdóttir
Auður Pálsdóttir
Guðbjörg Pálsdóttir
og fjölskyldur
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát okkar
elskulegu eiginkonu, dóttur, móður,
tengdamóður og ömmu,
SIGRÚNAR BJARGAR EINARSDÓTTUR
kjólameistara,
Fannafold 184, Reykjavík.
Kristinn Jónsson
Einar S. Björnsson Jóhanna Ragnarsdóttir
Gígja Sæbjörg Kristinsdóttir Jóhann Sveinsson
Hanna Bára Kristinsdóttir Brynjar Valsteinsson
Einar Ingi Kristinsson Desiree Arteaga
og ömmubörn