Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 01.05.1955, Blaðsíða 23

ÞingtiSindS 16. þings B.S. R. B.
Þingið var sett í samkomusal Melaskólans í
Reykjavík, föstudaginn 12. nóv. 1954, kl. 16,15.
Gerði það formaður bandalagsins, Olafur Björns-
son prófessor.
í upphafi máls bauð hann fulltrúa og gesti vel-
komna og áður en gengið yrði til dagskrár,
kvaðst hann vilja minnast þriggja látinna félaga,
er sæti höfðu átt á fyrri þingum bandalagsins og
væru öllum harmdauði. Nöfn hinna látnu eru:
Guðmundur Pálsson kennari, Reykjavík, Hálf-
dán Helgason prófastur, Mosfelli, og Þorsteinn
Þorsteinsson gjaldkeri, Akureyri. Fundarmenn
risu úr sætum til virðingar hinum látnu félags-
mönnum.
Þessu næst fluttu ávörp tveir gestir, er voru
viðstaddir þmgsetningu, sem fulltrúar stéttar-
samtaka sinna. Voru það Adolf Björnsson, for-
maður Sambands ísl. bankamanna, og Jón Sig-
urðsson, framkvæmdastjóri Alþýðusambands Is-
lands. Töluðu þeir um samtöðu stéttasamtakanna
og fluttu B.S.R.B. kveðjur og árnaðaróskir. For-
maður B.S.R.B. þakkaði.
Af hálfu kjörbréfanefndar talaði Magnús Egg-
ertsson. Lýsti hann því að borizt hefðu kjörbréf
frá 23 félögum, sem kosið hefðu 104 aðalfulltrúa
og 96 til vara. Tvö ný félög sóttu um inngöngu
í bandalagið: Starfsmannafélag Akraneskaup-
staðar og Starfsmannafélag Veðurstofunnar.
Lagði stjórnin til að hinu fyrrgreinda yrði veitt
innganga, en lagði til að umsókn hins síðar-
nefnda yrði vísað til skipulagsnefndar þingsins.
Var þingheimur þessu samþykkur. — Að tillögu
starfskjaranefndar seinna á þinginu, var Starfs-
mannafélagi Veðurstofunnar synjað um inn-
göngu, þar eð ekki var talinn grundvöllur fyrir
inntöku þess í bandalagið. Er orsökin sú, að
starfsfólk Veðurstofunnar hefur verið í Starfs-
mannafélagi ríkisstofnana og er þar margt félags-
bundið enn, þrátt fyrr stofnun hins nýja félags.
Forsetar þingsins voru kjörnir í einu hljóði:
1. forseti Helgi Hallgrímsson, 2. forseti Björn L.
Jónsson og 3. fprseti Maríus Helgason. Til ritara-
starfa voru kosnir þessir menn: Guðjón Gunn-
arsson, Ársæll Sigurðsson, Karl Halldórsson og
Aðalsteinn Norberg.
Formaðurinn flutti starfsskýrslu bandalags-
stjórnar og ræddi um viðhorfin í baráttumálum
samtakanna. Gjaldkerinn, Þorvaldur Arnason,
gerði grein fyrir reikningum bandalagsins. Lögð
var fram fjölrituð skýrsla frá stjórninni um
helztu málefni, og fer hún hér á eftir í heild:
SkýrsEa bandalagsstjórnar.
Löggjöf um réttindi og skyldur ríkisstarfsmanna.
Á síðasta þingi B.S.RjB. var frá því skýrt, að
undirbúningi undir löggjöf um réttindi og
skyldur opinberra starfsmanna væri þá langt
komið og viðræður hafnar milli fulltrúa ríkis-
stjórnarinnar og stjórnar bandalagsins um frv.
að væntanlegri löggjöf um það efni. Viðræðum
þessum var haldið áfram veturinn 1952—53 eftir
að þingi foandalagsins lauk, en eigi reyndist þá
unnt að fá frv. flutt á Alþingi.
I nóvembermánuði árið 1953 lagði fjármálaráð-
herra svo frumvarpið fyrir Alþingi, og varð það
að lögum á því þingi með nokkrum minniháttar
breytingum, sem á því voru gerðar að ósk banda-
lagsstj órnarinnar.
Þær breytingar voru helztar gerðar frá hinu
upphaflega frv. Gunnars Thoroddsen borgar-
stjóra, er falinn hafði verið undirbúningur lög-
gjafarinnar, að felld var niður heimild fjármála-
ráðuneytinu til handa til þess að veita mönnum
ársleyfi frá störfum á 10 ára fresti, og ennfremur
heimild til þess að veita ríkisstarfsmönnum lán
til heimilastofnunar.
Á hinn bóginn var á það fallizt, að koma til
móts við kröfur bandalagsins um samræmingu
reglna um veikindafrí, þótt samkomulag yrði um
það, að slíkt yrði ákveðið með reglugerð en
ekki tekið upp í lögin.
Á s.l. vori voru að undangengnum samninga-
umræðum milli fulltrúa ríkisstjórnarinnar og
bandalagsstjórnarinnar settar reglugerðir um
veikindafrí opinberra starfsmanna, svo sem um
hafði verið samið í sambandi við löggjöfina um
réttindi og skyldur, og ennfremur um orlof ríkis-
starfsmanna, en um það atriði hafði staðið þóf
mikið frá vorinu 1953, er kröfur voru bornar
fram um lengingu orlofs er verkalýðsfélögin
höfðu samið um í des. 1952.
Lausn sú er fékkst á þessum málum með setn-
ingu reglugerðanna mátti eftir atvikum teljast
viðunandi.
ÁSGARÐUR 21