BSRB-tíðindi : fréttabréf - 15.05.1995, Síða 20

U I;

stöð fyrir Keisarann, skemmtistað skáhallt á
móti við Laugaveginn, og kemur þá til kasta
umsjónarmannanna að láta það hlutverk stað-
arins ekki fara úr böndunum. Við spurðum
Það voru fáir á ferli um sjöleytið þegar
opnað var, en það verk annast starfsfólk
skyndibitasölunnar á staðnum og þarf fyrir
bragðið að taka daginn snemma. Harpa Lou-
ise Guðjónsdóttir var við afgreiðslu þegar
okkur bar að og hefur unnið þama í nokkrar
vikur. Vinnutíminn frá hálfsjö til hálfellefu á
morgnana, en hún er líka í afleysingum í
Nóatúnsbúðinni hinum megin við götuna.
Harpa segist kunna ágætlega við vinnustað-
inn: Enginn hasar, og viðskiptavinimir flestir
fólk sem er að bíða eftir strætó.
Hulda Waage er búin að vinna í bakaríinu
á fjórða ár og vill meina að það séu fleiri en
farþegar sem kaupi af sér brauð og bakkelsi.
„Viðskiptavinimir em alls konar fólk úr öll-
um stéttum,” segir hún; „ekki bara strætófar-
þegar sem kippa með sér brauði meðan þeir
bíða.” Stundum verða viðskiptin líka enda-
slepp þar sem fyrir kemur að kúnninn verður
að hlaupa frá ókláruðum viðskiptum vegna
þess að vagninn hans er að renna í hlað.
Hlemmurinn er semsé ekki aðeins biðstöð
heldur einnig vinnustaður. ,Þama er til staðar
það sem vænta má á svona stað,” segir Hörð-
ur Gíslason hjá SVR, en hann hefur aðsetur í
stjórnstöð fyrirtækisins í Borgartúni 35 og
hefur lengi haft umsjón með rekstri Hlemms
og starfseminni þar. Auk bakarísins og
skyndbitastaðarins er sjoppa sem SVR rekur
og þar starfa fimm manns í fjómm stöðugild-
um við að selja farmiða, veita upplýsingar
um ferðir vagnanna og selja ýmsa smávöm.
„Það er vitaskuld ekki fmmhlutverk SVR að
reka sjoppu, en þetta styður hvert annað,”
segir Hörður: ,Það getur komið sér vel fyrir
fólk að geta keypt kaffipakka eða annað smá-
legt um leið og það fær sér strætókort.”
Myndasmiður er á Hlemmi og getur kom-
ið sér vel ef vantar passamynd áður en haldið
er yfir götuna á Lögreglustöðina. Þá var
þarna blómabúð til skamms tíma og smá-
gjafaverslun, en homið þar sem þessar búðir
voru stendur nú autt. Við spurðum Hörð
hvort auða homið væri til marks um að lítil á-
sókn væri í verslunarplássið, en hann var ekki
á því. Rekstur blómabúðarinnar hefði að vísu
ekki gengið upp, en Skyggna Myndverk
hefði tekið rýmið á leigu og væri nú í óða
önn að koma sér fyrir. Þar yrði ekki aðeins
boðið upp á hefðbundna myndatöku eins og í
dag heldur einnig hraðmyndakaSsa. „,Þama
verður nútímalegt þjónusturými að erlendri
fyrirmynd með síma, faxtæki og ljósritunar-
þjónustu svo að eitthvað sé nefnt, og einnig
mun Landsbankinn setja upp hraðbanka.”
Hreinsunardeild borgarverkfræðings sér
um almenningssalemin á Hlemmi, en starfs-
mennirnir, Dagsbrúnarmenn hjá borginni,
hafa einnig umsjón með staðnum. Þeir eru
þrír á föstum vöktum - tvær morgunvaktir,
tvær kvöldvaktir og síðan frí í tvo daga - og
svo bætist einn við kl. átta á kvöldin og vinn-
ur fram að lokun kl. 23:30 alla daga. Einn
þeirra, Jón Viðar Viðarsson, segir að starfið
sé stundum strembið, og að erfitt geti verið
að halda staðnum hreinum ef útigangsmenn
vilji fara að gera sig of heimakomna, enda sé
allur gangur á því hversu vel þeir þrífi sig.
Hann segir að innan um séu alls konar menn
með sjúkdóma. „Til dæmis var einn sem
slæddist hingað inn um daginn með lifrar-
bólgu, eins bráðsmitandi og hún er, enda
settu lögreglumennimir sem við kölluðum til
upp hanska áður en þeir fjarlægðu hann. Við
tölum náttúrlega um það okkar í milli að að
þetta sé ekki nógu gott, en það er kannski
erfitt við því að gera.”
Á morgnana hefur ákveðinn hópur til-
hneigingu til að gera Hlemm að bið-

20