Duld - 01.12.1954, Side 37

ÖRLAGAVALDURINN
35
fór aftan að þeim siðum, sem ríktu
meðal þess fólks, er nú vildi ving-
ast við hann. En hróður hans sem
læknis var ótvíræður. Hann lækn-
aði ekki aðeins þá, sem voru tauga-
veiklaðir og ímyndunarveikir,
heldur og hina, sem voru alvar-
lega krankir. öðru hvoru sýndi
hann líka hæfileika sinn til að lesa
duldar hugsanir manna, og hann
tók jafnvel stundum að sér að
segja ifyrir um óorðna hluti.
Það leið ekki á löngu, unz sú
virðing, sem hann naut undir
verndarvæng kardínálans, breytt-
ist á hreinustu aðdáun og lotningu
vegna hinnar víðtæku kunnáttu
hans. Enginn fjandmaður hrófl-
aði við ró hans og öryggi, þar til
Prince de Guémenée, maðurinn,
sem með sinni glæpsamlegu óhófs-
eyðslu hafði gert Cagliostro kardí-
nálanum ómissandi, kom skríð-
andi eins og lymskulegur högg-
ormur inn í aldingarðinn Eden.
Monsieur de Guémenée var
harðneskjulegur veraldarmaður.
Hann var verulega vantrúaður á
„hvað verður“, og hann lét ekki
segja sér „hvað er“. og hann tók
ekkert fyrir góða og gilda vöru
fyrr en hann var búinn að sann-
prófa það með símmi eigin skiln-
ingarvitum.
Allur þessi uppskafningsháttur
og allt þetta skottulækningafargan
hleypti á hann illu blóði. Það, að
frændi hans, sem hann átti allt
sitt undir, skyldi falla fyrir óvönd-
uðum skottulækni, — en Mon-
sieur de Guómenée leit þannig á
Cagliostro — vakti hjá honum
miskunnarlausa gremju, sem átti
raunar rót sína að rekja til þess,
að hann var hræddur um sjálfan
sig.
Hann kom því alveg fyrirvara-
laust til Cháteau de Saverne í
þeim tilgangi að opna augu kardí-
nálans, og sparka bragðarefnum
út. Og þar sem hann hafði fleiri
vopn í fórum sinum en heilbrigða
skynsemi og magnaða gremju, þá
efaðist hann ekki rnn, að áform
hans mundi heppnast.
Hann kom til hallarinnar að
áliðnum degi í septembermánuði,
þegar farið var að rökkva. En
þar sem honum var boðið til
kvöldverðar jafnskjótt og hann
væri búinn að hafa fataskipti, þá
varð hann að sitja á sér, þrátt fyr-
ir guðlausa óþolinmæði, þangað
. til tækifæri byðist.
Hann þurfti ekki að láta segja
sér hver væri Cagliostro í þeim
allstóra hóp manna, sem snæddi
við borð kardinálans. Hið valds-
mannlega látbragð og segulmagn-
aði persónuleiki gerði Cagliostro