Morgunblaðið - 01.05.2021, Side 43

MINNINGAR 43
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. MAÍ 2021
Mín kæra Kalla,
sem var tengda-
móðir mín í ríflega
þrjátíu ár, er látin
en ég er ákaflega
þakklát fyrir að hafa getað knús-
að hana og kvatt síðustu dagana
hennar hér meðal okkar.
Kalla var skemmtilegur og lit-
ríkur karakter og oft á tíðum
ansi uppátektasöm og er ljúft að
geta yljað sér við minningarnar.
Þegar ég kom í fjölskyldu Köllu
var hún bóndi ásamt Sigbirni
eiginmanni sínum og börnum í
Miðfirðinum í Vestur-Húna-
vatnssýslu. Mér fannst spenn-
andi að fara í sveitina þar sem
verkefnið var að Hjörtur átti að
sitja yfir ánum og þar með komst
ég í sauðburð í fyrsta skipti,
Reykjavíkurbarnið, sem var mik-
il og skemmtileg upplifun. Kalla
las líka gríðarlega mikið og var
alltaf með bók við höndina lengst
af og tók ég það upp eftir henni
og naut til hins ýtrasta.
Þegar þau fjölskyldan fluttu
til Reykjavíkur urðu samgöngur
skiljanlega meiri og nánari og
fórum við til að mynda tvær sam-
an í skemmtilegar utanlandsfarir
í sólina og nutum mjög og kynnt-
umst líka betur, að ógleymdri
frábærustu fjölskylduferð sem til
er þegar við fórum til Ameríku
og verður aldrei leikin eftir.
Ég gæti skrifað helling um
fyrrverandi tengdamóður mína
en læt þessar fáu minningar
duga með þakklæti í huga fyrir
samfylgdina fyrir mig og mína
Ketilríður (Kalla)
Benediktsdóttir
✝
Ketilríður
(Kalla) Bene-
diktsdóttir fæddist
18. mars 1947. Hún
lést 1. apríl 2021.
Útför Köllu fór
fram 16. apríl 2021.
gegnum lífið.
Að því sögðu vill
Helga minnast
ömmu sinnar með
þakklæti fyrir að
hafa haldið henni í
fimleikum sem og
hversu gaman henni
fannst að fara með
ömmu sinni og Sólu
til Króatíu og minn-
ist þess einnig að
alltaf var til ís hjá
ömmu þegar hún kom í heim-
sókn.
Guð blessi þig og útgöngu
þína elsku Kalla.
Þínar
Andrea og Helga.
Í dag kveðjum við eina af mín-
um uppáhaldsfrænkum með
miklum söknuði og hlýju í hjarta.
Þær eru margar góðar minn-
ingarnar um Köllu frænku og
eru þær bestu frá tímunum þeg-
ar hún bjó á Efra-Núpi. Kalla
var yngst systkinanna á Núpi og
fékk það hlutverk að halda áfram
búrekstri á jörðinni eftir að
amma og afi fluttu til Reykjavík-
ur. Jörðin var stór og mikill
rekstur á henni lengi framan af.
Kirkja er á Efra-Núpi og sum-
arið 1972 skírðu Kalla og
mamma saman okkur Bensa í
Núpskirkju. Vorum við Bensi
skírð í höfðið á foreldrum þeirra
systra, Benedikt og Ingibjörgu.
Ég sótti mikið í að fara í sveitina
til Köllu og á þaðan margar góð-
ar og skemmtilegar minningar
en misgóðar að mati Köllu sem
átti eftir að rifja upp á seinni ár-
um sér til skemmtunar en mér
og Bensa til ama, blessuð sé
minning hænsnanna.
Stundirnar á Núpi voru marg-
ar og ein af þeim er þegar Kalla
fór í kaupfélagið á Hvamms-
tanga. Fengum við Bensi að fara
með og var rúsínan í pylsuend-
anum að fá að kaupa dót á
áfangastað. Kalla keyrði hratt
skrykkjótan og holóttan veginn á
Mözdunni svo við urðum bílveik í
aftursætinu. Hún sat ávallt bein í
baki í sætinu og lokaði glugg-
unum til að koma í veg fyrir að
rykið af veginum kæmi inn í bíl-
inn. Kalla talaði, hló og keðju-
reykti Winston alla ferðina, sem í
þá daga þótti eðlilegt. Í þessum
ferðum urðum við Bensi Íslands-
meistarar í að halda niður í okk-
ur andanum.
Kalla átti hest sem hét Rúbín.
Eitt sinn þegar við Bensi frændi
vildum fara á hestbak og illa
gekk hjá okkur að finna hestana
á hálsinum fyrir ofan bæinn gekk
Kalla með okkur að þá nýju fjár-
húsunum. Kalla leit upp á háls-
inn fyrir ofan fjárhúsin og kallaði
skýrum og háum rómi: „Rúúú-
bííín.“ Eftir fyrsta kallið stóð ég
hissa í framan og gáttuð á fram-
ferði frænku enda enga hesta að
sjá. Hún kallar aftur „Rúbín“.
Við lítum á Köllu, sem stendur
brosandi, og bíðum. Eftir stutta
stund kemur sótrauður gæðing-
ur, fasmikill og faxprúður, hlaup-
andi niður hálsinn með allt
Núpsstóðið á eftir sér. Kalla
brosti og sagði: „Jæja, hér eru
hrossin.“ Við Bensi fönguðum
gráa barnahestinn Kóp sem
Kalla átti eftir að lána mér til
Reykjavikur og leggja grunninn
að hestamennsku minni.
Kalla var með stórt hjarta og
átti eftir að láta okkur mömmu
hafa marga gæðingana frá Efra-
Núpi sem flestir voru undan
merinni hennar, Hæru frá Ei-
ríksstöðum, sem okkur þótti
mikið vænt um.
Aðdráttarafl Köllu var ávallt
mikið. Hún var glæsileg kona
með ljóst sítt hár og hláturmild
og minnti mig oft á íslensku fjall-
konuna. Kalla var mjög klár,
rökföst og hnyttin. Stríðnislegur
og smitandi hláturinn var þó
ávallt skammt undan en hún var
með eindæmum fyndin þegar
hún byrjaði.
Mamma og Kalla voru alla tíð
mjög nánar systur. Þær töluðu
saman daglega og stundum í
margar klukkustundir. Kalla var
litla systir mömmu og jarðsungin
í dag á afmælisdegi hennar.
Innilegustu samúðarkveðjur
til Sólrúnar, Ingunnar, Bensa,
Hjartar, Sigbjörns, fjölskyldu og
vina.
Ingibjörg Guðmundsdóttir.
Tuttugasta og
þriðja mars síðast-
liðinn lést frændi
minn og móðurbróð-
ir, Benedikt Vilhjálmsson. Hann
var nýorðinn áttatíu og sex ára,
langt leiddur af krabbameini, en
minnið var óskert. Gilti einu
hvort rætt var um gamlar minn-
ingar eða það sem gerst hafði
Benedikt
Vilhjálmsson
✝
Benedikt Vil-
hjálmsson
fæddist 15. febrúar
1935. Hann lést 23.
mars 2021.
Útför Benedikts
fór fram 31. mars
2021.
deginum áður.
Bensi ólst upp á
Brandaskarði í
Höfðahreppi hjá
foreldrum sínum,
Vilhjálmi Bene-
diktssyni og Jensínu
Hallgrímsdóttur.
Milli mín og Bensa
voru tólf ár, svo við
vorum leikfélagar
þegar ég var barn.
Bensi var glaðvær
og var gaman að vera í návist
hans. Við spiluðum oft saman, en
hann elskaði að svindla og þegar
ég gerði athugasemdir við þetta,
neitaði hann því staðfastlega og
sagðist hætta að spila ef ég héldi
þessum ásökunum áfram.
Bensi var mjög hrifinn af því
þegar ég sagði honum að ég ætl-
aði til náms í Danmörku, og sagði
hann mér að ef þau gætu aðstoð-
að eitthvað, þá yrði ég að láta þau
vita. En til þess kom þó aldrei, því
ég fékk fljótlega vinnu með nám-
inu úti.
Bensi valdi sjómennsku að
ævistarfi. Hann kvæntist eftirlif-
andi konu sinni Sigurborgu, en
hún var líka úr sveitinni. Þau
eignuðust tvær dætur, Báru og
Jenný Björk.
Sem fulltíða maður bjó ég á
heimili þeirra hér í Reykjavík en
þau afsögðu með öllu að ég fengi
að borga leigu. Ég mun alltaf
minnast frænda míns með mikl-
um hlýhug. Ég held að ef allir
væru jafn sannir í sér og hann
var, þá væri auðveldara að lifa líf-
inu. Borgu og honum vil ég þakka
margra ára vináttu sem aldrei
bar skugga á. Við Olga sendum
henni og dætrum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Kæri frændi, þín kveðjustund er liðin.
Kaldur snjórinn hvíta litar jörð.
Nú mætt þú hefur inn í milda friðinn,
en minningarnar hjá oss standa vörð.
Í þinni nánd var notalegt að vera
og njóta þess hve glaðværð þín var
sönn.
Þú alltaf hafðir eitthvað gott að gera
sem gladdi og létti lífsins mæðu og
önn.
Dómhörku og æsing aldrei fann ég,
oft þó ræddum heimsins viðkvæm mál.
Hógværð þín og virðing voru dagleg
og viðverandi afl í þinni sál.
Þegar vegferð lýkur, leyf mér biðja.
Leyf mér drottinn þitt í ríki inn.
Þar trúi ég í hópi sælla sifja
við saman munum gleðjast, Bensi
minn.
Vilhjálmur H. Gíslason.
Í dag, hinn 1.
maí, á fæðingar-
degi vinkonu minn-
ar Paulu Sejr
Sörensen, vil ég minnast henn-
ar. Hún kom frá Danmörku til
Íslands árið 1957 með unnusta
sínum Ármanni Kristinssyni.
Eiginmaður minn og Ármann
Paula Sejr
Sörensen
✝
Paula Sejr
Sörensen fædd-
ist 1. maí 1932. Hún
lést 7. desember
2020.
Útför Paulu fór
fram 16. desember
2020.
voru samstarfs-
menn, en þannig
kynntumst við
Paula árið 1960 og
urðum góðar vin-
konur. Fyrstu árin
áttu þau heima við
Sólvallagötu í
Reykjavík þar sem
fjölskylda Ármanns
bjó. Á heimili
þeirra mátti sjá fal-
legan smekk Paulu
og umhyggju yfir gestum sínum
og þar var tíkin þeirra Skotta,
vel upp alin, prúð og falleg.
Vegna hundabanns í Reykjavík
á þessum árum urðu þau að
flytja í annað bæjarfélag. Þau
fluttu í Garðabæ og þar fékk
Paula útrás fyrir garðræktar-
áhuga sinn og Skotta fékk frels-
ið. Gestrisni þeirra var mikil og
Paula fór létt með að hafa mat-
arveislur; lagaði matinn sjálf,
bragðgóðan og smekklega fram
borinn, sannkallaðar krásir.
Margar voru ánægjustundirnar
sem við áttum á fallegu og nota-
legu menningarheimili þeirra.
Eitt af áhugaefnum Paulu var
listmálun og þau voru fleiri, t.d.
sund og útivera. Umhyggja
Paulu fyrir mönnum og mál-
leysingjum var einstök, en sú er
þetta ritar getur borið um að
fljót var hún að rétta fram
hjálparhönd ef hún vissi af erf-
iðleikum hjá öðrum. Paula
fæddist hinn 1. maí 1932 og ólst
upp hjá foreldrum sínum á Jót-
landi í Danmörku ásamt systk-
inum sínum; Leo, Elsu og
Hönnu en Paula var þeirra elst.
Hún lauk stúdentsprófi í Árós-
um. Þar stundaði hún nám við
verslunarháskóla og einnig í
Kaupmannahöfn. Í Manchester
á Englandi var hún um tíma í
vinnu og námi, einnig í Barce-
lona. Eftir að Paula fluttist til
Íslands vann hún hjá Heild-
verslun Magnúsar Víglundsson-
ar en lengst af hjá Vélasölunni
undir stjórn Gunnars Friðriks-
sonar. Paula talaði og skrifaði
íslensku afar vel og naut þess
að lesa bækur íslenskra rithöf-
unda. Vegna heilsubrests bjó
Paula á Droplaugarstöðum í
Reykjavík síðustu misserin, en
hún lést þar hinn 7. desember
2020. Nú kveð ég vinkonu mína
Paulu Sejr Sörensen með þökk
fyrir heila og góða vináttu í ára-
tugi. Með henni er gengin fjöl-
hæf og vönduð sæmdarkona.
Guðfinna Guðmundsdóttir.
Stapahrauni 5, Hafnarfirði
Sími: 565 9775
www.uth.is - uth@uth.is
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Kristín
699 0512
Alúðarþakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug og réttu okkur
hjálparhönd við andlát og útför ástkærs
eiginmanns, föður og tengdaföður,
HAFÞÓRS JÓNSSONAR,
Brekkulæk 4.
Lilja Hjördís Halldórsdóttir
Tómas Bolli Hafþórsson Edward Duncan Subben
og aðrir ástvinir
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur vináttu, samúð og hlýhug við fráfall
elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
REYNIS ÁSBERG NÍELSSONAR
rafvirkjameistara.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Brákarhlíðar
fyrir einstaka umönnun.
Kristján Ásberg Reynisson Jakobine Á. Reynisson
Þórdís Mjöll Reynisdóttir Gísli J. Jósepsson
Kristín G. Björk Reynisdóttir Kristóbert Ó. Heiðarsson
Sturla Gunnar Eðvarðsson
Þorleifur J. Ásberg Reyniss. Guðbjörg Hjaltadóttir
Karl L. Ásberg Reynisson Aina R. Ásberg
afabörn og langafabörn
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
EDDA THORARENSEN
INGÓLFSDÓTTIR,
Norðurbrú 4,
lést á heimili sínu laugardaginn 17. apríl.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heimahjúkrunar og HERU.
Útför fór fram frá Fossvogskapellu að viðstöddum nánustu
ættingjum og vinum.
Guðmundur Bjarnason
Ingólfur Bjarni Guðmundss. Agnieszka Wolanczyk-Guðm.
ömmu- og langömmubörn
Maðurinn minn og faðir okkar,
BALDUR INGVI JÓHANNSSON,
lést á Landspítalanum sunnudaginn
11. apríl. Útförin fór fram í kyrrþey að ósk
hins látna. Hjartans þakkir fyrir auðsýnda
samúð og hlýju. Sérstakar þakkir til
starfsfólks á deild 11E fyrir einstaklega góða umönnun.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Rannveig Jónsdóttir
Magnús Dige Baldursson
Una Erlín Baldursdóttir
Kjartan Dige Baldursson
Jón Hrafn Baldursson
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
ástkærs föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
HILMARS HENRY GÍSLASONAR,
Víðlundi 21, Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Hlíð.
Guðveig Jóna Hilmarsdóttir Stefán Örn Ástvaldsson
Þorvaldur Kr. Hilmarsson Alda Ómarsdóttir
Ólafur Gísli Hilmarsson Eva Sif Heimisdóttir
Kristín Hilmarsdóttir Jóhannes Gunnar Bjarnason
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar
og bróðir,
RAGNAR ALEXANDER ÞÓRSSON,
leiðsögumaður frá Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju
mánudaginn 3. maí klukkan 14.
Daiga Jirjena
Guðmundur Andri Ragnarss. Helga María Ragnarsdóttir
Júlía Sif Liljudóttir
Nína Þórsdóttir