Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2014, Side 103

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2014, Side 103
Verðug verkalaun Sjómenn við vinnu sína. Eigandi myndar: Ljósmyndasafns Austurlands. (Úr safns Einars Vilhjálmssonar.) hafði brátt í för með sér mjög mikið verðfall á íslenskum afurðum og útflutningsvörum, olli víðtæku atvinnuleysi í landinu og í kjölfarið varð fátækt enn útbreiddari meðal alls almennings. A verstu kreppuárunum 1928-1933 snarlækkuðu daglaun verkamanna um land allt, því fólk mátti þá þakka fyrir að fá yfirleitt einhverja vinnu og menn voru í engri aðstöðu til að beita sér fyrir mannsæmandi vinnulaunum. Daglaunamenn sátu þannig árum saman fastir í fátæktargildru; menn urðu jafnvel að taka upp einhvers konar sveitabúskap í smáum stíl inni í þorpum og kaupstöðum til að draga fram lífið á þeim efnahagslegu þrengingarárum: mjólkurkýr, jarmandi sauðfé, gaggandi hænsn og gæsir voru þá víða að húsabaki í kaupstöðum landsins og efnaminni bæjarbúar höfðu þó þannig altént nokkurn veginn til hnífs og skeiðar. Eftir 1935 tók athafnalíf í landinu hins vegar heldur að glæðast á ný, spurn eftir vinnuafli jókst á þéttbýlisstöðum og var einkum um að ræða vinnslu fiskafurða. Á Seyðisfirði glæddist á þessum árum nokkuð saltfiskútflutningur til Spánar, Portúgals og Ítalíu og karlar jafnt og konur áttu að sumarlagi nokkuð vísa vinnu við beitningu, saltfískverkun, við frágang og pökkun á fiski til útflutnings; sú vinna entist nokkuð fram eftir hausti en minna var um vinnu um vetrarmánuðina. Allt var það sem bauðst fremur erfíð og kalsasöm vinna við fískverkun, hafnarvinna og byggingarvinna, vinnutíminn langur og kaupgjaldið ofurlágt - og þá sérstaklega tímakaup verkakvenna sem aðallega unnu við fiskverkun, því konur fengu helmingi lægri laun heldur en karlar, jafnvel þótt þær ynnu sömu eða mjög svipaða erfíðisvinnu og þeir. Verkakonur á Seyðisfírði vildu ekki una þessu óréttlæti til langframa, kvörtuðu við stjóm verkamannafélagsins Fram og báðu um atbeina félagsins til að ná fram leiðréttingu á launakjörum kvenna. Fram sinnti hins vegar lítt eða ekkert þessum umkvörtunum 101
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Múlaþing: byggðasögurit Austurlands
https://timarit.is/publication/1153

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.