Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1972, Page 59

Strandapósturinn - 01.06.1972, Page 59
ellefu tonn. Þetta var þó annar stærsti báturinn frá Hnífsdal á þessum árum. Flestir voru þeir sjö til átta tonn. Nú eiga Hnífsdælingar stóra og góða fiskibáta. Ennfremur góða fiskihöfn og fiskvinnslustöð þar við. Stendur þetta innanvert við þorpið og því verður allt svo hreint og vinalegt í þorpinu sjálfu. Raunar fannst mér alltaf hreint og fallegt í Hnífsdal á þeim árum, sem ég var þar sjómaður. Þó verður að segja eins og er, að misjöfn var nú snyrtimennskan og hreinlætið. Eitt áttu þó Hnífsdælingar á þeim árum ómælt og sameiginlegt, en það var drengskapur, vinsemd og hjálpsemi öllum okkur, sem þar vorum aðkomnir, og þeim óviðkomandi um annað en vinnu hjá þeim á vertíð, annaðhvort á sjó eða landi. Þannig eru Hnífs- dælingar enn þann dag í dag, og þannig eru ísfirðingar einnig. A Hnífsdal og Isafjörð mun ég því ætíð líta sem mína eigin heima- byggð. Þeir staðir eru hluti af lífsuppeldi mínu og mótuðu það ekki minna en heimabyggðin. Þar er að verki fyrst og fremst gott og hjartahlýtt fólk. Umgerðin hefur miklu minna að segja, þó að hún hafi einhver áhrif. Seinnipart dags fórum við inn á Homvík og gerðum að afla. Strekkings vindur var úti fyrir og nokkur alda, en það var að birta í lofti og allt útlit fyrir gott veður með kvöldinu. Þegar við höfðum lokið aðgerð, fórum við í land og höfðurn tal af Horn- bændum. Fengum við hjá þeim bjargfuglsegg og létum þá fá salt, sem þá vanhagaði um. Um kvöldið fórum við svo út og héld- um norður af Hornbjargi. Var þá komið gott veður, og undir mið- nætti gerði hið fegursta veður, sem hélzt alla þessa nótt. Himinninn var heiður og hvergi ský á lofti. Sól seig að haffleti og var sem hún settist á hafið eða rönd af henni hyrfi í það á tímabili. Sjór var spegilsléttur svo langt sem augað eygði. Birtuskil vom svo til engin. Sá, sem ekki hefur komið í nálægð við fuglabjarg um varp og útungunartíma, getur vart gert sér í hugarlund þann óhemju fjölda af fugli og allt það líf, og allt það starf, sem þar fer fram. Þó sjá þeir, sem í nálægð eru, aðeins takmarkaðan tíma, ekki nema hluta af þessu lífi og starfi. Þeir, sem fara á bjarg sem kallað er, kynnast þessu nokkuð vel. Það iðar allt af lífi og önn, sem í stórborg væri. Margradda garg, vængjaþytur og bergmál blandast saman og 57
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.