Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1990, Side 92

Strandapósturinn - 01.06.1990, Side 92
á reyndi t.d. í ófærð eða í tæpri götu. Færi Lýsayfir fylgdu þeir fast á eftir ljúfir eins og lömb. Ég hafði ekki farið þessa leið áður. Móðir mín lagði áherslu á, að ég færi ekki yfir Ósinn þegar ég kæmi aftur nema á fjöru. Átti ég að biðja fólkið á Dröngum að sjá til þess að ég færi á réttum tíma af stað. Daginn eftir héldum við af stað og fórum Skarðið (Hjarranda- skarð). Veður var gott, logn, milt og bjart yfir, þótt ekki væri sólskin. Við fórum hægt enda lá víst hvorgum okkar á eða a.m.k. virtist þessi alúðlegi ókunni maður engan áhuga hafa á að hraða ferð sinni. Ég veitti því athygli að hann litaðist um og spurði mig um eitt og annað sem honum þótti áhugavert. Ég svaraði hinn borginmannlegasti eins og ég hefði ekki gert annað en útskýra fyrir ferðamönnum það sem fyrir augun bar. Mig grunar raunar núna að ef til vill hafi ekki allur sá fróðleikur verið byggður á bláköldum staðreyndum sem ég miðlaði með svo miklum glæsi- brag. Ég hafði það á tilfinningunni að ef það stæði í mér að svara mundi honum finnast lítið til um mig og lítt væri slíkum strák- bjálfa treystandi á ferðalögum. Þegar við komum sunnan í Skarðið blasti Bjarnarfjörðurinn við sjónum okkar, spegilsléttur og fagurgjörður. Selirnir lágu mak- indalega á steinum og flúrum, fuglar lónuðu meðfram fjöruborð- inu eða við hólma og nes, fallegir tónar hávellunnar bárust utan af firðinum og lengst inn á eyrum mátti greeina hvíta depla. Þar voru álftir á ferð. Kindur voru á grundinni, niður undan Skarð- inu sumar á beit, sumar lágu og lömbin léku sér allt í kring. Við stönsuðum í lítilli skál í sunnanverðu Skarðinu, stigum af hestunum. Við stóðum þögulir um stund og virtum fyrir okkur það sem við augum blasti. Kyrrð og friður ríkti á þessum undur- fagra stað. Fjaran myndaði eins og umgjörð um lognværan fjörð- inn. Grænar hlíðarnar og hamrabeltin í fjallabrúnum sköpuðu dýpt í þessa hlýlegu og friðsælu mynd. En að baki fjalla stirndi á hvíta jökulhettu Drangajökuls, sem var eins og tákn hreinleika og friðsældar. „Mikil er dýrð drottins", sagði ferðafélagi minn um leið og hann dró upp úr vasa sínum póstkort með mynd af íslandi og sýndi 90
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.