Morgunblaðið - 11.11.2021, Blaðsíða 67

Guðjón hélt áfram sem ritstjóri.
Hann lét svo af störfum árið 2017
eftir 32 ár á ritstjórastóli. „Sjávar-
útvegurinn er sérstaklega fjölbreytt
og kraftmikil atvinnugrein og það
var afar skemmtilegt að fylgja hon-
um eftir á þessum umbrotatímum
allt frá upphafi kvótakerfisins.“
Að sögn Guðjóns eru ferðalög
helsta áhugamál þeirra hjóna. „Við
höfum ferðast vítt og breitt um
heiminn og sækjumst eftir að kynn-
ast nýjum menningarheimum. Einn-
ig höfum við ferðast mikið hér inn-
anlands.“
Fjölskylda
Eiginkona Guðjóns til 50 ára er
Bryndís Jónsdóttir, f. 14.6. 1947,
myndlistarmaður og MA í almenn-
um bókmenntum. Þau búa í Vestur-
bæ Reykjavíkur. Foreldrar Bryn-
dísar voru hjónin Vilborg Ólafs-
dóttir, f. 27.10. 1919, d. 1.8. 2006,
húsmóðir, og Jón Andrésson, f.
10.10. 1919, d. 15.6. 2007, tollvörður
og síðar kaupmaður í Reykjavík.
Börn Guðjóns og Bryndísar eru:
1) María Rán, f. 11.8. 1975, bókaút-
gefandi í Reykjavík. Maki: Sigurjón
Árni Guðmundsson verkfræðingur.
Börn þeirra eru Guðjón Teitur, f.
2005, Guðmundur Flóki, f. 2008, og
Bryndís Eir, f. 2010. 2) Margrét
Sara, f. 3.10. 1978, danshöfundur í
Berlín. 3) Vilborg Ása, f. 2.8. 1981,
alþjóðastjórnmálafræðingur. Maki:
Eiríkur Gíslason verkfræðingur.
Stjúpbörn Vilborgar eru Arna
Karitas Eiríksdóttir, f. 2007, og
Pétur Eiríksson, f. 2010.
Systir Guðjóns er Sigríður Ein-
arsdóttir, f. 5.3. 1944, fv. ritari, bú-
sett á Seltjarnarnesi.
Foreldrar Guðjóns voru hjónin
Margrét Sigurðardóttir, f. 28.1.
1920, d. 20.8. 2011, ritari, og Einar
Guðjón Guðjónsson, f. 11.9. 1914, d.
8.6. 1998, fulltrúi. Þau voru búsett í
Reykjavík.
Guðjón
Einarsson
Jóhanna Pálsdóttir
húsfreyja í Otradal og á Bíldudal
Jón Árnason
prestur í Otradal í Arnarfirði,
síðar á Bíldudal
Sigríður J. Magnússon
húsmóðir og form. Kvenréttindafélags Íslands
Sigurður Magnússon
prófessor og yfirlæknir á Vífilsstöðum
Margrét Sigurðardóttir
ritari í Reykjavík
Vilborg Sigurðardóttir
húsfreyja í Laufási
Magnús Jónsson
prestur í Laufási við Eyjafjörð
Vilborg Ólafsdóttir
ljósmóðir og húsfreyja á Árbæ
Einar Hannesson
bóndi á Árbæ í Ölfusi
Margrét Einarsdóttir
húsmóðir í Reykjavík
Guðjón Guðlaugsson
trésmiður í Reykjavík
Kristín Jónsdóttir
húsfreyja í Bakkarholtsparti
Guðlaugur Eyjólfsson
bóndi í Bakkarholtsparti í Ölfusi
Ætt Guðjóns Einarssonar
Einar G. Guðjónsson
fulltrúi í Reykjavík
DÆGRADVÖL 67
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. NÓVEMBER 2021
HUNDAFÓÐUR
Fiskislóð • Bíldshöfði • Smáratorg • Helluhraun • Baldursnes
www.gaeludyr.is
„LEITT AÐ HEYRA ÞAÐ. VILTU AÐ VIÐ
GERUM VIÐ ÞETTA EÐA ÞURFTIRÐU BARA
AÐ SKAMMAST?“
„SÁ SEM ER SÖLUHÆSTUR EFTIR VIKUNA
FÆR FERÐ TIL HAVAÍ Í VERÐLAUN.“
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... að fá faðmlag frá litlu
frænku sinni.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
GRETTIR! VARST ÞÚ AÐ
KLÓRA Í SÓFANN!
ER ÞAÐ ÞAÐ SEM
ÞETTA ER?
EKKI KOMA ÞÉR Í
NEITT KLANDUR!
HVERS VEGNA HELDURÐU
AÐ ÉG SÉ AÐ FARA ÚT?
ÞJÓNUSTUBORÐ
98%
AFSLÁTTUR
Kristján Karlsson orti:
„Það bregst ekki,“ sagði Bjarni,
„að blómgist rósir í hjarni
er andskotinn laus
með sitt ódæma raus
því að ekta blóm vex úr skarni.“
Ég var að blaða í „Hrynjandi ís-
lenzkrar tungu“ eftir Sigurð Krist-
ófer Pétursson, sem er nú satt að
segja enginn skemmtilestur, og
rakst þar á þessa stöku eftir Sigurð
Breiðfjörð og er vel kveðið:
Ef ég nái ekki að fá
ágætt sprund, sem til ég vona,
mína þá skal arma á
engar stundir leggjast kona.
Helgi R. Einarsson skrifar mér
og segir, að bannsett veiran sé ólík-
indatól og því varð þessi til:
Þrautseig
Virðir ei boðin og bönn
á bæjum í dagsins önn.
Veiran er keik
í klínískum leik,
hvikar frá rassi’ ekki spönn.
Þessi er neikvæð og því fær ein
jákvæð að fylgja með:
Ljósir punktar
Sólbjartur mælti’ ekki mót
að Magnea hans væri ljót,
en bjartsýn hún væri,
með brjóst og með læri
og það væri bragarbót.
Eyjólfur Ó. Eyjólfsson skrifar á
Boðnarmjöð: „Um daginn var mér
boðið í vöfflukaffi. Þar voru þrjár
ungar konur sem allar sögðust hafa
fengið typpamyndir frá kynósa
karlmönnum. Nóttina eftir vaknaði
ég sveittur í svartamyrkri og á hálf-
tíma fæddust eftirfylgjandi limr-
ur“:
Séra einn drýgði þá synd
að senda af typpinu mynd
til Viggu á Teigi
en vissi það eigi
að vesalings stúlkan var blind.
Ljósmynd af liminum bera
Loðmundur sendi en Hera
svo glettin og spræk
gaf honum læk
því gulrót hún hugði það vera.
Að viti menn hugðu hann hálfan
og hlálega skopleg var sjálfan;
„Nei sko trosnaður spotti“
sagði Tóta og glotti.
„Af typpinu þekkið þið bjálfann.“
Hér er gömul vísa, austfirsk:
Vínið er mannsandans megin
margþætt er jarðlífsins glíman.
Sá sem að sér ekki veginn
sér stundum langt fram í tímann.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Veiran er ólíkindatól