Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1959, Blaðsíða 224
210
ok snyr nu undan heim til Spanialands, a\ Nu flyr Marsilius konungr heim til
Spanialands, Bb; Nw wander marsilius konung om sin hast oc rorir han mz
sinom sporom oc far ater hem til yspania, SI, = V4 2033-34
ok me3 honum Jmsund manna, = V4 2035
ok var engi så er eigi hefSi eitt sår eSa tvau. cp. V4 2036
Chapter 33. Nu hefir Marsilio konungi Jmngt veitt, hann hefir låtit hægri hond
sina ok alla soemdina, drepinn son hans, ok mikinn mannskaSa hefir hann alls-
konar fengit, aBb, om. S; cp. O 1913, V4 2038 (Kms p. 5 1 922’28; S p. 2802s-i9,
S3 p. 8721-29).
The beginning of chapter 33 is a rather lengthy paraphrase of O v. 1913,
so possibly the French source had more than one verse here. S and Bb have
tried in different ways to get rid of some of the unnecessary repetitions,
but a comparison of the Icelandic and Swedish MSS shows that the ori-
ginal Kms was translated from a French version which had the additional
laisse in the same form as V4 (and C, which has the assonanced version
of this laisse). The additional laisse was probably written by the author
of the variant version represented by Kms, and it is no more than an ex-
panded version of vv. 1911-12:
A icest mot tels .C. milie s’en vunt,
Ki ques rapelt, ja n’en returnerunt.
These verses are not translated in the saga, and they may therefore have
been omitted in the original “variant version” when the author inserted
the new laisse. As in many other cases, the author has apparently wanted
to stress the faet that at this point a new episode was about to begin.
Laisses CXLVII-CXLIX describe how Oliver, mortally wounded,
attacks and kills many pagans, and calls to Roland to join him. Roland
is so deeply affeeted by the sight of his wounded comrade that he faints,
and Oliver, who is now completely blinded by biood, strikes him with his
sword. Roland recovers and reproaches him (vv. 1965-2009). In Kms
the first few lines of laisse CXLVII, vv. 1965 and 1967-72, have been
summarized:
Oliver rei5 fram å millum heiSinna manna, cp. 1965, 1967
sem dyrit uarga ferr olmligast millum annarra dyra (cp. above, p. 135)
ok hjo sem åkafligast å båSar hendr (p. 52016"18).
Then his appeal to Roland, vv. 1974-77, has been omitted, and so also
the following laisse, vv. 1978-88, with the description of his wounds,