Fréttablaðið - 01.04.2022, Blaðsíða 13

Ég geri svolítið af því.
Sú hegðun er vitaskuld ekki til
eftirbreytni fyrir alla, en það vill
mér til happs hvað ég er skemmti-
legur.
Nú virðist sem æ fleiri – hugsan-
lega meiri hluti landsmanna – vilji
íhuga inngöngu í Evrópusamband-
ið, mesta friðar- og mannréttinda-
bandalag sögunnar.
Það eru allnokkur tíðindi.
Það hefur nefnilega rey nzt
íslenzkum stjórnmálamönnum
talsverður verkur að sannfæra kjós-
endur um að þetta sé góð hugmynd.
Samfylkingin reyndi það upp úr
aldamótum, gaf út heila bók og við-
hafði almennt kjör meðal f lokks-
manna um hver stefnan í Evrópu-
málum skyldi vera. Niðurstaðan var
mjög afgerandi.
Og já – Davíð Oddsson var einu
sinni meðal mestu Evrópusinna
landsins. Síðar vildu Bjarni Bene-
diktsson og Illugi Gunnarsson taka
upp evruna. Sennilega skilur enginn
hvað breyttist.
Undir forystu Halldórs Ásgríms-
sonar varð Framsóknarflokkurinn
líka eindreginn Evrópuf lokkur.
(Þeir eru orðnir svo margir, Fram-
sóknarf lokkarnir, að ég sýni því
fullan skilning ef þið munið ekki
eftir þessum.)
Halldór f lutti meiraðsegja mjög
merka ræðu sem utanríkisráð-
herra, þar sem hann teiknaði upp
sérstakt fiskveiðistjórnarsvæði í
Norður-Atlantshafi, sem afgreiddi
þá f lökkusögu íslenzkra óligarka,
að Evrópusambandið fengi sjálf-
krafa stjórn yfir íslenzkum fiski-
miðum ef við tækjum þátt í sam-
starfinu.
Og já – einu sinni var Sigmundur
Davíð Gunnlaugsson líka eindreg-
inn Evrópusinni. Mig langar ekki
einu sinni að vita hvað breyttist
þar.
Ég ætla líka að fullyrða að bæði
Katrín Jakobsdóttir og Steingrímur
Joð Sigfússon viti fullvel hversu
mikils virði aðild væri fyrir Íslend-
inga, sama hvað þau segja upphátt
núna.
Svona mætti áfram telja.
En svo kom Icesave og alls konar,
og smám saman varð nóg að segja
„ekki á dagskrá“ þegar Evrópa kom
til umræðu.
Sjálfstæðisflokkurinn forhertist
og klofnaði, Framsókn fríkaði út og
klofnaði. Og það varð reyndar um
nóg annað að tala.
Ein almenn félagasamtök hafa
líka reynt að tala um þessi mál af
viti. Þau heita „Já – Ísland“ eða eitt-
hvað í þá veruna. Hið ágætasta starf,
þótt ekki hafi farið mikið fyrir því
upp á síðkastið.
Á því var þó einn alvarlegur skav-
anki. Þau höfðu aðsetur í Skipholti,
að mig minnir, og stóðu einkum
fyrir fundum þar. Þar voru flutt fín
erindi og mikill fróðleikur borinn
fram.
En – og það er mikilvægt en: Þau
voru að tala við sjálf sig.
Það kann ekki endilega alltaf
góðri lukku að stýra.
Allar kannanir (og þarf svosem
ekki þær til) sýna að andstaða við
aðild að Evrópusambandinu er
mest í hinum dreifðu byggðum.
Það sem við köllum úti á landi.
Það eru engin vísindi. Hið sama
gilti um Brexit, og gildir líka um
Trump, Pútín og tætlurnar af Mið-
flokknum.
En af sjálfu leiðir, að baráttan
fyrir aðild að Evrópusambandinu
vinnst ekki í Skipholtinu. Hún
Að tala við sjálfan sig
vinnst með skipulegri vinnu „úti
á landi“. Í Búðardal. Á Bíldudal,
Breiðdalsvík og í Vestmannaeyjum.
Og þá með því að tala um það
sem fólki „úti á landi“ stendur
hjarta næst, einkum sjávarútveg og
landbúnað. Eða öllu heldur byggða-
stefnu í stærri skilningi.
Á Íslandi hefur aldrei verið til
byggðastefna, sama hvað Fram-
sóknarf lokkarnir hafa reynt að
selja ykkur. Hún hefur alltaf byggzt
á því að sækja umbætur til Reykja-
víkur. Kjósið mig, þá skal ég redda
einhverju, hafa þingmenn lands-
byggðanna sagt áratugum saman.
Hér er nýleg dæmisaga: Fyrir
nokkru varð óvenjulegasta sam-
eining sveitarfélaga sem um getur.
Fyrir austan. Djúpivogur í suðri
sameinaðist upp á Hérað, með við-
komu á Seyðisfirði og allt austur á
Borgarfjörð.
Helztu rökin fyrir þessari samein-
ingu voru bættar samgöngur. Sumsé
„loforð“ Sigurðar Inga Jóhannssonar
(já, hann er einmitt formaður Fram-
sóknarflokksins) um að með sam-
einingu yrði til heilsársvegur yfir
Öxi, hugsanlega fengju Seyðfirð-
ingar loksins tengingu við nágranna
sína og Borgfirðingar nothæfa
heimreið. Sigurður Ingi sagði þetta
ítrekað og alveg kinnroðalaust.
Sumsé klassísk íslenzk smákónga-
pólitík og „byggðastefna“.
Þeir sem hafa ekið um ESB-ríki
í Austur-Evrópu nýlega (eða bara
Kanaríeyjar) sjá hversu miklar
samgöngubætur hafa orðið þar. Þar
þurfti engan Sigurð Inga til. Umbæt-
urnar eru hluti af almennri byggða-
stefnu sem gerir líf fólks betra.
Jón Ormur Halldórsson meitlaði
þessa hugsun í grein í Kjarnanum
fyrir skömmu: „Aðild að ESB er í
raun árás á for rétt indi, fákeppni,
vald stjórn og stað bundna póli tíska
duttl unga.“
Málstað verður aðeins unnið fylgi
með samræðum, staðreyndum og
hæfilegri þolinmæði fyrir þvælunni
sem alltaf sprettur fram. Líka lífs-
gleði, sem er aðalsmerki Evrópu.
En þetta gerist allra sízt með því
að tala við sjálfan sig í Skipholtinu. n
Karl Th.
Birgisson

PFAFF • Grensásvegi 13 • 108 Reykjavík • www.pfaff.is • OPIÐ virka daga 10–18. Lokað um helgar.
FERMINGAR
BOMBUR
... og fjöldi annarra fermingartilboða!
Husqvarna OPAL 650
Verð áður 114.900 kr. / Tilboð: 94.900 kr.
Husqvarna Emerald 118
Verð áður 69.900 kr. / Tilboð: 59.900 kr.
Husqvarna Emerald 116
Verð áður 59.900 kr. / Tilboð: 49.900 kr.
Sennheiser HD-450BT
Verð áður 28.900 kr. / Tilboð: 19.900 kr.
Sennheiser CX-PLUS TRUE
Verð áður 27.900 kr. / Tilboð: 19.900 kr.
Sennheiser Momentum TRUE
Verð áður 47.900 kr. / Tilboð: 39.900 kr.
Borðlampi
Verð áður 15.900 kr. / Tilboð: 12.900 kr.
Borðlampi
Verð áður 14.900 kr. / Tilboð: 11.900 kr.
Gólflampi
Verð áður 25.900 kr. / Tilboð: 19.900 kr.
FÖSTUDAGUR 1. apríl 2022 Skoðun 11FRÉTTABLAÐIÐ