Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2011, Blaðsíða 11

Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.2011, Blaðsíða 11
Sjómannablaðið Víkingur – 11 stendur reyndar að hún sé St. John‘s sem er á eyjunni Antiqua í Karabískahafinu. Það eru liðin 11 ár síðan íslenskur fáni prýddi síðast skip Eimskipa en það kom einmitt í hlut Magnúsar skipstjóra að draga af húni síðasta íslenska fánann af skipi félagsins 27. október 2000. Þá var Magnús skipstjóri á Brúarfossi. Vonandi eiga Magnús og íslenskir starfsbræður hans eftir að draga á ný íslenskan fána að húni á skipum sínum. Ekkert íslenskt kaupskip siglir með íslenskum fána í dag ef frá eru taldar ferjurnar og olíuskip í innanlandssiglingum. Eftir brottförina tók yfirstýrimaður- inn, Finnur Magni Finnsson, við sigl- ingunni en allir aðrir skipverjar drifu sig í morgunmat sem Finnbogi Steinarsson bryti var búinn að útbúa fyrir sína menn. Framundan var losun á 70 fullum og tómum gámum og lestun á 50 gámum sem myndi vara fram yfir hádegið. Báts- maðurinn Ólafur Skúlason og hásetarnir Arngrímur Jónsson, Ólafur Þór Ólafsson og Eiríkur Ólafsson Højgaard voru allir komnir í morgunmatinn þegar ég kom niður í messa sem er á B þilfari. Yfirbygging skipsins er mjög há enda þörf á slíku til að skipstjórnarmennirnir sjái fram fyrir gámahæðirnar sem geta fyllt þilfarið. Augnhæðin í brúnni er í 24 metra hæð frá sjólínu sem samsvarar 9 hæða húsi. Neðst, eða á aðalþilfarinu, er stjórnrými vélarúms. Tveimur þilförum ofar er borðsalurinn og næstu þrjú þilför þar fyrir ofan eru íbúðir skipverja. Þá kemur þilfar með tækjasal og tveimur klefum þar sem annar þeirra var ætlaður eiganda skipsins en Danir útbjuggu skip- in sín ávallt með slíkum klefa. Brúin er síðan þar fyrir ofan eða fimm þilförum fyrir ofan borðsalinn. Fyrir skipverjanna eru þetta því endalausar göngur upp og niður stiga. Þeir blésu ekki úr nös eftir að hafa arkað allar 83 tröppurnar frá aðalþilfarinu og upp í brú. Ég var þessu með öllu óvanur og þegar ég hafði farið upp alla stigana frá aðalþilfari og upp í brú blés ég álíka og eftir 10 mínútna törn á hlaupabrettinu í ræktinni. Engin hróp og köll Ég stoppaði stutt í morgunmatnum enda mikið fyrir mig að skoða á þeim stutta tíma sem ég myndi verða um borð. Yfir- vélstjórinn Gunnar Steingrímsson hafði boðið mér að kíkja á vélarúmið og þang- að hélt ég nú. Í stjórnrými vélanna sem er á aðalþilfarinu var fyrsti vélstjóri, Björgvin Björgvinsson, á vaktinni. Þar fyrir neðan komum við síðan í vélarúmið sem er á þremur hæðum. Þótt Selfoss sé orðinn 20 ára gamall bar vélarúmið alls ekki þess merki né reyndar nokkuð annað þarna um borð. Ég held ég geti með sanni sagt að snyrtilegra vélarúm hafi ég sjaldan eða aldrei augum litið nema ef vera skyldi í nýsmíðuðum skip- um við afhendingu. Auk vélstjóranna þá er vélavörðurinn, Gunnar Skarphéðins- son, sem annast þrif og málningu þar. Það er óhægt að segja að þrengsli séu með öllu ókunn í þessu rúmgóða véla- rúmi því þar átti sannarlega við hæfi að nota orðlíkinguna hátt til lofts og vítt til veggja. Nú var farið að styttast í komu á Grundartanga og ég ætlaði að vera uppi í brú þegar Magnús skipstjóri legði skip- inu að bryggju. Það var því ekki annað að gera en að fara í auka líkamsrækt og þramma upp allar 83 tröppurnar upp í brú. Þar voru saman komnir báðir stýri- mennirnir, Finnur Magni og Bragi Finn- bogason 2. stýrimaður. Þeir voru að ræða saman um væntanlega losun og lestun en Magnús var þá tekinn við stjórn skipsins. Talsverður titringur skók skipið þegar slegið var af ferðinni, enda skipið mjög létt, og fann ég þá vel það mikla afl sem var í aðalvél skipsins. Titringurinn hvarf þó samhliða því þegar skrokkur skipsins hægði ferðina. Bragi stýrimaður fór nú niður og ásamt bátsmanninum og hásetunum gerðu þeir klárt til að binda skipið við bryggju á Grundartanga. Það tók ekki langan tíma að koma skipinu að bryggju og binda. Þeir voru snöggir hásetarnir ásamt bátsmanninum að hefja losun á gámunum sem í land áttu að fara sem síðan yrðu fylltir næstu daga fyrir næsta skip að taka. Á Grund- artanga sjá skipverjar alfarið um alla los- un og lestun skipsins. Skipið er búið tveimur farmkrönum sem hvor um sig getur lyft 40 tonnum og sitja krana- mennirnir í um 12 metra hæð frá þilfari. Það þarf góða og vel þjálfaða menn til að Finnur Magni yfirstýrimaður að fylgjast með að gámarnir séu rétt skráðir um borð. Í bakgrunninn er skip- stjórinn og annar stýrimaður að taka púlsinn á kjarasamningunum. Gunnar Rafn Skarphéðinsson vélavörður íbygginn á svipinn. Brytinn Finnbogi Steinarsson er listamaður í matreiðslu.

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.