Leikhúsmál - 01.03.1963, Blaðsíða 51

Leikhúsmál - 01.03.1963, Blaðsíða 51
Erlendar fréttir Gerhard Hauptmann (1862—1946). Þann 15. nóvember, s. I. voru hundr- að ór liðin frá fœðingu hins frœga þýzka leikritaskálds Gerhards Haupt- manns (Bókmenntaverðlaun Nóbels 1912). í tilefni af þvl voru fœrð upp fjölmörg af leikritum hans í nœstum öllum leikhúsum Þýzkalands, og víð- ar. En hápunktur þessa afmœlis var í Köln, þar sem haldin var Haupt- mann-vika og sýnd voru sjö leikrit eftir hann frá beztu leikhúsum lands- ins. (M. a. ,,Die Ratten", „Der rote Hahn", „Die Weber", „Rose Bernd" o. fl.). Leikrit þau, sem oftast voru sýnd í Þýzkalandi á síðasta leikári voru: „Und das am Heiligabend" eftir Blazek, 896 sinnum (að vísu aðeins sýnt 1 A-Þýzkalandi); „Andorra" eftir Max Frisch 630 sinnum; „Der zer- brochene Krug" eftir Kleist (612); „Nathan der Weise" eftir Lessing (579); „Hermann und Dorothea" eftir Goethe umritað af Ludwig Berger (556); ncestu þrjú í röðinnni eru gam- anleikir: „Gildran" eftir Thomas (sem var efst á listanum í fyrra), 499 sinn- um; söngleikurinn „Irma la Douce" (492) og „Patsy" eftir Conners (422). Agatha Christie hélt sunnudaginn 25. nóvember hátíðlegan í tilefni af því, að þá voru nákvœmlega 10 ár slðan hið vinscela leikrit hennar „Músa- gildran" var frumsýnt. Hún bauð þús- und gestum og gœddi þeim á þús- und punda afmœlisköku. „Músagildr- an" gengur enn fyrir fullu húsi, 1. febrúar hafði leikritið verið sýnt 4.231 sinni í Ambassador-leikhúsinu í London. Stanislavsky (1863—1938). —- Allur heimurinn hefur heyrt getið um Con- stantin Stanislavsky, rússneska leik- arann, leikhússtjórann, leikstjórann og kennarann. Hann er eitt mesta mikilmenni, sem leiklistin hefur átt. 17. janúar sl. voru hundrað ár liðin frá fœðingu hans. Walter Hudd (1898) lézt í London 20. janúar sl. 64 ára að aldri. Hudd var leikari og leikstjóri, auk þess sem hann skrifaði einþáttunga. Leiklistar- ferill hans er litríkur og að mestu tengdur frœgustu leikhúsum Lundna- borgar, lengst mun hann þó hafa verið við Old Vic-leikhúsið. 1950 var hann skipaður skólastjóri leiklistar- deildar „Central School of Speech and Drama", en þar kynntist hann íslend- ingum, sem þar voru við nám (Rúrik Haraldsson, Benedikt Árnason o. fI.). Hudd er vel kunnur hér á íslandi, því hann hefur stjórnað hér þrem leikrit- um við Þjóðleikhúsið: „Jónsmessu- draumi" eftir Shakespeare (1955); „Kirsuberjagarðinum" eftir Tsjekov og „Romanov og Juliet" eftir Peter Ustinov (1957). Það munu margir harma lát þessa fjölhœfa listamanns. Gustav Grundgens hefur unnið enn einn stórsigur með nýrri uppfœrslu á „Don Carlos" eftir Schiller í Schau- spielhaus í Hamborg. Lék hann sjálfur Philipp konung. Kurt Stieler hefur leikið með Josef Kainz, Albert Bassermann, Werner Krauss og í dag leikur hann með Thomas Holtzmann, Robert Graf og öðrum frœgum leikurum vorra tíma. Ekki svo að skilja að hann sé ekki frœgur. En frœgastur er hann nú fyrir aldur sinn, því að hann varð 85 ára í desember sl. og hann er samt enn meðal fastráðinna leikara við Resi- denz- Theater í Múnchen. Tennesee Williams. Verið er að sýna nýjasta leikrit Tennesee Williams, „The Milk Train Doesn't Stop Here Anymore", á Broadvay um þessar mundir. Williams hefur nú vent sínu kvœði í kross og í bili sagt skilið við hina allskyns óáran margslungis sál- arlífs einsog sadisma, kynvillu, of- beldi, losta og annað það, sem hann hefur getið sér frœgð fyrir. Þetta nýja leikrit hans er einskonar nútíma krist- in dœmisaga, fáguð og viðkvœm. Hún fjallar um ungt Ijóðskáld, Kristó- fer, sem kemur þreyttur og langþjáð- ur að húsi ríkrar, roskinnar yfirstéttar- konu, Flóru Goferlin, sem hefur lifað hátt og syndgað í lífinu einsog geng- ur, og fœr þar inni. Hann er fallegur, góður og hreinn einsog dýrlingur, þannig að Flóra, sem í upphafi hafði helzt haft holdlega dœgradvöl 1 huga (e. t. v. þá siðustu), fer nú þess í stað að velta vöngum yfir sálarheill sinni og voninni um að öðlast lausn fyrri synda sinna. Leikurinn er fullur af táknum. Hann gerist á Divina Costerí ( = Guðrœn strönd). Kristófer (— sá, sem ber Krist1) virðist vera nútíma Kristur, einhver dulmögnuð vera í leð- urbuxum sem jafnvel er sögð gera kraftaverk. Nœrvera hans hefur alltaf hátíðarblœ. Hans er freistað einsog Krists í eyðimörkinni. Freistingin er ung stúlka, Vera, sem lofar honum frœgð og frama. Hann stenzt þá freistingu. Yfirleitt hefur leikurinn í sínu mikla táknrœni, blœ helgiat- hafnar. A. m. k. virðist leitast við að skapa trúarlega upphafning í nútíma aldarhœtti. Einn gagnrýnandi kvað svo um leikritið, að það skipaði höf- undi þess í sess 20. aldar El Grecos leiksviðsins (El Greco var spánskur málari, 1548—1614, sem málaði m. a. margar helgimyndir með sérstök- um blœ og mikilli trúarkyngi). Þó lœt- ur hann hinni mest aðkallandi spurn- ingu, hvar við frelsumst, ósvarað. Flóra frelsast ekki. Kristófer er 34 ára gamall, eða eldri en Kristur varð. Þar þrýtur táknrœnið. Williams lœtur staðar numið við vonina. Leikarar frumsýningarinar fengu mjög góða dóma. Paul Robling leik- ur Kristófer, Vilfred Demmock Veru. Sérstaklega var þó Hermiona Badde- ley hafin upp til skýjanna fyrir leik sinn í hlutverki Flóru. 1 Heilagur Kristófer var dýrlingur, sem skv. helgisögninni bar barn yfir fIjót. Þótti honum barnið verða svo þungt, að hann mundi ekki geta borið það lengur og sá þá, að hann var að bera Krist, sem aftur á móti bar allar syndir mannkyns. 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Leikhúsmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leikhúsmál
https://timarit.is/publication/1743

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.