Leikhúsmál - 01.12.1995, Blaðsíða 17

LEIKHÚSMÁL
Tinna Gunnlaugsdóttir,
tilraunaleikari
Finnsk-
íslenskir
órar
Það er alltaf gaman að undarlegum hugmyndum og hver getur
sagt að það sé annað en undarleg hugmynd að setja saman
leiksýningu þar sem textinn er talaður jöfnum höndum á
finnsku og íslensku.
Ekki er heldur verið að sækja efniviðinn í eitthvað léttvægt dægur-
þras, nei. Grísku harmleikirnir eða öllu heldur nokkur hörmuleg-
ustu og harmrænustu augnablik þeirra Evrípídesar, Æskilosar og
Rómverjans Seneca eru grunnurinn að handriti tilraunverkefnisins
Órar.
Ég fékk óvænt tækifæri til að taka þátt í þessari samnorrænu til-
raunavinnu síðastliðið vor og vera með í því að gera hugmynd og
draum að veruleika.
Ég ætla ekki að fjölyrða um aðdraganda verkefnisins, en það er
ljóst að Kári Halldór Þórsson og Kaisa Korhonen leikstjórar eru
upphafsmenn og að þessi hugmynd hefur legið á teikniborðinu hjá
þeim í bráðum tvö ár. Síðar komu til sögunnar Sekko Parkkinen
handritshöfundur, Esa Kyllönen ljósahönnuður, Sari Samela leik-
mynda- og búningahönnuður og fleiri sem ásamt þeim fylgdu hug-
myndinni úr hlaði.
Við vorum sex íslensku leikararnir sem ferðuðumst til Finnlands.
Auk mín þau Arnar Jónsson, Ingvar Sigurðsson, Björn Ingi Hilmars-
son, Bára Lyngdal og Jóna Guðrún Jónsdóttir. Sex finnskir leikarar
biðu okkar þar. Tvífarar í sömu hlutverkum, spegilmyndir eða and-
hverfur.
Við höfðum viku hér heima til að undirbúa okkur. Lesa í gegnum
handritið, skoða örlítið þessa fjölskyldu haturs og hefnda: Agamem-
non, Klítemnestru, Ægistos, Kassöndru, Elektru, Orestes og Ifígeníu.
Líka feður Agamemnons og Ægistosar, þá Atreif og Þíestes.
Það eru gömul sannindi og ný að hatur elur af sér hatur; syndir
feðranna koma niður á börnunum. Hefndarskyldan sem börnin taka
í arf verður að þungamiðju. Þeim tekst ekki að lifa nokkru lífi fyrr en
réttlætinu hefur verið fullnægt, sá sem drap hefur verið drepinn. En
Tinna og Ingvar Sigurðsson: Klitemnestra og Ægistos.