Rökkur - 01.06.1946, Síða 37

R O K Ií U R
83
°g brátt er ekið um hinar fögru
sveitir Frakklands, og farþeg-
ai'nir í lestinni eru þegar farnir
9ð ræðast við, þótt þeir hafi
aldrei hizt áður, en aðrir sitja í
klefum sínum við lestur eða
skrifa bréf.
Eitt kvöldið sat í hraðlest-
lnni miðaldra, amerískur kaup-
sýslumaður, gildvaxinn, með
hornspangargleraugu, og las
»reyfara“, sem hann var svo
niðursokkinn i, að hann veitti
htla athvgli því, sem fram fór
kringum hann. En meðan hann
sat við lesturinn voru piltar og
stúlkur hingað og þangað í lest-
lnni að byrja að draga sig sam-
an, eins og gengur, sumstaðar
sPiluðu menn poker af kappi,
°8 menn töpuðu hundruðum,
Púsundum dollara, en aðrir
8ræddu, í eínum klefanum lá
’naður veikur af botnlanga-
holgu, í sjúkravagni lestarinn-
ar var drengur að deyja, ann-
ai’staðar voru tveir hermenn
konmir i hár saman, og enn
annarstaðar hafði fundist Þjóð-
Verji, sem bafði stolist upp i
^stina, klæddur sem amerískur
hermaður.
Kaupsýslumaðurinn, sem
yissi litið sem ekkert um það,
sein fram fór, fletti blöðunum
hægara, eftir því sem svefn
s°tti meira á hann, og svo fór
'ann að dotta og sofnaði út frá
skáldsögunni. Næsta morgun
árla vaknaði hann, snæddi
morgunverð, fór úr lestinni, —
án þess að hafa veitt athygli
þeim mannlífsmyndum, sem i
ljós liöfðu komið i kringum
liann. Hann var ánægður yfir
því, að hann gat ferðast í lest,
þar sem hreint var í rúminu,
lirein handklæði í snyrtiklefan-
um, og hreinn dúkur á borðinu,
hann var ánægður með matinn
og framleiðsluna, og ef til vill
hefir hann hneykslast yfir, að
engin mei'ki voru sjáanleg um
skortinn, sem alltaf var verið
að tönnlast á í blöðunum. Var
það þá venjuleg blaðalýgi?
Eða var hraðlestin sem óasi í
eyðimörk? Farþegarnir í lest-
inni líta út um gluggana á hina
fögru akra Þýzkalands og þeir
skilja ekki í þvi að rétt sé, að
þjóðin svelti, eða að óeirðir liafi
brotist út í Hamborg og víðar
vegna matarskorts. Og þeir
liorfa á hina miklu skóga lands-
ins og furða sig á fregnum um,
að þjóðin sé að krókna úr kulda.
Og af því að allir bæir landsins
er uekki í rústum, óttast þeir að
voldugt Þýzkaland risi upp af
nýju. Svona skammsýnir geta
menn verið.
En í rauninni er ekki um
„lúxus“-liraðlest að ræða —
með öðrum orðum, þar er ekki
um neitt óhóf að ræða, en ef
G*